Ο Λευτέρης Πέτρου έχασε τη νίκη στο MasterChef αλλά κέρδισε την αγάπη του κοινού με το ήθος του
Ο Λευτέρης Πέτρου έγινε η φωνή του κοινού του MasterChef αρκετές φορές και με την αξία του έφτασε μέχρι τον τελικό.
Το πιάτο αντιγραφής του καλεσμένου σεφ Jeremy Chan στον αποψινό τελικό του MasterChef, δημιούργησε από την αρχή μεγάλη αγωνία στον Λευτέρη και τον Νέστορα. Στην αρχή σάστισαν, μετά αγχώθηκαν, έκαναν λάθη, δημιούργησαν ξανά μερικές παρασκευές, αλλά δεν τα παράτησαν.
Άξιζε η προσπάθεια που έκαναν και οι 2 φιναλίστ και πανάξια ο Νέστορας νίκησε και ο Λευτέρης για έναν μόνο βαθμό έφτασε πολύ κοντά μέχρι το έπαθλο των 100 χιλιάδων ευρώ. Ως δεύτερος ωστόσο κερδίζει το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 30 χιλιάδων ευρώ.
Νέος MasterChef ο Νέστορας Νέστορας: Οι στιγμές που προέβλεψαν τη νίκη & o ενθουσιασμός του κοινού
Απέδειξε ότι δεν του αρέσει μόνο να νικά αλλά και να διαγωνίζεται
Μία από τις ωραιότερες σκηνές του σημερινού τελικού του MasterChef ήταν και η στιγμή που ο Λευτέρης είχε τελειώσει πρώτος το πιάτο του, αλλά ενθάρρυνε μέχρι το τελευταίο λεπτό τον φίλο του Νέστορα για να μην κάνει λάθη από τη βιασύνη του.
«Θα βοηθάω πάντα αυτόν που θα έχει ανάγκη»
Ο 24χρονος Λευτέρης Πέτρου αποτέλεσε από την αρχή μία πολύ ιδιαίτερη περίπτωση στο φετινό MasterChef. Μαχητικός μέχρι τέλους, γιατί άλλωστε μας είχε προειδοποιήσει πως «βλέπει» μόνο τον τελικό και τίποτε λιγότερο.
«Είμαι από πολύ μικρός στις κουζίνες, ο πατέρας μου είχε ανοίξει μία πιτσαρία με ξυλόφουρνο και είχα συνηδειτοποιήσει πως αυτό ήθελα να κάνω. Είμαι ανταγωνιστικός, μου αρέσει να κερδίζω αλλά μου αρέσει να διαγωνίζομαι. Το μαγειρικό μου όνειρο είναι κάποια στιγμή να αναλάβω το δικό μου fine dining εστιατόριο και να πάρω το δικό μου αστέρι Michelin. Δεν θέλω να λέω μεγάλες κουβέντες, θέλω βήμα - βήμα να γίνομαι καλύτερος».
Ο Λευτέρης έγινε η φωνή του κοινού από την αρχή του διαγωνισμού, όταν μαζί με τον Νέστορα έγιναν οι πρώτοι αρχηγοί των μπριγάδων. Εκείνος των μπορντό και ο κολλητός του, των γκρι.
Έλεγε τα πράγματα με το όνομά τους, πολεμήθηκε, δε φοβήθηκε τις συνέπειες, ακόμη και όταν στην πρώτη δοκιμασία αποχώρησης, βοήθησε από τον εξώστη, παίκτη της αντίπαλης ομάδας. Η κίνησή του προκάλεσε την πρώτη του κόντρα με τη Μαίρυλιν. Αλλά υπερασπίστηκε τη γενναιοδωρία του και ορκίστηκε να παραμείνει ο εαυτός του μέχρι τέλους.
«Έχω πολλά μαχαίρια καρφωμένα στην πλάτη μου, βλέπω συμπεριφορές ανθρώπων που τις θεωρώ αστείες, όπως ότι θα «σε ψηφίζω μέχρι να σε δω να φύγεις», αναλώνοντας στις στρατηγικές και στις στημένες ψηφοφορίες για να φάνε τους δυνατούς. Θα βοηθάω πάντα αυτόν που έχει ανάγκη. Είτε είναι γκρι είτε είναι μπορντό».
