Μοιράζεστε το επίθετο και το σπίτι σας;

Κοιτάζοντας πίσω στα χρόνια, και ακούγοντας ιστορίες από παππούδες και γονείς, μου φαίνεται δύσκολο να καταλάβω πως ζούσαν τα ζευγάρια τότε. Πόσο αυστηρά προδιαγεγραμμένοι ήταν οι ρόλοι της και του συζύγου μέσα στην οικογένεια και πόσο αμετάκλητα τους ακολουθούσαν.

Στις μέρες μας τα πράγματα έχουν αλλάξει δραστικά, άλλοτε προς το καλό άλλοτε προς το χειρότερο. Οι ρόλοι συγκλίνουν και πολλές φορές σχεδόν ταυτίζονται αλλά η αξία και η έννοια του γάμου έχει μάλλον αλλοιωθεί ολοκληρωτικά.

Οι γυναίκες στα πλαίσια ενός υπερβολικού και κακώς αποκωδικοποιημένου φεμινισμού, προσπαθούν και μερικές φορές καταφέρνουν να γίνονται, αυτό ακριβώς που μισούν στους άντρες.

Οι άντρες, σαστισμένοι και ενοχλημένοι από την αλλαγή ρόλων και την κλοπή, των επί σειρά ετών, « αντρικών» προνομίων τους, μεταμορφώνονται σε κάτι που απέχει πολύ από τον ορισμό του άντρα.

Για να πετύχει ένας γάμος θα πρέπει να σταματήσουμε να κοιτάμε τι έκαναν οι παλιότεροι ή ακόμα και οι νεότεροι . Πρώτα θα πρέπει να κοιτάμε μέσα μας, τι εμείς θέλουμε να σημαίνει ο γάμος για εμάς και ποιος επιθυμούμαι να είναι ο ρόλος μας. Να τον αποδεχόμαστε εμείς οι ίδιοι, να τον μοιραζόμαστε με τον άλλον, και να τιμάμε και υποστηρίζουμε με σθένος, τις επιλογές μας αυτές.