20 χρόνια από τη νίκη του My Number One στη Eurovision & θυμόμαστε τα πανηγύρια σαν ήταν χτες

Η μέρα αυτή- πριν το Tik Tok και το Instagram, που η Ελλάδα κέρδισε τον ευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού κι εμείς πανηγυρίσαμε στους δρόμους και τα μπαλκόνια. Late Millenial μου ρίξε ένα δάκρυ.
Το μακρινό 2005, ανήμερα του Κωνσταντίνου και της Ελένης, οι σημερινοί millenials μαζεύονταν στα φοιτητικά τους σπίτια για μια ακόμα eurovision night. Με τη φόρα που μας είχε δώσει το Euro 2004, όταν η Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου το σήκωνε μέσα στην Πορτογαλία, το να βγεις και να πανηγυρίσεις για μια νίκη - όποια κι αν ήταν αυτή- μπούσταρε την συλλογική σεροτονίνη σε τέτοιο βαθμό, που ζούσαμε μόνο για τη νίκη της Παπαρίζου.
Η Έλενα είπε το αυτονόητο: πως δεν έχει καταλάβει ότι πέρασαν 20 χρόνια!
Το πανηγύρι όμως, είχε ξεκινήσει μερικούς μήνες νωρίτερα, όταν η ΕΡΤ επέλεξε την Έλενα Παπαρίζου να εκπροσωπήσει τη χώρα μας στην Ουκρανία στον 50ο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision το 2005. Αυτό που έμενε ήταν να βρεθεί το κατάλληλο τραγούδι.
Τα τραγούδια που επιλέχθηκαν ήταν τα «My Number One», «OK», «Let’s Get Wild» και «The Light In Our Soul».
Στον Εθνικό Τελικό η Έλενα θα ερμήνευε τα κομμάτια με το ίδιο πάθος με πρώτο μετά από κλήρωση το My Number One και με τον Χρήστο Δάντη να τονίζει πως πρόκειται για ένα κομμάτι επηρεασμένο από την ελληνική παράδοση, με δύο λίρες- σούστα RNB το αποκάλεσε τότε ο Δάντης, πολύ πριν προκύψει το «σκάνδαλο» με τον Μάνο Ψαλτάκη και την αναφορά του δεύτερου στη σύνθεση του τραγουδιού.
Στα περίεργα της χρονιάς εκείνης υπήρξε και η αντικατάσταση της Δάφνης Μπόκοτα, η οποία παρουσίαζε επί 18 χρόνια τη Eurovision και η αντικατάστασή της από την Αλεξάνδρα Πασχαλίδου το 2005, έγινε θέμα συζήτησης ακόμα και μέσα στη Βουλή.
Το πρώτο σκάνδαλο εκείνης της βραδιάς ήταν ο αποκλεισμός λίγα εικοσιτετράωρα νωρίτερα του τραγουδιού του Κώστα Μπίγαλη, The Light in our Soul, το οποίο αγάπησε η ίδια η ερμηνεύτρια και ανεξάρτητα από τον αποκλεισμό του από τη διαδικασία επιλογής για τη Eurovision, το έβαλε στο άλμπουμ της και έγινε μεγάλη επιτυχία.
Τι συνέβη όμως: Λίγο πριν από την ελληνική εθνική επιλογή αποκαλύφθηκε ότι το «The Light In Our Soul» είχε κυκλοφορήσει από τον καλλιτέχνη Big Alice στη Γερμανία, κάτι που παρέβαινε τους κανόνες του διαγωνισμου. Μιλώντας για το θέμα αυτό, ο Κώστας Μπίγαλης είχε εξομολογηθεί στην Τζένη Μελιτά λίγα χρόνια αργότερα:
«Η μεγαλύτερη αδικία που έχω υποστεί στην καριέρα μου ήταν το 2005, όταν το τραγούδι μου δεν πήγε στην Εurovision, καταλήξαμε να αποσυρθεί το τραγούδι, προσπαθούσα να αποδείξω πως δεν γνώριζα».
Θα κέρδιζε το Light In Our Soul την Eurovision; Κανείς δεν μπορεί να ξέρει!
Αυτό που γνωρίζουμε είναι πως από την επόμενη ημέρα του εθνικού τελικού η Έλενα θα επισκεπτόταν περισσότερες από 20 χώρες κατά την περιοδεία της, θα τραγουδούσε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές, σε ένα promo tour που στη συνέχεια μυμήθηκαν πολλοί.
Στις 21 Μάϊου η Έλενα Παπαρίζου ανεβαίνει στην σκηνή της Eurovision του Κιέβου με σειρά εμφάνισης την 19, χορεύει και τραγουδά αψεγάδιαστα, ο φακός την λατρεύει κι εμείς από τα σπίτια παρακολουθούμε με μια ανάσα.
