Μάνα μητέρα μαμά!

Από τη Μαριάννα Γεωργαντή

Αχ βρε μαμά τι τράβας και έσυ! Πόσες αλλαξιές έχεις ετοιμάσει για να μην ιδρώσω και κρυώσω. Πόσες φορές σε είχε βρει ο ήλιος με εμένα στην αγκαλιά σου για να με νανουρίζεις, να με ταίζεις ώστε να σταματήσω να κλαίω.
Και αυτή η μέση σου βρε μαμά, να με κουβαλάς από μωρό μέχρι να περπατήσω. Γιατί η αγκαλιά της μαμάς είναι μία και δεν μπορεί να αντικατασταθεί από καμία. Και όταν μεγάλωσα, πόσες ώρες έτρεχες στα μαγαζιά για να είμαι πάντα καλοντυμένη. Και στο δημοτικό, θυμάσαι, έκανες πάντα τις πιο λεπτομερείς ζωγραφιές, τις πιο σωστές αντιγραφές, γιατί εγώ ήθελα να δω Παρά-Πέντε και δεν προλάβαινα.

Και μετά, πόσα απογεύματα έχουν φύγει έτσι, για να κάθεσαι στο πλευρό μου μήπως καταφέρω να μάθω μια σελίδα ιστορίας. Σου έχουν βγει τα μάτια βρε μαμά για να με βοηθάς με τα σκονάκια, ώστε να πάω να γράψω άριστα και μετά να καμαρώνω σε όλη την οικογένεια. Πόσα βράδια έχεις ξημερώσει μέσα στο αυτοκίνητο για να με περιμένεις στα κρυφά να φύγω από τα ξενυχτάδικα. Εκεί, απέξω, μήπως χρειαστώ κάτι, μήπως γίνει κάτι και δεν προλάβεις να έρθεις. Τώρα που το θυμάμαι βρε μαμά, όταν έκλεγα ασταμάτητα εσύ ήσουν αυτή που μου έφερνες χαρτομάντιλα, με έπαιρνες στην αγκαλιά σου και μετά έκλαιγες και εσύ. Τόσο πολύ στεναχωριόσουν με τον πόνο μου βρε μαμά; Και αργότερα παραγγέλναμε πίτσες και καθόμασταν ως το πρωί αναλύοντας όλη την κατάσταση.

Καλά, πόσες φορές σου έχω χαλάσει τον ύπνο για να βρεις μία ξεχασμένη εργασία, που μπορεί να μην την έχω κάνει καν, και να μου την στείλεις γιατί είναι sos για το σχολείο. Τι να πρωτοθυμηθώ όμως βρε μαμά, όταν μου μάθαινες να οδηγώ ενώ εσύ έκαιγες στον πυρετό ή τα επεισόδια που έχεις κάνει όταν δε σηκώνα το τηλέφωνο για 5 μονό λεπτά. Πω πω βρε μαμά πως κάνεις όταν κερδίζω και όταν ακούς καλά λόγια για μένα, καυχιέσαι και πετάς στα σύννεφα σαν ένα μικρό παιδί.

Νομίζεις θα ξεχάσω το μπουφάν που μου έδινες στους 30 βαθμούς ή που όταν πήγαινα ταξίδια έκλαιγες σαν την Καραγιάννη με το Χριστούλη στο χέρι, λες και πάω στον πόλεμο. Τουλάχιστον βρε μαμά εσύ δε μαγειρεύεις οπότε την φάση με τα άπειρα ταπεράκια μέσα στη σχολική τσάντα την έχουμε αποφύγει.. Μάνα, μητέρα, μαμά είναι μία, ακόμα κι αν μαλώνουμε ακόμα κι αν σου φωνάζω ακόμα και αν κάποτε φύγεις δεν θα σταματήσεις ποτέ να με προστατεύεις γιατί είσαι η γυναίκα που μου έδωσε ζωή, η μαμά μου.