Τι συνέβη στα Κύθηρα αυτό το καλοκαίρι

Κι εκεί που έλεγα, εκεί γύρω στα τέλη Μάϊου, «φέτος κι αν δε πάω διακοπές, δεν πειράζει» «ο Αύγουστος φέτος θα είναι ήσυχος, δε χρειάζονται περιττές μετακινήσεις» δεν ήξερα ακόμα πως θα περάσω ένα από τα πιο ωραία καλοκαίρια μου!

Θα σου μιλήσω για έναν προορισμό που ανακάλυψα, ώστε να μπορέσω να αισθανθώ ασφαλής και να είμαι μακριά από περιττούς συνωστισμούς τις δυνατές μέρες του Αυγούστου.

Οι προδιαγραφές για τις φετινές διακοπές είχαν σαν κύριο παρονομαστή την ασφάλεια και την αποστασιοποίηση, την ηρεμία και όχι το ξεφάντωμα και τη κοινωνικοποίηση.

Ήθελα πιο γήινες καταστάσεις, πιο συναισθηματικές και ρομαντικές εμπειρίες καλοκαιριού, έτσι για να ξεφύγω λιγάκι από τη σοβαρότητα της κατάστασης.

Επέλεξα με τη παρέα μου, λοιπόν, τα Κύθηρα! Είχαμε τη δυνατότητα να ταξιδέψουμε οδικώς και μετά από Νεάπολη πήραμε για μιάμιση ώρα μόνο το καραβάκι, οπότε δε παραμείναμε για πολλή ώρα σε χώρους με πολύ κόσμο.

Κάθε ταξίδι υπόσχεται μια περιπέτεια και εγγυάται εξερεύνηση, το νησί της Αφροδίτης όμως, δεν έχει μέση λύση, ή θα σε «διώξει» ή θα το ερωτευθείς και θα δεθείς για πάντα.

Η εμπειρία είναι προσωπική για τον καθένα, και οι απόψεις διίστανται, αναλόγως με τα γούστα του καθενός.

Έχει μια ενέργεια το μέρος αυτό, διαφορετική, μυστήρια, είναι… πως να στο πω, το νησί των αποκαλύψεων, των ανακαλύψεων, κάπου θα βρεις και μια σπηλιά να εξερευνήσεις. Ίσως και να τρομάξεις από το βάθος και τη σκοτεινιά της.

Μιας και μιλάμε για σπηλιές, θα μείνεις άναυδος όταν βρεθείς στη βραχονησίδα Χύτρα. Αν πας στα Κύθηρα και δεν πας στη Χύτρα είναι σα να μην έχεις πάει στα Κύθηρα!

Θα βρεις στο λιμανάκι στο Καψάλι, τον ένα και μοναδικό, τον απόλυτο κάπταιν Σπύρο που με το Glass Bottom καραβάκι του, μάλλον θα σε κάνει να νιώσεις σαν Πήτερ Παν!

Η εμπειρία της ξενάγησης ανεπανάληπτη, αρκεί να έχει ήρεμο καιρό, ώστε να μπορέσει το καραβάκι να δέσει μέσα στη σπηλιά για να μπορείς κι εσύ να κολυμπήσεις και να εξερευνήσεις κάθε σπιθαμή της. Φρόντισε να έχεις μαζί σου μια καλή μάσκα, γιατί είναι σίγουρο πως θα περνάς αρκετή ώρα μέσα στη θάλασσα ανακαλύπτοντας το βυθό σε όποια παραλία των Κυθήρων κι αν επιλέξεις να πας.

Αν είσαι ο τύπος εκείνος που του αρέσει η πεζοπορία, «το’χει» με την αναρρίχηση και τη φύση γενικότερα τότε είμαι σίγουρη πως θα σου αρέσει το Καλάμι, μια παραλία που για να φτάσεις, χρειάζεται να σκαρφαλώσεις σε βράχια και να κατέβεις με σχοινιά για να βρεθείς εκεί! Προσωπικά μου άρεσε περισσότερο η διαδικασία της πρόσβασης παρά τόσο πολύ η παραλία, όχι γιατί δεν είναι ωραία, αλλά γιατί δε συγκρίνεται με τον Χαλκό ή το Καλάδι, το Μελιδόνι ή πόσο μάλλον, μετά το Λιμνιώνα, τη πράσινη λίμνη, τη καρδιά των Κυθήρων.

