Μοναχοπαίδι: ένας μοναχικός βασιλιάς;

Μοναχοπαίδι: ένας μοναχικός βασιλιάς;

Συχνά κάθεται στο διπλανό τραπέζι ένα χαριτωμένο παιδάκι που τσιρίζει και φλέγεται μέχρι τα αυτιά απλά και μόνο γιατί οι γονείς του δεν ασχολούνται αποκλειστικά μαζί του. 

Η εικόνα διαφέρει όταν το παιδάκι έχει ένα άλλο παιδάκι να μοιραστεί τις θερμές ανησυχίες του. Ο κανόνας-κλισέ μας λέει ότι τα μοναχοπαίδια έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι κακομαθημένα, να μεγαλώνουν με τη σκέψη ότι είναι το κέντρο του σύμπαντος και να ταλαιπωρούν το κόσμο. Από την άλλη βέβαια οι ειδικοί μας επισημαίνουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν μόνα τους έχουν ηγετικές ικανότητες, αντιμετωπίζουν καλύτερα τη μοναξιά και τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα στο λόγο. Λένε όμως ότι ένα αδελφάκι είναι το καλύτερο δώρο από τους γονείς στο μωρό τους και ο λόγος δεν είναι μόνο οι τσιρίδες.


Τα αδέλφια μαθαίνουν ευκολότερα τη σημαίνει μοιρασιά και τι σημαίνει συμβιβάζομαι, δύο γνώσεις απαραίτητες για το μέλλον. Οι γονείς από την άλλη, απεγκλωβίζονται αρκετά από το ιλιγγιώδες δέσιμο με το ένα παιδί και βρίσκουν καλύτερες ισορροπίες μεταξύ τους αλλά και με τα ίδια τα παιδιά. Θα προσθέσω πάντως επειδή ένας φίλος πρόσφατα μου είπε «να κάνεις πολλά παιδιά είναι ευλογία», εμείς να τα κάνουμε τα παραπάνω παιδιά και να γλυτώσουμε αυτόν τον κόσμο από μεγαλομανείς ηγέτες αλλά μάλλον θα χρειαστούμε και τεκνοσπόνσορα σε αυτόν τον τόπο.