10 καθημερινές συμπεριφορές που κάνουν τους ανθρώπους γύρω σου να μη σε σέβονται
Ο σεβασμός κερδίζεται, δεν χαρίζεται, αλλά ούτε και θεωρείται αυτονόητος. Γι' αυτό, καλό είναι να μη ρισκάρεις.
Ο σεβασμός είναι ένα από εκείνα τα πράγματα που χάνονται εύκολα και δύσκολα ξανακερδίζονται. Το «κακό» μπορεί να συμβεί μέσα σε δευτερόλεπτα. Μια λέξη, μια χειρονομία, ένας τόνος φωνή και... μπαμ, η γνώμη κάποιου για σένα αλλάζει - διακριτικά, μεν, ριζικά, δε. Μπορεί να μην ειπωθεί τίποτα εκείνη τη στιγμή αλλά σίγουρα θα το νιώσεις πως κάτι άλλαξε.
Και αυτό δεν αφορά ανθρώπους που κρίνουν βιαστικά ή περιμένουν τελειότητα, αλλά για εκείνες τις μικρές συμπεριφορές που στέλνουν το μήνυμα: «Δεν γίνεται να σε πάρει κανείς στα σοβαρά».
Αν λοιπόν αναρωτήθηκες κι εσύ γιατί κάποιοι δεν σε αντιμετωπίζουν με τον σεβασμό που πιστεύεις ότι αξίζεις, ίσως αξίζει να ρίξεις μια ματιά παρακάτω και να αναθεωρήσεις, αν αναγνωρίζεις μερικές από αυτές τις συνήθειες:
Αν κάποιος θίγει αυτά τα 7 θέματα σε μια συζήτηση, μάλλον δεν σε σέβεται και πολύ
1. Μεγάλα λόγια, μικρές πράξεις
Οι άνθρωποι συγχωρούν πολλά, αλλά ίσως όχι τις άδειες υποσχέσεις! Αν αντιλαμβάνεσαι ότι κάνεις κάτι τέτοιο, τότε βλέπεις έναν σίγουρο τρόπο για να χάσεις την εμπιστοσύνη, και τον σεβασμό τους.
Είτε λες ότι θα τηλεφωνήσεις και δεν το κάνεις, είτε μιλάς συνέχεια για σχέδια που ποτέ δεν υλοποιούνται, οι άλλοι αρχίζουν να μην σε παίρνουν στα σοβαρά.
Αν λες διαρκώς πως «θα» κάνεις κάτι, όσες λεπτομέρειες και αν δίνεις, αν αυτό το κάτι δεν γίνεται ποτέ, στο τέλος, απλά οι άνθρωποι θα σταματήσουν να ρωτούν.
2. Συνεχείς διακοπές
Το να διακόπτεις, να τελειώνεις τις προτάσεις των άλλων, να πετάς τη γνώμη σου ασταμάτητα, ίσως μοιάζει αθώο, όμως με τον καιρό, κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν πως αυτά που λένε δεν έχουν σημασία.
Και όταν κάποιος νοιώσει αρκετές φορές παραμερισμένος, ο σεβασμός του φεύγει αθόρυβα.
Όλοι έχουν έναν φίλο που που συνέχεια πετάγεται με μια δική του ιστορία κάθε φορά που εσύ (ή κάποιος άλλος) ξεκινά να λέει κάτι σημαντικό. Αργά ή γρήγορα, οι άνθρωποι απλα θα σταματήσουν να του ανοίγονται.
Ο σεβασμός αρχίζει με το να ακούς. Όχι απλώς να ακούς, αλλά να αφουγκράζεσαι.
3. Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο
Δεν είναι κακό να έχεις ισχυρές απόψεις. Αλλά αν κάθε διαφωνία γίνεται μάχη που πρέπει να κερδίσεις, οι άλλοι κουράζονται.
Κανείς δεν συμπαθεί τον παντογνώστη. Ακόμα κι αν έχεις δίκιο, το να είσαι ευγενικός με αυτό κερδίζει περισσότερο σεβασμό από το να το τρίβεις στη μούρη του άλλου.
Μάθε να λες: «Έχεις δίκιο. Δεν το είχα σκεφτεί έτσι.» Αυτή η μικρή φράση κάνει θαύματα.
4. Περισσότερα παράπονα από συνεισφορά
Όλοι χρειάζεται να ξεσπάμε πού και πού. Η ζωή δεν είναι εύκολη. Αλλά μερικοί κάνουν την αρνητικότητα τρόπο ζωής. Παραπονιούνται για τον καιρό, τις ειδήσεις, τον καφέ, το ψωμί—για τα πάντα. Αλλά σπάνια κάνουν κάτι για να αλλάξουν την κατάσταση. Με τον καιρό, δεν σε βλέπουν ως «συμπάσχοντα», αλλά ως κουραστικό.
Θες σεβασμό; Να είσαι το άτομο που βλέπει τι δεν πάει καλά και προσφέρεται να βοηθήσει.
5. Το να κατηγορείς διαρκώς τους άλλους
Είτε είναι πλάγιο σχόλιο είτε πλήρης μετάθεση ευθύνης, πονάει. Αν κάνεις λάθος, παραδέξου το. Αν αναφερθεί κάποιος άλλος, μίλα με δικαιοσύνη. Μόλις οι άνθρωποι δουν ότι θυσιάζεις τους άλλους για να σώσεις την εικόνα σου, ο σεβασμός φεύγει.
Αν κατηγορείς κάποιον για κάτι που είναι ξεκάθαρα δικό σου λάθος αυτό θα γυρίσει πάνω σου σίγουρα. Και θα χάσεις πολλά περισσότερα από την αξιοποιστία σου.
