Ελληνοκεντρικές fusion γεύσεις από τον Ιπποκράτη Αναγνωστέλη σε μία δυνατή νέα άφιξη στο Σύνταγμα
Το Anthes έχει κάτι λιγότερο από δύο μήνες που έχει ανοίξει τις πόρτες του στο λεγόμενο «Soho» της Αθήνας, δίπλα στο Σύνταγμα, και αποτελεί μία από τις πιο ενδιαφέρουσες νέες αφίξεις της σεζόν.
Πρέπει να δηλώσω απερίφραστα -και δεν θα είναι η πρώτη φορά- πως λατρεύω αυτήν τη νέα τάση, που τελευταία βλέπουμε όλο και πιο συχνά, τα μαγαζιά να προσφέρουν πλέον στους επισκέπτες τους μία «πλήρη» έξοδο, δίνοντας εξίσου μεγάλη σημασία στο φαγητό και το ποτό.
Να μου πεις, τώρα έμαθες εσύ τα bar restaurants; Όχι, δεν τα έμαθα τώρα, όμως πολύ λίγα μαγαζιά μέχρι πριν λίγα χρόνια -άσχετα με τον τίτλο που επέλεγαν για τον εαυτό τους- ήταν όντως bar restaurants ή restaurant bars, λίγη σημασία έχει η σειρά. Συνήθως το βάρος δινόταν ή στο φαγητό ή στο ποτό, με αποτέλεσμα να μην μπορείς να πεις πως «βγήκες» συνολικά ένα βράδυ, παραμένοντας σε ένα μόνο μαγαζί.
Ποιο παγκοσμίως διάσημο ιαπωνικό εστιατόριο προσγειώνεται στην αθηναϊκή Ριβιέρα
Τελοσπάντων, για να μην μακρηγορώ κατά την προσφιλή μου συνήθεια, πλέον όλο και περισσότερα νέα projects αγκαλιάζουν με την ίδια θέρμη μπάρα και κουζίνα, και ο μόνος κερδισμένος είμαστε όλοι εμείς, που θέλουμε να βγούμε σε ένα μέρος, να περάσουμε συνολικά καλά και να επιστρέψουμε πλήρεις και γεμάτοι στο σπίτι μας.
Το ολοκαίνουριο Anthes, που άνοιξε πριν κάτι λιγότερο από δύο μήνες στην πολυσύχναστη πλέον οδό Σκούφου, προσφέρει ακριβώς αυτό: μία πολύ καλή κουζίνα από τον βραβευμένο και εξαιρετικό σεφ Ιπποκράτη Αναγνωστέλη και μία πολύ καλή μπάρα, και κυριολεκτικά ως κεντρικό στοιχείο του χώρου και μεταφορικά ως σημείο δημιουργίας εξαιρετικών cocktails. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή!
Μία νέα εμπειρία fine drinking έρχεται στην πόλη με διάσημη υπογραφή και φόντο την Ακρόπολη
Το πρώτο πράγμα που σου κεντρίζει την προσοχή στο νέο Anthes είναι το γεγονός πως ο χώρος «αναπνέει», όπως λέγαμε παλιά εμείς των περιοδικών για τις σελίδες που οραματιζόμασταν να δημιουργούμε. Είναι ψηλοτάβανος, άνετος, με ωραίες αποστάσεις στα τραπέζια και ένα πολύ δυνατό design γεμάτο υπαινιγμούς για την αστική του φύση, όπως ο υπερμεγέθης κεντρικός τοίχος-έργο τέχνης που ουσιαστικά απεικονίζει τον χάρτη της Αθήνας.
Η τεράστια μπάρα, που είπαμε και πιο πάνω, ορίζει το χώρο και έχει σημαντικό ρόλο, αφού και εκεί μπορείς να πάρεις θέση στα άνετα bar chairs (όχι stools) και να απολαύσεις τα πιάτα της κουζίνας -όλα με σωστή sharing διάθεση- μαζί με ένα κρασί από την συνεχώς αυξανόμενη λίστα (μέχρι στιγμής έχει 60 ετικέτες με μεγαλύτερη φυσικά έμφαση στον ελληνικό αμπελώνα) ή ένα classic ή signature cocktail με την επιμέλεια του επίσης πολύ καλού Θάνου Τσεκούρα.
Ταυτόχρονα το μαγαζί χωρίζεται σε επίπεδα, ώστε να μπορείς να επιλέξεις εάν θες να είσαι στην καρδιά των εξελίξεων ή να απολαμβάνεις μεγαλύτερης ιδιωτικότητας. Επίσης μπορείς να πάρεις θέση στην open-air «αυλή», στο χαμηλότερο επίπεδο και περνώντας πρώτα μπροστά από την εντυπωσιακή ανοικτότατη κουζίνα, βασίλειο της Head Chef Κωνσταντίνας Παναγιωτοπούλου, που βρίσκεται χρόνια δίπλα στον Ιπποκράτη Αναγωνστέλη στα project του και είναι το δίχως άλλο ένα πολλά υποσχόμενο ταλέντο της ελληνικής μαγειρικής σκηνής.
Το Anthes όμως δεν είναι τυχαία ένα σωστό σε κάθε του διάσταση νέο μαγαζί, αφού δημιουργήθηκε από παιδιά που έχουν μεγάλη προϋπηρεσία στο χώρο και πλέον ξέρουν να ακούνε τον παλμό της πόλης και να στήνουν project που μιλούν απευθείας στην καρδιά μας. Πίσω από τη «σκηνή» λοιπόν συναντούμε τον Χάρη Δάρρα και τον Δημήτρη Καράκογλου (βλ. Stilvi στην Πάρο μεταξύ και άλλων venues), που ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους καλούς τους φίλους Στρατή Αθανασάκο, Πάνο Κωστόπουλο και Ευθύμη Καλλιμάνη, καθένας από τους οποίους έχει τη δική του σχέση με την εστίαση. Το αποτέλεσμα είναι ένα μαγαζί που εύκολα θα γίνει το μέρος που θα θέλεις να επιστρέφεις για τη φιλόξενη ατμόσφαιρα, το υπέροχο φαγητό, τις ωραίες μουσικές, την cool διάθεση και τα εξαιρετικά ποτά.
