Γιατί το DNA του Ozzy Osbourne δεν μπορεί ποτέ να δημιουργήσει έναν ακόμα Ozzy;

Υπάρχει μια παλιά εμμονή σε τούτο τον κόσμο: η ψευδαίσθηση ότι οι άνθρωποι, όπως και τα προϊόντα, μπορούν να «ανακυκλωθούν» πιστά. Ότι κάπου, σε ένα εργαστήριο ή σε μια καμπάνια μάρκετινγκ, μπορείς να εμφιαλώσεις ξανά την ίδια ιδιοφυΐα, την ίδια τρέλα, το ίδιο DNA.

Το απέδειξε, πρόσφατα, με τον πιο παράδοξο τρόπο η Liquid Death, μια εταιρεία νερού που κατάφερε να συνδυάσει την εμπορικότητα με την επιστημονική φαντασία. Πήρε τον Ozzy Osbourne, τον απόλυτο heavy metal αντιήρωα, του έδωσε να πιει 10 κουτάκια παγωμένου τσαγιού, τα οποία υπέγραψε, και τα πούλησε έναντι 450 δολαρίων το καθένα, εντός γυάλινων θηκών. Το προϊόν ονομάστηκε Infinitely Recyclable Ozzy. Υπονοούσε πως, θεωρητικά, το DNA του Ozzy θα μπορούσε να ανασυρθεί από το σάλιο του στα κουτάκια και να χρησιμοποιηθεί για μελλοντική «ανακύκλωση» -ή, αλλιώς, κλωνοποίηση.

Ο ίδιος ο Ozzy, πιστός στο cult των δηλώσεών του, σχολίασε: «Κλωνοποιήστε με, ρε αλήτες!».

Κι όμως, ακόμη και αν η τεχνολογία το επέτρεπε, το αποτέλεσμα θα αποτύγχανε παταγωδώς. Το DNA, όσο εντυπωσιακό κι αν είναι, δεν αρκεί.

Ozzy: Η τελευταία συναυλία με τους Black Sabbath & η αντίδρασή του στην πρόταση γάμου στην κόρη του

Το ανορθόδοξο DNA του Ozzy

Η σχέση του Ozzy Osbourne με τη γενετική επιστήμη δεν είναι καινούργια. Το 2010, ομάδα ερευνητών έσπευσε να αναλύσει το γονιδίωμά του, αναζητώντας απαντήσεις στο αιώνιο ερώτημα: πώς γίνεται ένας άνθρωπος να επιβιώνει ύστερα από δεκαετίες κατάχρησης αλκοόλ και ουσιών -και μάλιστα, να το διακωμωδεί;

Η ανάλυση αποκάλυψε κάτι αναμενόμενο και κάτι απροσδόκητο. Στα αναμενόμενα, το γονιδίωμά του εμφάνισε παραλλαγές που σχετίζονται με την εξάρτηση από το αλκοόλ, με τους επιστήμονες να εκτιμούν πως ο Ozzy έχει έξι φορές περισσότερες πιθανότητες αλκοολισμού από τον μέσο άνθρωπο.

Το απροσδόκητο ήταν μια άγνωστη μέχρι τότε παραλλαγή στο γονίδιο ADH4, που σχετίζεται με την παραγωγή της αλκοολικής αφυδρογονάσης -του ενζύμου που αποτοξινώνει το αλκοόλ στο συκώτι. Υποτίθεται πως η μετάλλαξη αυτή του επέτρεπε να διασπά το αλκοόλ ταχύτερα, εξηγώντας ίσως τις μυθικές ποσότητες που κατανάλωνε.

Ωστόσο, από το 2010 μέχρι σήμερα, η επιστήμη της γενετικής έχει αποκαλύψει πολύ περισσότερα για τον αλκοολισμό. Πολλοί εθισμένοι παρουσιάζουν δυσλειτουργίες στο μονοπάτι του GABA, ενός νευροδιαβιβαστή που καταστέλλει τη διέγερση του εγκεφάλου. Όταν αυτό το σύστημα δεν λειτουργεί σωστά, το μυαλό δεν σταματά να «τρέχει» -και το αλκοόλ γίνεται το εύκολο φρένο. Με το χρόνο όμως, χρειάζεται όλο και περισσότερο αλκοόλ για το ίδιο αποτέλεσμα, κι έτσι ξεκινά η κατάρρευση.

Ακόμη κι έτσι όμως, το DNA του Ozzy παραμένει ένα αίνιγμα. Καμία παραλλαγή του δεν ερμηνεύει με ακρίβεια την ανθεκτικότητά του στο αλκοόλ.

