Ιάσων Βενετσανόπουλος: «Η ζωγραφική και η ψυχοθεραπεία είναι δύο μη διαχωρίσιμες έννοιες»

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει σε συζητήσεις ότι οι ψυχολόγοι και ψυχοθεραπευτές σύντομα θα συνταγογραφούν επισκέψεις σε μουσεία, εκθέσεις και θέατρα; Προσωπικά είναι πολύ συχνές οι συζητήσεις που έχω κάνει πρόσφατα γύρω από αυτό το θέμα, λαμβάνοντας υπόψη μας όλες αυτές τις ψυχικές αθσένειες, από τις οποίες υποφέρει ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, και σχετίζονται κυρίως με το στρες και την κατάθλιψη. Μία πρωτοποριακή έκθεση με τίτλο «In Between» από τον καλλιτέχνη Ιάσων Βενετσανόπουλο έρχεται στην Αθήνα, προκειμένου να αφηγηθεί το προσωπικό του ταξίδι μέσα στη ζωγραφική, τη γλυπτική αλλά και την προσωπική του θεραπευτική εμπειρία, αφού ξανασυστήνεται στο κοινό και με μία νέα ιδιότητα, αυτή του συμβούλου ψυχικής υγείας.

Πρόκειται για την τέταρτη, κατά σειρά, ατομική του έκθεση ζωγραφικής, όπου ο Ιάσων Βενετσανόπουλος παρουσιάζει ένα νέο σύνολο έργων, που αποτελούν ταυτόχρονα συνέχεια αλλά και ενισχυμένη δημιουργική εξέλιξη της μέχρι τώρα πορείας του. Στο κτίριο της Αμαλίας 36 θα δείτε τη συλλογή μεγάλων καμβάδων του καλλιτέχνη, καθώς και μια σειρά ζωγραφικών έργων πάνω σε μέταλλο, που αιωρούνται ανάμεσα στη ζωγραφική και τη γλυπτική. Η έκθεση πλαισιώνεται και από workshops, που σχετίζονται με την ψυχοθεραπεία και την σχέση της με την τέχνη. Ο Ιάσων Βενετσανόπουλος μίλησε στο Queen.gr και τη νέα του έκθεση, αλλά και τη θεραπευτική πορεία του, που αποτυπώθηκε τελικά μέσα στα έργα του.

Τρεις κορυφαίες Ουκρανές σχεδιάστριες μιλάνε για την πορεία της μόδας μετά από ένα χρόνο πολέμου

Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση σου με τη ζωγραφική και τη γλυπτική;

Η ζωγραφική ήταν παρούσα από την παιδική μου ηλικία. Ο μπαμπάς μου ασχολείται ερασιτεχνικά και επαγγελματικά με τη φωτογραφία, ενώ η μαμά μου ως interior designer και αργότερα και η ίδια ως ζωγράφος. Παρόλαυτα δεν ήθελα από πάντα, όπως λένε κάποιοι, να γίνω ζωγράφος. Θυμάμαι τη στιγμή που αποφάσισα να ασχοληθώ με τη ζωγραφική επαγγελματικά, στα 20 μου. Από τότε η ζωγραφική είναι ένας σταθερός και αδιαπραγμάτευτος σύντροφος που με συνοδεύει σε οποιαδήποτε φάση της ζωής μου.

Με τη γλυπτική φλερτάρω από πάντα χωρίς να έχω μπει 100% σε αυτήν. Ακόμα και τα γλυπτά που έχω σε αυτήν την έκθεση ακροβατούν ανάμεσα στην ζωγραφική και τη γλυπτική. Είναι μια σχέση που ακόμα εξερευνώ, έχω περιέργεια να δω που θα με πάει.

Πες μας λίγα λόγια γύρω από τη νέα σου έκθεση «In Between».

Η έκθεση είναι η εικονοποίηση μιας ψυχικής και χρονικής στιγμής της ζωής μου. Αφού πέρασαν κάποια χρόνια όπου ανακάλυπτα τις διάφορες πλευρές μου, αυτή την περίοδο ανακαλύπτω πώς αυτές οι πλευρές αλληλοσχετίζονται, αλληλοκαλύπτονται και αλληλοσυμπληρώνονται. Θέλησα σ’ αυτή την έκθεση να παρουσιάσω ακριβώς αυτό τον μαγικό ενδιάμεσο χώρο, ανάμεσα εκεί που συμβαίνουν όλα. Μέχρι πρότινος επικεντρωνόμουν στις πλευρές, αυτή τη φορά είπα να επικεντρωθώ στο χώρο που δημιουργούν ενδιάμεσα μεταξύ τους οι πλευρές.

