Εσύ φοβάσαι τον έρωτα;

Εσύ φοβάσαι τον έρωτα;

Ο φόβος είναι ίσως το χειρότερο συναίσθημα που βιώνει ο άνθρωπος. Τον μουδιάζει μεταμορφώνοντας τον σε ανήμπορο πλάσμα που στο καθρέφτη του κοιτάει έναν ξένο ευνουχισμένο μαχητή.

Οι ειδικοί λένε ότι η ρίζα του , προέρχεται από την έλλειψη ελέγχου. Για παράδειγμα πόσοι φοβόμαστε τα αεροπλάνα; Ή πιστεύουμε ότι αν μείνουμε στο ανσανσέρ το οξυγόνο θα είναι ανεπαρκές; Στην πραγματικότητα ο φόβος είναι ένα κουτί που κρύβει πολλά εκτός από λογική. Πως είναι δυνατόν να φοβάσαι τον θάνατο αλλά συνάμα να τρέχεις με 200 χωρίς ζώνη;

Ο έρωτας , όμως , μπορεί να σε τρομάξει; Ναι!

Τι μας φοβίζει; Έρχεται απρόσμενα , μοιραία η έλξη , αστάθμητος παράγοντας που όλοι επιζητούμε να τον ζήσουμε. Αν πιάσετε τον εαυτό σας να κάνει ή έστω να αποπειραθεί να πράξει κουτά ( να το πω ευγενικά) ίσως να συνδέεται με κάτι ανεξέλεγκτο που νιώθετε. Η ομορφιά του έρωτα κρύβεται στο unexpected - που λένε κ στο χωριό μου. Δεν έχετε ακούσει την φράση , «ποιος περίμενε ότι εσύ θα ερωτευτείς εκείνον» ή «μα είναι δυνατόν εκείνος με εκείνη»; Κι όμως όλα είναι εφικτά. Μα πρώτα εμείς οι ίδιοι απορούμε με τον εαυτό μας , πόσο γρήγορα κ απροσδόκητα γεννήθηκε ένα συναίσθημα που η ορμή του συναγωνίζεται την formula 1 μέσα μας. Ε και; Θα απαντούσε κάποιος. Δεν χαίρεσαι; Όχι! Γιατί τρωγόμαστε με τα ρούχα μας. Αντί να το ζήσουμε, να πάρουμε το ρίσκο κ να βουτήξουμε στην πιο ανθισμένη θάλασσα που θα συναντήσουμε , σκαρφιζόμαστε ηλιθιότητες για να πατήσουμε φρένο φοβούμενοι αυτό που εμείς νιώθουμε! Μα είναι δυνατόν να ευχόμαστε έναν αληθινό έρωτα κ την ίδια στιγμή να τον φοβόμαστε; Και ο έλεγχος; Μα στον αληθινό έρωτα οι άνθρωποι είναι απροστάτευτοι, διότι χάνουν τον έλεγχο. Δέχονται να βρεθούν σε παθητική θέση. Άρα, γίνονται ευάλωτοι. Έτσι, όμως, δίνουν στον εαυτό τους την ευκαιρία να ζήσουν ένα παράφορο πάθος. Αν δεν αφεθούν, αν θέλουν να διατηρούν τον έλεγχο, αυτοοριοθετούνται και μένουν αγκαλιά με τον εαυτό τους. Πόσο ηλίθιοι είμαστε τελικά οι άνθρωποι... τουλάχιστον αν βρεις κάποιον που «τον έρωτα που ήθελες τον είχε να σ’ τον δώσει· τον έρωτα που ήθελε είχες να του τον δώσεις» (Στες Σκάλες Κ.Π. Καβάφης) μην κρυφτείς κι ας είσαι ταραγμένος...