Να βγει η χορογραφία, να μην πέσει όταν ανεβαίνει ψηλά να σχηματιστεί η ποντιακή λύρα, να δείξει ο σκηνοθέτης τον αριθμό ένα που σχημάτισαν οι χορευτές στο δάπεδο, να φανεί όπως πρέπει ο ποντιακός χορός που έστησε ο Φωκάς Ευαγγελινός για τις ανάγκες του τραγουδιού. Και πάνε όλα ρολόι κι όσες φορές - αρκετές από τα 17 εκατομμύρια προβολών τα τελευταία 7 χρόνια στο κανάλι YT της Eurovision είναι δικές μας- κι αν το δούμε το My Number One, άλλες τόσες θα πούμε «τι γ@μ@τη κοσμική συγκυρία» ήταν τα τρία εκείνα λεπτά της Έλενας on stage.
Kαι η νίκη ήρθε μερικές ώρες αργότερα, όταν το Number One θα συγκεντρώσει 230 βαθμούς και η Έλενα θα λάβει τον τίτλο της θεάς και της γυναίκας με την μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ever πάνω στη σκηνή της Eurovision.

Το My Number One πραγματοποίησε δύο ακόμα ρεκόρ στη Eurovision:
Το πρώτο είναι ότι το My Number One σημείωσε κατά μέσο όρο μόλις 6,05 πόντους ανά κριτική επιτροπή, τον χαμηλότερο μέσο όρο για ένα νικηφόρο τραγούδι την εποχή εκείνη. Το δεύτερο είναι ότι το My Number One κατείχε το ρεκόρ για τους περισσότερους 12 βαθμούς που δόθηκαν σε μία χώρα. Αυτό το ρεκόρ καταρρίφθηκε αργότερα από το Fairytale, το τραγούδι που κέρδισε το 2009, το οποίο σημείωσε 16 12άρια, και τη στιγμή αυτή το ρεκόρ αυτό κατέχει το νικητήριο τραγούδι του 2012, Euphoria, το οποίο έλαβε 18 12άρια.
Το βράδυ της νίκης της Ελλάδας στη Eurovision, πριν τα stories και τα tik tok videos μπουν στη ζωή μας, ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους, τα clubs παίζουν My Number One στο repeat κι οι παρέες στα σπίτια, βγαίνουν στα μπαλκόνια.
Φτάνει η νίκη; Φαίνεται πως όχι. Τα μεσημεριανά της εποχής, «ξεσκίζουν» την Έλενα ακόμα και για την εμφάνισή της, για το χρυσό φόρεμα του σχεδιαστή Roberto Cavalli, το οποίο ήταν στολισμένο με κρύσταλλα Swarovski. Η Ναταλία Γερμανού μόλις φέτος θα πει για τον σεξισμό που δέχτηκε η Παπαρίζου μετά τη νίκη της:
«Για την Έλενα Παπαρίζου δε μπορώ να θυμηθώ ακριβώς αν είχε δεχτεί αρνητικά σχόλια, αλλά θυμάμαι ότι κάποιοι είχαν πει ότι είναι ένα σαχλοτράγουδο και δεν πρόκειται να κάνει τίποτα. Αυτό το θυμάμαι, ότι είναι σαχλοτράγουδο. Θυμάμαι όμως πάρα πολύ έντονα την αρνητική κριτική που δέχτηκε η Έλενα Παπαρίζου, όταν γυρίσαμε νικητές πια. Αυτό δε θα το ξεχάσω.
Όταν γυρίσαμε με το πρώτο βραβείο, θυμάμαι ότι ήμουν καλεσμένη σε ένα πάνελ εκπομπής και θυμάμαι – εγώ ήμουν με skype – και θυμάμαι ότι ένας από τους καλεσμένους ήταν ο κύριος Δανίκας, ο κριτικός, ο οποίος είχε πει ότι είναι ντροπή που ασχολούμαστε με αυτό το τραγούδι και αυτή την ατάλαντη, με το βρακί της Παπαρίζου. Είχε πει κάτι τέτοιο.
Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που ήρθα σε επαφή με αυτό που λέγεται σεξισμός και τοξικότητα» κατέληξε η Ναταλία Γερμανού.
Πέρασαν 20 χρόνια, κι όσο κι αν η Ελλάδα έφτασε κοντά στη νίκη, η Eurovision δεν επέστρεψε στην Ελλάδα. Εμείς, οι late millenials επιστρέφουμε σε αυτό το βίντεο νίκης συχνά.