Η μαμά της την αφήνει την Κατερίνα

Καλά να πάθω. Όλο λέω ότι οι κόρες μου θέλω να έχουν άποψη όχι να δέχονται αδιαμαρτύρητα ότι τους πει κανείς. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι αυτό έχει διάφορες ερμηνείες.

Για μένα σημαίνει ότι δεν θέλω να συμφωνούν με όλα, να φοβούνται να πουν τη γνώμη τους ή να αντιγράφουν αυτά που κάνουν ή θέλουν οι φίλες τους, μην τυχόν και διαφορετικά δεν είναι αρεστές.

Για εκείνες πολλές φορές σημαίνει, να διαφωνούν με εμένα, να μην φοβούνται να μου το πουν αφού εγώ τις έχω έτσι μάθει, και να επιμένουν να κάνουν κάτι , που «στο κάτω-κάτω δεν μπορεί να είναι και τόσο κακό αφού άλλες μαμάδες το επιτρέπουν».

Κάπου εκεί, δυστυχώς, τελειώνουν οι δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά όχι και ο διάλογος. Συζητάμε το όποιο θέμα, λέμε όλες τη γνώμη μας και στο τέλος γίνεται αυτό που λέω εγώ, η μαμά! Γιατί η μαμά της Κατερίνας είναι της Κατερίνας και όχι των δικών μου παιδιών.

Με τον καιρό , πολλή αγάπη και υπομονή, θα καταλάβουν.