Η Μαντώ Γαστεράτου συγκινεί: Οι δύσκολες στιγμές και τα φάρμακα στους γονείς της

Η Μαντώ Γαστεράτου συγκινεί: Οι δύσκολες στιγμές και τα φάρμακα στους γονείς της

Συγκλονίζει η Μαντώ

Ένα συγκλονιστικό μήνυμα στο Instagram και μια φωτογραφία από τη Μαντώ Γαστεράτου ήταν αρκετή να μας βάλει σε σκέψεις σχετικά με τα όσα βιώνουμε τις εβδομάδες αυτές εξαιτίας του κορονοϊού.

Η παρουσιάστρια μίλησε για τους γονείς της και τα φάρμακα που βγαίνει η ίδια για να τους εξασφαλίσει αλλά και τις αγκαλιές που δεν μπορούν να κάνουν με την ίδια και τον γιο της.

Τα όσα γράφει απλά συγκινούν. Διάβασε το Post παρακάτω:

«Δεν ξέρω απο που να αρχίσω. Το μυαλό μου βομβαρδίζεται από σκέψεις και συναισθήματα. Μου είναι δύσκολο να τα βάλω σε μια λογική σειρά.
Βγήκα αναγκαστικά από το σπίτι μου για να πάω στο φαρμακείο και να πάρω φάρμακα στον πατέρα και τη μητέρα μου. Τα έχουν ανάγκη εδώ και χροόνια δυστυχώς!

Ποτέ δεν φανταζόμουν οτι θα ένοιωθα τόσο άβολα όταν θα τους αντίκριζα. Σήμερα δεν είχε ούτε αγκαλιές, ούτε φιλιά, ούτε πειράγματα, ούτε τίποτα! Μόνο λόγια από απόσταση πίσω απ' τα κάγκελα λες και βρισκόμασταν σε επισκεπτήριο φυλακής!

Έτσι πρέπει όμως να κρατάμε αποστάσεις τι να κάνουμε! Ούτε καν θέλω να σκέφτομαι οτι μπορεί να έχω νοσήσει και να τους κολλήσω την ύπουλη αυτή ασθένεια. Δεν βγαίνω έξω και εγώ και ο άντρας μου προσέχουμε όσο μπορούμε. Όμως και πάλι φοβάμαι. Ήταν κάπως σαν ταινία τρόμου. Σαν αυτές τις αμερικανιές που βλέπουμε με ζόμπια... σαν το walking dead! Στην πραγματικότητα αυτό που ζούμε ειναι πιο τρομακτικό και από θρίλερ.

Πίσω απο τις μάσκες, έβλεπα την λαχτάρα των γονιών μου να με αγκαλιάσουν και να ξαναδούν το εγγόνι τους. Τόσο περίεργο να βλέπεις τους γονείς σου να φοράνε μάσκες. Έχεις συνηθίσει να βλέπεις το χαμόγελό τους μια ζωή και έτσι αυτή η εικόνα σε ξενίζει. Δεν την αντεχεις!

Φοβάμαι τόσο πολύ που ούτε καν την Σίμπα αγγιξα! Έκλαιγε η καημενούλα μου από χαρά που με έβλεπε, πήγαινε πάνω κάτω κουνώντας την ουρά της και τρέχοντας αριστερά και δεξιά στην αυλή. Στο τέλος κουράστηκε να παρακαλάει για χάδια και έκατσε δίπλα στον πατέρα μου και με κοίταζε μέσα στα μάτια.

Γύρισα στο σπίτι. Τώρα είμαι εδώ. Νιώθω κάπως παράξενα. Θέλω όλο αυτό να τελειώσει. Δεν ξέρω τι μου είναι πιο δύσκολο, το να βλέπω τους δικούς μου ανθρώπους και να μην μπορώ να τους αγκαλιάσω ή το να μείνω κλεισμένη στο σπίτι;

Στο τέλος σκέφτομαι λογικά και λέω καλύτερα να τους στερηθώ τώρα για όσο χρειαστεί, παρά για πάντα... #menoumespiti»