Το μενού του Ιπποκράτη Αναγνωστέλη είναι πολύ χαρακτηριστικό της προσωπικής του φιλοσοφίας και τέχνης, αφού ισορροπεί έξυπνα και παιχνιδιάρικα ανάμεσα στο fine dining και το comfort, την παράδοση και τον μοντερνισμό, την Ελλάδα και τον κόσμο. Αυτή ήταν πάντα η κουζίνα του καταξιωμένου σεφ (βλ. Kensho Mykonos, Crios Paros κλπ), όμως εδώ την έχει ραφινάρει έτσι ώστε να μπορεί να μιλήσει τη γλώσσα του Έλληνα όσο και του ξένου, γεγονός πολύ λογικό για το σημείο στο οποίο βρίσκεται το μαγαζί.
Συστήνω ανεπιφύλακτα να ξεκινήσεις -ή να ολοκληρώσεις- με ένα καλοφτιαγμένο cocktail, όπως το Wonderlust με gin, ροδάκινο και τραγανό μανιτάρι για topping, με έντονα γήινη διάσταση και πληθωρική γεύση, ή το Green Flash με ρούμι και καραμέλα, που εκτός από πολύ γευστικό είναι και πολύ ινσταγκραμικό.
Στο μαγειρικό προκείμενο τώρα, το μενού αλλάζει φυσικά ανάλογα με την εποχή και εγώ το πέτυχα στην αλλαγή, οπότε δοκίμασα και μερικά από τα χειμερινά πιάτα, όπως την τραγανή κρέπα με αρνί και πουρέ μελιτζάνας, που εάν την ξαναβάλουν στο μενού από χειμώνα είναι σοβαρό must-order. Απαραιτήτως λοιπόν εδώ ξεκινάς το δείπνο σου με χειροποίητο ψωμί και αέρινη μους καπνιστού ταραμά με πράσο κονφί, που αποτελεί την ιδανική εισαγωγή στην πολλά υποσχόμενη συνέχεια.
Ειδικά τώρα που η ζέστη ξεκινά και τα raw dishes έχουν την απόλυτη τιμητική τους δεν πρέπει με τίποτα να χάσεις το λαβράκι (τύπου σεβίτσε) με ακτινίδιο και jalapeno, ένα από τα πιο δυνατά πιάτα του μενού κατά την άποψή μου. Σωστές οξύτητες, τέλειες ισορροπίες και ένα ολόδροσο αποτέλεσμα που αφήνει το ψάρι να φανεί και να κερδίσει στα σημεία.
Στην ίδια κατηγορία της ωμοφαγίας πάρα πολύ καλό και το beef tartare μέσα σε τραγανά φύλλα shiso με τα καρυκεύματα να προσθέτουν το ελληνικό στοιχείο στο τελικό γευστικό αποτέλεσμα.
Η gyoza γαρίδας με κρέμα φέτας και τομάτα κάπως θυμίζει μία ευφάνταστη εκδοχή της ελληνικής γαρίδας σαγανάκι και σίγουρα ενθουσιάζει με τη γεμάτη και σχεδόν comfort νοστιμιά της. Ειδικά με ένα ποτήρι κρασί με έντονη οξύτητα, αυτό το πιάτο είναι σοβαρά υπολογίσιμη δύναμη.
Εάν είσαι λάτρης του ταχινίου, το καραμελωμένο κουνουπίδι με τραγανή λαχανίδα σίγουρα θα σου αρέσει πολύ, αλλά εγώ θα επιμείνω περισσότερο στην καραμελωμένη μελιτζάνα με pulled μοσχάρι και μία κολασμένα νόστιμη μπεσαμέλ από κατσικίσιο τυρί.
Επίσης δύο πιάτα για τα οποία και μόνο για αυτά θα επέστρεφα -και θα επιστρέψω- στο πανέμορφο Anthes είναι το κριθαράκι γαρίδας με φέτα και εστραγκόν, που θεωρώ πως είναι από εκείνα τα πιάτα που θα γίνει απίστευτο best seller, με την comfort νοστιμιά του αλλά και τη φινετσάτη μαγειρική του τέχνη.
Και η καλαμαράτα με μάγουλα iberico μπρεζέ, πετιμέζι και κρέμα Μετσοβόνε. Και το λέω εγώ αυτό, που όταν βλέπω πια μάγουλο σε μενού είναι το τελευταίο που θα δοκιμάσω. Αυτό το δοκίμασα και είναι μακράν ένα από τα καλύτερα πιάτα του μενού, σε ένα νέο εστιατόριο με συνολικά πολλά και πολύ καλά πιάτα.
Κλείσαμε με ένα exotic dessert με κρέμα από γιαούρτι, passion fruit, μαριναρισμένο ανανά και παγωτό μάνγκο, που σίγουρα θυμίζει καλοκαίρι κάπου μακρινά, αλλά απολαμβάνεται εξίσου ευχάριστα και στην καρδιά του κέντρου της Αθήνας.
Info: Σκούφου 3, Αθήνα, 6974010187
Για να βλέπεις τα πράγματα τη στιγμή που συμβαίνουν και για backstage υλικό συντονίσου με το @kounelly στο IG.
