Γιατί είμαι ακόμα πιασμένη 2 μέρες μετά την προπόνηση;

Γιατί είμαι ακόμα πιασμένη 2 μέρες μετά την προπόνηση;

Πήγες για προπόνηση TRX τη Δευτέρα, είναι Τετάρτη και ακόμα δεν μπορείς να κουνήσεις τα πόδια σου από τον πόνο. Αρχίζεις να αγχώνεσαι πως κάτι πάει στραβά. Λογικό, αλλά μην το κάνεις, τίποτα δεν πάει στραβά. Υπάρχει ένας επιστημονικός όρος για αυτό που περνάς και λέγεται «καθυστερημένη εμφάνιση πόνου των μυών». Μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή που γυμνάζεις τους μυς σου με έναν ξένο, μέχρι εκείνη την ώρα, τρόπο και προκαλεί μικροσκοπικές βλάβες στον ιστό (και πάλι μην ανησυχείς, έτσι «χτίζεις» ισχυρότερη άπαχη μυϊκή μάζα) τις οποίες έρχεται να επιδιορθώσει ένα κύμα λευκών αιμοσφαιρίων. Την ίδια στιγμή όμως, τα λευκά αιμοσφαίρια απελευθερώνουν χημικές ουσίες που πυροδοτούν τους υποδοχείς του πόνου. Η διαδικασία αυτή κορυφώνεται γύρω στις 36 ώρες (εξού και η καθυστέρηση). Το χειρότερο που έχετε να κάνετε, ωστόσο, είναι να αντιμετωπίσετε τον πόνο με κάποιο παυσίπονο καθώς έτσι κάνετε μεγαλύτερο κακό και μειώνετε την ικανότητα του σώματος να αναδομήσει τους μυς σας. Υπάρχουν τρία πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να περάσει ο πόνος:

1. Κινηθείτε: Ναι, αντί να βρείτε δικαιολογία να πέσετε στον καναπέ, κάντε περισσότερες ασκήσεις. Ακόμα και μια βόλτα 5 λεπτών θα ενισχύσει τη ροή του αίματος και θα μειώσει την ακαμψία. Αν μάλιστα μπορέσετε να επιστρέψετε αμέσως στην προπόνηση, ο μυς σας θα εξοικειωθούν γρήγορα με τις κινήσεις και στο τέλος δεν θα αισθάνεστε καθόλου πόνο.

2. Κάντε μασάζ: Είναι η απόλυτη ανακούφιση και, αν έχεις λεφτά να διαθέσεις, η καλύτερη λύση. Αν όμως δεν σας περισσεύουν, ένα DIY μασάζ κάνει εξίσου θαύματα. Χρησιμοποιώντας τους αντίχειρες, ξεκινήστε από το χαμηλότερο σημείο του πονεμένου άκρου και τρίψτε το προς τα πάνω με αργές κινήσεις και σε μεγάλους κύκλους.

3. Βούλιαξέ το: Γεμίστε την μπανιέρα με νερό και αρωματικά άλατα και κάτσε μέσα για καμιά ώρα. Τα άλατα περιέχουν μαγνήσιο το οποίο όταν απορροφηθεί από το δέρμα μειώνει την πονεμένη φλεγμονή. Και κάνεις και το χαλαρωτικό αφρόλουτρο που τόσο είχες ανάγκη.