Το τι θα δείτε στην έκθεση αφορά τον κάθε θεατή ξεχωριστά, και το τι θα δημιουργηθεί ενδιάμεσα σε αυτόν και το κάθε έργο είναι επίσης ξεχωριστό.

Εκτός από ζωγράφος και καλλιτέχνης είσαι παράλληλα και σύμβουλος ψυχικής υγείας. Πώς συνδυάζονται οι δύο αυτές ιδιότητες;

Αυτή ήταν και η ερώτηση που έκανα στον εαυτό μου ξεκινώντας να διαμορφώνω αυτή την έκθεση. Με ποιο τρόπο η ζωγραφική επηρεάζει και συνεισφέρει στη θεραπευτική δουλειά που κάνω και βέβαια με πόσους τρόπους. Η διαδικασία της θεραπείας έχει μεταμορφώσει τη ζωγραφική μου. Ο τρόπος βέβαια δεν είναι προφανής -μιας και δεν δουλεύω με art therapy- οπότε η καλύτερη απάντηση που θα μπορούσα να δώσω είναι μέσα από την ίδια την ζωγραφική.

Με τον καιρό, αυτό που έχω αναγνωρίσει είναι ότι ο τρόπος που προσεγγίζω ένα ζωγραφικό έργο έχει πολλά κοινά με τον τρόπο που τοποθετούμαι μέσα σε μία συνεδρία. Και τα δύο απαιτούν αυθεντικότητα, αποδοχή, έκθεση και εμπιστοσύνη, και τα δύο απαιτούν να αφεθεί κανείς στην ροή.

Για μένα είναι μη διαχωρίσιμοι κόσμοι που αφορούν τη συνάντηση. Στη μία περίπτωση συναντώ τον εαυτό μου μέσα από ένα τελάρο, στη δεύτερη περίπτωση συναντώ τον θεραπευόμενο κι αυτός τον εαυτό του μέσα από εμένα.

Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλεις να περάσεις μέσα από την τέχνη και αν ναι ποιο είναι αυτό;

Δεν με έχει απασχολήσει ποτέ να περάσω μηνύματα μέσα από την τέχνη μου. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν μηνύματα, ιδέες, προβληματισμοί, συναισθήματα. Η επιθυμία μου είναι να συναντηθώ και να συναντήσω. Κάθε φορά που ολοκληρώνω ένα έργο είναι σα να δίνω εικόνα σε ένα άυλο κομμάτι του εαυτού μου και με αυτό τον τρόπο να το συναντώ. Κάθε φορά που κάποιος συναντιέται με ένα έργο μου συναντά ένα κομμάτι μου και ταυτόχρονα ένα δικό του. Αυτή η διαδικασία είναι ανεκτίμητη.

Τα σχέδια σου για το μέλλον;

Τον τελευταίο χρόνο έχω δημιουργήσει μια ομάδα που λέγεται time-for-oneself. Αποτελεί ένα δίκτυο συμβούλων ψυχικής υγείας και ψυχοθεραπευτών με κοινές αντιλήψεις και πιστεύω σχετικά τον τρόπο της θεραπείας, ακόμα και αν ερχόμαστε από άλλες προσεγγίσεις ο καθένας. Στόχος μου είναι αυτή η ομάδα να δυναμώσει και να μεγαλώσει, φτιάχνοντας έναν ασφαλή τόπο, ώστε οι εν δυνάμει θεραπευόμενοι να έχουν κάπου να απευθυνθούν, όταν ψάχνουν αλλά δεν ξέρουν ποιος και τι τους ταιριάζει. Ταυτόχρονα, θέλω να φτιάξω έναν τόπο γόνιμο για ανταλλαγή ιδεών και παράλληλα ασφαλή για τους θεραπευτές, να μπορεί ο ένας να στηρίζει τον άλλον.
Επίσης είναι ένας τόπος αυτό το site όπου συνυπάρχουν -με τον πιο κεντρικό τρόπο- η ιδιότητα μου ως ζωγράφος και η ιδιότητα μου ως θεραπευτής, μιας και όλη η αισθητική του site βασίζεσαι σε δικά μου σχέδια. Ένα από τα πλάνα μου για το μέλλον είναι όλα τα κείμενα του site να μεταμορφωθούν σε animation, τύπου κολάζ, με δικά μου σχέδια.

Βέβαια η ζωγραφική δε σταματάει ποτέ, αργά ή γρήγορα θα με ξαναδείτε με την επόμενη ατομική μου έκθεση.

Με άλλα λόγια σχέδια πολλά, όρεξη πολλή!