Χωρίς μέτρο στο μετρό

Χωρίς μέτρο στο μετρό

Από πότε έγινε το Σύνταγμα club και η Ομόνοια μπουζούκια;

Ευτυχώς, που κάθε πρωί χρησιμοποιώ το μετρό και φτιάχνει η διάθεση μου. Δεν ξέρω αν ξενοκοιμάστε και το πρωί φοράτε τα χθεσινοβραδινά ή σας αρέσει πρωινιάτικα να βγαίνετε λατέρνες, αλλά είστε σαν άκαιρους καρναβαλιστές στην καρδιά της Αθήνας.

Πρέπει, νομίζω, λίγο να εντάξετε την έννοια του μινιμαλισμού στη ντουλάπα σας. Δε γίνεται να είστε σαν ντισκομπάλες ή την Cher στα 80's, να λαμποκοπάτε στο μετρό και, από πάνω, να θέλετε να σας πάρουμε στα σοβαρά. Δε νομίζω να είναι τόσο δύσκολο, να βάλετε ένα φούτερ του γκόμενου που σας φιλοξένησε την προηγούμενη νύχτα. Ή βρείτε οποιαδήποτε λύση σας βολεύει, αρκεί να σταματήσει αυτή η παρωδία.

Τώρα, αν πάλι έτσι είναι το στυλ σας, απλά σηκώνω τα χέρια ψηλά και σας ευχαριστώ που μου φτιάχνετε τη μέρα καθημερινά. Έτσι κι αλλιώς χρειάζεται λάσπη για να λάμψουν τα διαμάντια. Είναι θέμα επιλογής, το που θα ανήκετε.