Μπορεί να χαρακτηρίστηκε χιουμοριστικά ως ο «ξερόλας» του MasterChef γιατί διαρκώς υπερτόνιζε τις γνώσεις του στην μαγειρική, γιατί είχε και αντίστοιχη εμπειρία από μεγάλα εστιατόρια, αλλά αυτό έγινε κάποια στιγμή και η αδυναμία του. Στην προσπάθειά του να κάνει περίπλοκα πιάτα, στην αρχή τουλάχιστον, υπερεκτίμησε τις δυνάμεις του και είχε αποτυχίες.
Κατάλαβε όμως σχετικά νωρίς ότι δεν τον συμφέρουν οι προσωπικές κόντρες και το reality κομμάτι του διαγωνισμού και από ένα σημείο και μετά είδαμε έναν άλλο Λευτέρη. Που ήταν και ο πραγματικός.
Έλεγε τα πράγματα με το όνομά τους μεν, αλλά πάντα με χαμόγελο και χωρίς υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς. Έτσι κατάφερε να γίνει και εκείνος μαζί με τον Νέστορα ένας από τους πιο αγαπητούς παίκτες.
Το κοινό στα social media τον αγάπησε πολλές φορές και οι αναφορές ήταν πάντα κολακευτικές και με θαυμασμό.
Καταλυτικό όμως στάθηκε το επεισόδιο με τις μαμάδες των παικτών. Ο Λευτέρης προτίμησε αντί της μαμάς του Ράνιας (την οποία ωστόσο την είδαμε στον τελικό) να έρθει η μικρή του αδελφή Γλυκερία για να τον βοηθήσει σε εκείνη τη δοκιμασία. Και τότε μας εκμυστηρεύτηκε πως μετά τον θάνατο του πατέρα του, εκείνος ανέλαβε τις ευθύνες της οικογένειας και πως δουλεύει για να μπορεί εκείνη να σπουδάζει.
Ίσως να ανέλαβε παραπάνω ευθύνες από όσες του αναλογούσαν, αλλά ο Λευτέρης είναι αξιέπαινος για το ήθος του. Και στην ερώτηση που γράφει το τατουάζ του αφιερωμένο στον πατέρα του που λέει «Είσαι περήφανος για εμένα;» του έχουμε δώσει ήδη εμείς την απάντησή μας: Ναι, είναι περήφανος.
Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ πόσο χαμογελαστός ήταν πάντα, πόσο έξυπνα ξεπερνούσε τα τρολαρίσματα του Κουτσόπουλου (που τον είχε χαρακτηρίσει ως ψηλό νάνο) και του Κοντιζά (με τον οποίο δεν είχε χημεία) και το πόσο υποστηρικτικός υπήρξε στις ομαδικές δοκιμασίες, πόσο χαιρόταν με τις νίκες των φίλων του και πόσο πραγματικά πληγωνόταν όταν κάποιος φίλος του και καλός μάγειρας αποχωρούσε.
Μετά τον Νέστορα, ο Παναγιώτης (Τίγρης), ο Κλεό, ο Νίκος Ασπρομάτης, ο Γιώργος Ρήγας, υπήρξαν κολλητοί του και οι άνθρωποι που τον βοήθησαν με τον τρόπο τους να φτάσει μέχρι τέλους.
Η πιο χαρακτηριστική στιγμή του, ήταν σίγουρα η ανακοίνωση της βαθμολογίας που τον έστειλε στον τελικό. Σπάραξε στο κλάμα γιατί οι κόποι του ανταμείφθηκαν με τον καλύτερο τρόπο.
Ακόμη και αν σήμερα δε νίκησε, όλες οι άλλες νίκες που έκανε ήταν πιο σημαντικές. Θα είναι πάντα ένας παίκτης που μας κέρδισε με όλες τις αρετές του.
Bloggers
