Είμαι 22, εκείνος 33, αλλά εκείνος λείπει πολύ καθώς είναι ναυτικός. Έχω κολλήσει, αλλά μήπως να αρχίζω να ξεκόβω και να δώσω αλλού ευκαιρίες;

Είμαι 22, εκείνος 33, αλλά εκείνος λείπει πολύ καθώς είναι ναυτικός. Έχω κολλήσει, αλλά μήπως να αρχίζω να ξεκόβω και να δώσω αλλού ευκαιρίες;

Γεια σας,
Πριν λίγους μήνες γνώρισα έναν άντρα ο οποίος είναι ναυτικός. Μου αρέσει πολύ,ταιριάζουμε και γενικά μου κάνει το '' κλικ ''... έχουμε σημαντική διαφορά ηλικίας εγώ 22 αυτός 33. Η επαφή μας ξεκίνησε σε φιλικό επίπεδο , έχουμε κοινούς φίλους, εξελίχθηκε όμως αυτό. Υπήρχε ερωτισμός και φυσικά δεν έχει καμία σχέση με όσους έχω μέχρι τώρα γνωρίσει. Ξέρω ότι λόγω του νεαρού της ηλικίας μου γοητεύτηκα από τον πολυταξιδεμένο θαλασσόλυκο,τον έμπειρο άντρα που διαφέρει από τους πιτσιρικάδες της ηλικίας μου.
Είχαμε λοιπόν μια ερωτική ιστορία όμορφη και σύντομη καθώς ήρθε η ώρα να ξαναφύγει. Και φυσικά εγώ ''η μικρή'' κόλλησα. Πάνε λίγο παραπάνω από 3 μήνες που έφυγε. Μιλάμε σχεδόν καθημερινά με e-mails και λίγα τηλέφωνα αφού φυσικά δεν είναι εύκολο να τηλεφωνεί. Φυσικά δεν κάναμε κάποια κουβέντα πριν φύγει για το τι θα ακολουθήσει, θα ήταν πολύ ανούσιο άλλωστε. Γενικά το αντιμετωπίζω όσο καλύτερα μπορώ όμως υπάρχουν φορές που τον σκέφτομαι πολύ έντονα.
Το θέμα είναι πως ενώ κερδίζω πράγματα από την επικοινωνία μας ακριβώς επειδή τα πάω πολύ καλά μαζί του σε αυτό, η επαφή που έχουμε με περιορίζει (ψυχολογικά) από το να είμαι ανοιχτή σε άλλες ευκαιρίες, άλλους άντρες, γιατί νιώθω πως θέλω μόνο αυτόν. Δε με ενδιαφέρουν δηλαδή άλλοι. Μήπως δεν είναι υγιές και πρέπει να ξεκόψω σιγά σιγά;


Αγαπητή φίλη,

Καταρχήν να σου πω συγχαρητήρια. Από όποια άποψη και να το δεις, κερδισμένη θα είσαι στο τέλος. Γιατί και σχέση να μην υπάρχει στο τέλος, όλο και κάποιος θα θέλει να κάνει την ιστορία σου σενάριο. Δηλαδή ή έρωτα ή λεφτά, όλο και κάτι θα κερδίσεις.
Αλλά σε παρακαλώ να μείνουν μέσα αυτά τα στοιχεία που κάνουν τη διαφορά σε ένα σενάριο, όπως η ατάκα «γοητεύτηκα από τον πολυταξιδεμένο θαλασσόλυκο,τον έμπειρο άντρα που διαφέρει από τους πιτσιρικάδες της ηλικίας μου». Με τρέλανε σου λέω αυτό το κομμάτι!

Πάμε τώρα στο θέμα σου. Επειδή είσαι 22, μην το ρίξουμε και στην τρελή. Γιατί με κάτι τέτοιες ερωτήσεις μου δίνεις την εντύπωση ότι εκεί πάνω (το μυαλό σου, εννοώ) είναι ακατοίκητο.
Τι σημαίνει καλό μου «μήπως δεν είναι υγιές αυτό»; Δηλαδή εννοείς πως ο έρωτας δεν είναι κάτι το υγιές; Να το αποφεύγουμε; Γιατρέ μου, πόσο καιρό μου δίνεις και έτσι;
Γιατί σε περίπτωση που δεν το έχεις καταλάβει, είσαι ερωτευμένη με τον τύπο. Αυτό είναι και τίποτα άλλο. Άρα τα πράγματα είναι πολύ απλά.
Αν δεν γουστάρεις άλλο σταματάς. Αν θέλεις συνεχίζεις. Είναι ανάλογα πως σου βγαίνει. Δεν υπάρχουν συνταγές σε αυτό, τύπου «όχι, εγώ με το ζόρι θα γνωρίσω κάποιον άλλον και θα είμαι καλά».
Και στη τελική και να το κάνεις αυτό, τι νομίζεις ότι θα κερδίσεις;

Πάντως όταν με το καλό ξαναπιάσει λιμάνι και νιώθεις τόσο έντονα, καλό είναι να κάνετε μια συζήτηση. Να δεις πως νιώθει και αυτός. Γιατί αν δεν νιώθει, είναι κρίμα να τον περιμένεις σαν την Πηνελόπη.

ΥΓ.: Btw, όταν τον ξαναδείς, ρώτησέ τον αν ισχύει ακόμα και σήμερα η ατάκα «κάθε λιμάνι και καημός». Να ξέρω αν έπρεπε να γίνω μούτσος!

Στείλτε κι εσείς τις δικές σας ιστορίες στον Dr. Love ΕΔΩ