Όλα τα γουρούνια, την ίδια μούρη έχουν

Όταν είναι μικροί, κάνουν διαγωνισμό ροχάλας, ποιος θα φτύσει πιο μακριά. Όταν μεγαλώσουν λίγο περισσότερο, μετράνε τα πουλιά τους, ποιος έχει μεγαλύτερο, και μεταξύ μας με μία δική τους μονάδα μέτρησης, σύμφωνα με την οποία όλες μας θα ήμασταν 1.80 και πάνω.

Μεγαλώνουν κι άλλο (σε χρόνια πάντα, μιλάμε) και κάνουν κόντρες με τα αυτοκίνητα. Ποιος έχει πιο ακριβό, ποιος τρέχει πιο γρήγορα, κ.λ.π.

Στραβωνόμαστε, τους παντρευόμαστε και πριν το γάμο ακούμε ότι δεν θέλουν δεσμεύσεις. Όταν το πάρουν απόφαση, ακούμε κανένα τρίμηνο για το μπάτσελορ πάρτι που διοργανώνουν και θα γίνει χαμός.

Αφού γίνει και ο γάμος, βγαίνουμε με τους επίσης παντρεμένους πια φίλους τους και τις γυναίκες τους. Περνάνε πρώτοι από την πόρτα του εστιατορίου και την προλαβαίνουμε στο τσακ πριν μας έρθει στα μούτρα. Κάθονται όλοι μαζί από την μία πλευρά και οι γυναίκες από την άλλη, λες και δεν διανοούνται ότι μπορούμε να συζητάμε όλοι μαζί. Συζητάνε μόνο για αθλητικά ή με υπονοούμενα για γυναίκες. Ξεχνάνε ή κάνουν πως ξεχνάνε, γενέθλια και επετείους και έχουν μόνο απαιτήσεις μέσα στο σπίτι.

Δεν υπολογίζουν όμως, ότι σε πολλές από εμάς αρέσει το ...ζαμπόν. Λεπτοκομμένο.