Μετά τις φετινές εβδομάδες μόδας ακόμη αναρωτιόμαστε -Μα πού εξαφανίστηκαν τα plus size μοντέλα;

Τα φετινά fashion weeks μπορούμε να πούμε ότι ήταν από τα πιο επιτυχημένα των τελευταίων χρόνων. Ειδικά η Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού ήταν απόλυτα εναρμονισμένη με τα κλασικά πρότυπα της μόδας, όπως τη μάθαμε από τα βιβλία και τους μεγάλους μόδιστρους που διαμόρφωσαν την ουσία της. Ποιοτικά υφάσματα, πολυτελή αξεσουάρ, φίνες λεπτομέρειες, άριστη τεχνική, σωστό tailoring και ήρεμα shows χωρίς ακρότητες και φασαρία για χάρη των social media. Όλα αυτά μας έφεραν στο μυαλό μνήμες από την «κλασική» εποχή της μόδας, τότε που τα shows δινόντουσαν στο σαλόνι των ατελιέ και όλη η ουσία ήταν τα ίδια τα ρούχα. Μαζί με το αγαπημένο μας αυτό νοσταλγικό κλίμα επανήλθε και κάτι άλλο στα catwalks. Η έλλειψη συμπερίληψης.

Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά είχα αρχίσει να αναρωτιέμαι για το «πού είναι τέλος πάντων τα υπέροχα plus size κορίτσια», κάπου στα μισά της Εβδομάδας Μόδας της Νέας Υόρκης, ενώ περνώντας στο Μιλάνο και από εκεί στο Παρίσι, η απάντηση έγινε πια σαφέστατη. Τα plus size μοντέλα δεν είχαν καμία -οριακά- θέση στα φετινά shows και δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε γύρω από αυτό. Όταν ο κόσμος της μόδας, έχει ξοδέψει άπειρο μελάνι μέχρι στιγμής, προκειμένου να αλλάξει τα στερεότυπα και να απελευθερώσει το γυναικείο σώμα, ξεκινώντας δειλά-δειλά να δημιουργεί επιτέλους νούμερα για κάθε κορίτσι εκεί έξω, δεν μπορεί ξαφνικά να αποκλείει τα plus size κορίτσια από την πασαρέλα. Το ζήτημα, όμως, είναι ίσως πολύ πιο βαθύ από αυτό που πιστεύεις.

SOFFA: Ένα κοινωνικό εργοστάσιο με στόχο να σπάσει την αλυσίδα δουλείας στη βιομηχανία της μόδας

Τι απέγιναν όλα τα plus size models;

Το ερώτημα δεν αφορά γυναίκες όπως η super star Ashley Graham, που έχει καταφέρει να περάσει την καριέρα της σε ένα άλλο επίπεδο. Εδώ μιλάμε ξεκάθαρα για τη διαδικασία των castings. Ζητούν άραγε οι μεγάλοι οίκοι κορίτσια με plus size διαστάσεις για τα shows τους και αν ναι, τότε τι πήγε λάθος; Γιατί αν εξαιρέσουμε κάποια μοντέλα, όπως η Ashley Graham που αναφέραμε παραπάνω και η Precious Lee ή η Paloma Elsesser, δεν υπήρξε κάποια άλλη παρουσία που να απηχεί τις αρχές του body positivity στις εβδομάδες μόδας του 2023. Και όλο αυτό με οδήγησε σε μία και μόνο ερώτηση: πρέπει άραγε ένα curvy κορίτσι να είναι ταυτόχρονα και role model για να μπορέσει να περπατήσει σε show ενός μεγάλου οίκου;

Η άποψη των περισσότερων είναι ότι το βάρος πέφτει στους νέους σχεδιαστές, οι οποίοι ως νέας γενιά είναι «υποχρεωμένοι» να εκπροσωπούν τη διαφορετικότητα σε κάθε επίπεδο μέσα στις παρουσιάσεις και τις συλλογές τους. Αλλά τι νόημα έχει όλο αυτό, όταν οι μεγάλοι οίκοι δεν ακολουθούν την ίδια πολιτική; Το 1997 μία ομάδα γνωστών σχεδιαστών μεταξύ των οποίων ήταν και ο John Galliano, τάχθηκαν κατά του «heroin chic», της αρρωστημένης δηλαδή όψης των super αδύνατων μοντέλων της εποχής, ένας όρος που δυστυχώς έχει αρχίσει να επανεμφανίζεται στο στόμα των Genzers.

01

05

Τώρα πια δεν υπάρχει χώρος για φόβο, μόνο για βήματα που πρέπει να κάνουμε μπροστά. Και το πιο σημαντικό είναι ότι ο κόσμος της μόδας πρέπει να καταλάβει πως δεν φτάνει το να ντύσει με custom made looks μία celebrity, η οποία είναι πρότυπο του body positivity, για να κερδίσει την απαραίτητη θετική προσοχή, που επιζητά στα social media. Αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι αληθινά curvy κορίτσια όλων των sizes και των σωματότυπων, που θα ενσωματωθούν κανονικά στη βιομηχανία, περνώντας τις διαστάσεις τους και στην παραγωγή τους. Γιατί δεν μπορούμε να μιλάμε για ισότητα, όταν ακόμη τα προϊόντα που βρίσκουμε στην αγορά δεν αντανακλούν το ποιες είμαστε.