6. Κακή συμπεριφορά προς «κατώτερους»
Μπορείς να καταλάβεις πολλά για κάποιον από το πώς φέρεται στον σερβιτόρο, τη ρεσεψιονίστ ή τον ταμία. Αν είσαι ευγενικός με τον διευθυντή αλλά απότομος με τον barista, ο κόσμος το βλέπει. Και δεν ξεχνά.
Το πως φέρεται κάποιος στους σερβιτόρους, για παράδειγμα, λέει πάρα πολλά! Θυμήσου πως ο σεβασμός δεν έχει να κάνει με την κοινωνική σου θέση. Έχει να κάνει με τον χαρακτήρα σου.
7. Υπερβολικές αποκαλύψεις πολύ νωρίς
Η σύνδεση είναι όμορφο πράγμα. Αλλά το να «αραδιάζεις» την ιστορία της ζωής σου (ειδικά τα δύσκολα σημεία) σε κάποιον που μόλις γνώρισες, μπορεί να είναι βάρος αντί για δεσμός. Δεν είναι ότι δεν νοιάζονται οι άλλοι—είναι ότι η εμπιστοσύνη θέλει χρόνο. Η συναισθηματική εγγύτητα πρέπει να είναι αμοιβαία, όχι μονόπλευρη.
Αν βλέπεις κάθε νέο άνθρωπο που γνωρίζεις ως τον «ψυχοθεραπευτή» σου, μάλλον θα απομακρυνθεί σύντομα και αυτό όχι από σκληρότητα, αλλά επειδή δεν νιώθει έτοιμος να σηκώσει τέτοιο φορτίο.
Άφησε τη σύνδεση να αναπτυχθεί φυσικά. Ο σεβασμός ανθίζει σε σταθερό και ασφαλές έδαφος.
8. Ποτέ δεν λες «ευχαριστώ»
Αυτό είναι απλό, αλλά σημαντικό. Η ευγνωμοσύνη δεν είναι μόνο ευγένεια—είναι δύναμη. Οι άνθρωποι θυμούνται πώς τους έκανες να αισθανθούν, και τίποτα δεν τους κάνει να νοιώσουν πιο αόρατοι από την αδιαφορία. Θα εκπλαγείς με το πόσοι ξεχνούν αυτό το βασικό.
Είτε είναι ένα μήνυμα μετά το δείπνο είτε ένα απλό «Ευχαριστώ που με άκουσες», αυτές οι δύο λέξεις διατηρούν μια σχέση ζεστή—και τον σεβασμό άθικτο.
9. Επίδειξη μεταμφιεσμένη σε ταπεινότητα
Υπάρχει μια ύπουλη μορφή αυτοπροβολής που μοιάζει με μετριοφροσύνη αλλά ακούγεται σαν διαφήμιση.
«Ε, έμεινα άφωνος όταν μου έδωσαν αυτό το βραβείο.» «Μάλλον απλώς έχω έμφυτο ταλέντο στις συνεντεύξεις.»
Ο κόσμος καταλαβαίνει πότε προσπαθείς να τον εντυπωσιάσεις. Και συνήθως το αποτέλεσμα είναι το αντίθετο. Η αυτοπεποίθηση κερδίζει τον σεβασμό. Η ανασφάλεια μεταμφιεσμένη σε έπαρση; Όχι τόσο.
Υπάρχει ένα πράγμα που οι άντρες βάζουν πάνω από την αγάπη! Κι όμως... υπάρχει
10. Παριστάνεις πάντα το θύμα
Η ζωή είναι δύσκολη. Αναμφίβολα. Αλλά αν κάθε ιστορία που λες σε παρουσιάζει ως το αθώο, παραγνωρισμένο, διαρκώς αδικημένο άτομο, οι άλλοι αρχίζουν να αμφισβητούν την αυτογνωσία σου.
Όλοι έχουμε κάνει λάθη. Όλοι έχουμε τυφλά σημεία. Το να το παραδέχεσαι σε κάνει ανθρώπινο—και παραδόξως, πιο σεβαστό.
Γιατί εντάξει, δεν μπορεί να φταίνε πάντα, όλοι οι άλλοι για ότι σου συμβαίνει. Ο προϊστάμενος σε ζηλεύει, οι συνάδελφοι είναι τεμπέληδες, το σύστημα άδικο... Πες και ένα «Ίσως δεν το χειρίστηκα καλά» ή «Μπορούσα να κάνω κάτι καλύτερα». Αν δεν το κάνεις, τελικά οι άνθρωποι θα απομακρυνθούν. Και όχι απαραίτητα γιατί δεν νοιάζονται, αλλά γιατί κάθε φορά που απέφευγε την ευθύνη, ο σεβασμός εξατμιζόταν.
Και αυτό είναι λυπηρό γιατί έτσι, θα φύγουν από κοντά σου και άνθρωποι που όντως νοιάζονται!
Τροφή για σκέψη
Οι ψυχολόγοι και οι ερευνητές είναι σαφείς: Ο σεβασμός δεν έχει να κάνει με τίτλους, χρήματα ή φωνές. Έχει να κάνει με το πώς κάνεις τους άλλους να νιώθουν όταν είναι κοντά σου. Ακουστοί. Πολύτιμοι. Ασφαλείς. Ορατοί.
Αναρωτήσου: Νοιώθουν οι άνθρωποι καλύτερα ή χειρότερα αφού περάσουν χρόνο μαζί μου;
Αν η απάντηση σε δυσκολεύει, μην πανικοβληθείς. Η επίγνωση είναι το πρώτο βήμα. Και όπως όλα τα πολύτιμα πράγματα, ο σεβασμός μπορεί να ξαναχτιστεί.
Με μία συνειδητή πράξη τη φορά.