Αυτό κι αν ήταν εμπειρία! 45’ περπάτημα ακολουθώντας ένα μονοπάτι από το Λιμνιώνα και συναντάς μια φυσική πισίνα, μια καρδιά που δημιούργησε από μόνη της η φύση!

Επτά μέρες περάσαμε στο νησί και δε μας έφτασαν για να μπορέσουμε να δούμε όλα τα απολύτως απαραίτητα σημεία του. Ο καταρράκτης της Φόνισσας στο Μυλοπόταμο, το σπήλαιο της Αγίας Σοφίας, το δάσος στο Γερακάρι είναι μέρη που θα ανακαλύψω σίγουρα το καλοκαίρι του 2021.

Δεν είναι όμως μόνο το νησί αυτό καθαυτό που με έκανε να αγαπήσω την ουσία του αλλά και οι άνθρωποι που γνώρισα μαζί με τις ιστορίες τους, όπως ο σεφ και ιδιοκτήτης της Φαμίλιας, ο Γιάννης Βουλγαράκης. Επέλεξε να φτιάξει τη Φαμίλια του σε ένα παλιό σχολείο, που βρίσκεται στη πλατεία του χωριού Φράτσια κι έγινε ο κυρίαρχος γαστρονομικός προορισμός των Κυθήρων με τραπέζια πάντα γεμάτα και μια φιλοσοφία γεύσεων γιαγιάς από τη Κρήτη! «Αν μπορείτε να τρώτε κάθε μέρα στη Φαμίλια, κάντε το!» Μας είχαν πει φίλοι που είχαν επισκεφθεί πριν από εμάς τα Κύθηρα, και είχαν δίκιο.

Σίγουρα θα μου μείνει αξέχαστη η διαμονή στο Σπίτι της Όλγας στις Σπήλίες του Καψαλίου.

Ο ενθουσιασμός μου όταν άνοιξα τη πόρτα του σπιτιού και βρέθηκα «Έτσι ξαφνικά» (σειρά που γυρίστηκε στο σπίτι) σε μια άλλη εποχή. Ένιωσα σε κάθε γωνιά την αγάπη των ανθρώπων που το έφτιαξαν μαζί.

Παραδοσιακό, χειροποίητο, σμιλεμένο σχεδόν με τα χέρια χωρίς αρχιτεκτονικές κατευθύνσεις του «έτσι θα έπρεπε» αλλά αβίαστα χτισμένο, γεμάτο τέλειες ατέλειες με τη δική τους γνώμη και τη δική τους δύναμη και αντοχή στο χρόνο. 200 ετών η ζωή του!

Οι χαρακτήρες και οι νοικοκύρηδες μιλάνε μέσα από τις κατασκευές και σου δημιουργούν μια αίσθηση σεβασμού, οικειότητας και ζεστασιάς που να μη θες να φύγεις και να βλέπεις την αξία στις αξίες με διαφορετική ματιά, πιο μεστή, πιο ώριμη.

Θα μπορούσα να σου πω αμέτρητες ιστορίες από τα Κύθηρα, θα μπορούσα να γράψω άλλο τόσο αναπτύσσοντας με κάθε λεπτομέρεια τις καθημερινές μου ανακαλύψεις και αποκαλύψεις σε διαφόρων ειδών θέματα, όχι μόνο ταξιδιωτικού περιεχομένου.

Σίγουρα το νησί αυτό ήταν πολύ διαφορετικό!

Όχι μόνο για τα μέρη του και την ενέργειά του αλλά και για τις μυστηριώδης και πολυδιάστατες εκπλήξεις που μου επιφύλασσε!

Φεύγοντας, μη ξεχάσεις να πάρεις μαζί σου λίγες αιώνιες siempre viva, το μικρό, αμάραντο, χρυσαφένιο λουλούδι που μοιάζει αποξηραμένο και διατηρεί το χρώμα του για πολλά χρόνια χωρίς νερό. Είναι σύμβολο αιώνιας αγάπης και συνδέεται με το μύθο του Πάρη και της Ωραίας Ελένης.

Μοιράσου μαζί μου τις απόψεις σου, πρότεινέ μου τις δικές σου ιδέες και μέρη που θα ήθελες να επισκεφθώ και να τα δεις μέσα από το blog μου katiasclicksandtricks.

Instagram: katia_dede

01

05