Το Πάρκινσον μπορεί να καθήλωσε τον Ozzy Osbourne, αλλά όχι και τη φωνή του: Η τελευταία συναυλία

Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει νέος Ozzy -Όσο κι αν το θέλεις

Η απάντηση είναι απλή και ωμή: Ούτε ο Ozzy μπορεί να κλωνοποιηθεί. Ούτε κανείς άλλος.

Ακόμη κι αν κάποιος κατάφερνε να εξαγάγει άθικτο το DNA του από τα κουτάκια, να το εμφυτεύσει σε ωάριο και να ολοκληρώσει μια εγκυμοσύνη, το αποτέλεσμα δεν θα ήταν ο Ozzy Osbourne που ξέρουμε.

Ναι, το παιδί μπορεί να του έμοιαζε σωματικά -αλλά ούτε αυτό είναι δεδομένο. Οι συνθήκες ενδομήτριας ανάπτυξης επηρεάζουν δραστικά την έκφραση του DNA. Η διατροφή, οι λοιμώξεις, το άγχος ή η έκθεση σε τοξικές ουσίες μπορούν να επηρεάσουν τόσο την εμφάνιση όσο και την ψυχοσύνθεση του παιδιού. Πρόκειται για το φαινόμενο του εμβρυϊκού προγραμματισμού.

Κι αυτό είναι μόνο η αρχή. Το γονιδίωμα ενός ανθρώπου «προγραμματίζεται» και επαναπρογραμματίζεται συνεχώς, ανάλογα με το περιβάλλον και τις εμπειρίες του. Το παιδί που θα γεννιόταν με το DNA του Ozzy θα μεγάλωνε σε έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό από εκείνον του πρώτου Ozzy -άρα το γονιδίωμα δεν θα συμπεριφερόταν με τον ίδιο τρόπο.

Στην πραγματικότητα, τα γονίδια είναι απλώς το πιάνο. Το περιβάλλον είναι αυτό που παίζει το κομμάτι.

Αυτό εξηγεί γιατί ακόμα και τα πανομοιότυπα δίδυμα διαφέρουν όσο μεγαλώνουν. Η επιστήμη της επιγενετικής περιγράφει ακριβώς αυτό: πώς οι εξωτερικοί παράγοντες ενεργοποιούν ή απενεργοποιούν τα γονίδια, διαμορφώνοντας την υγεία, τη συμπεριφορά και την εμφάνιση.

Το ύψος είναι ένα κλασικό παράδειγμα. Ο Ozzy έχει ύψος 1,78 μ. Αν το υποτιθέμενο αντίγραφο μεγάλωνε σε περιβάλλον φτωχό σε θρεπτικά στοιχεία, δύσκολα θα έφτανε σε αυτό το ύψος. Αντίθετα, αν ήταν υπερ-θρεπτικό, ίσως το ξεπερνούσε.

Σημαντικό ρόλο παίζουν και οι τυχαίες γενετικές μεταλλάξεις, είτε κατά την κλωνοποίηση είτε κατά την ανάπτυξη του εμβρύου. Μικρές αλλαγές στο DNA αρκούν για να δημιουργήσουν μεγάλες διαφορές στην προσωπικότητα ή στην εμφάνιση.

Ο Ozzy έγινε μουσικός λόγω της Beatlemania. Στον κόσμο του κλώνου, η Beatlemania πιθανότατα δεν θα υπήρχε. Μπορεί να είχε άλλη επιρροή ή μπορεί να μη γινόταν ποτέ μουσικός. Θα μπορούσε, ποιος ξέρει, να γίνει επιστήμονας, ίσως ειδικός στις… νυχτερίδες.

Ο Ozzy μεγάλωσε μέσα σε μια κοινωνία που εξυμνούσε το αλκοόλ και τις καταχρήσεις. Η κουλτούρα αυτή ήταν αναπόσπαστο μέρος της ταυτότητάς του. Ο κλώνος του πιθανότατα δεν θα ζούσε τίποτε από αυτά.

Η αλήθεια είναι σκληρή, αλλά όμορφη: όπως όλοι μας, ο Ozzy είναι ανεπανάληπτος.
Η προσωπικότητα, η πορεία και η συμπεριφορά κάθε ανθρώπου είναι το αποτέλεσμα μιας ανεπανάληπτης σύμπραξης γονιδίων, εμπειριών και περιβάλλοντος.
Δεν μπορείς να αντιγράψεις έναν άνθρωπο. Ούτε να ξαναγράψεις την ιστορία του.

Όποιος επιμένει να φαντασιώνεται την «ανακύκλωση» του Ozzy, καλό θα ήταν να το ξανασκεφτεί.

Το πιο ασφαλές -και απολαυστικό- είναι να τον βάλει να παίζει στο repeat.