Είμαι και εγώ υστερικός

Ήρθε πριν λίγες ημέρες μια φίλη μου και με ρώτησε «Γιατί εσείς οι άντρες είστε τόσο παράφρονες;». Από τότε αυτή η ερώτηση μου τριβελίζει το μυαλό και άρχισα σιγά σιγά να αποδομώ τον χαρακτήρα μου και να κοιτάζω λίγο πίσω και τη δική μου καμπούρα. Και αφού, λοιπόν, σας ανέλυσα τους λόγους που μπορεί να φέρεστε εσείς τα κορίτσια παράλογα ήρθε η ώρα να το παραδεχτώ πως και εμείς τα αγόρια φερόμαστε εντελώς παράλογα και ιδού οι δικοί μου λόγοι που με κάνουν να μοιάζω παρανοϊκός.

• Κυριακάτικο ματς. Όταν χάνει η ομάδα μου αλλάζω. Από ήρεμος και ορθολογιστής μετατρέπομαι σε κανίβαλο που δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Και το χειρότερο είναι πως όταν η ομάδα μου παίζει κάποιο πολύ σημαντικό ματς, τότε είναι που το στρες και ο εκνευρισμός μου αποκτούν μέγεθος τριήμερου εορτασμού ή πένθους, αντίστοιχα. Την προηγούμενη του ματς υπάρχει αγωνία, ανήμερα άγχος και την επομένη συνεχής παρακολούθηση όλων των σχολιασμών και των στατιστικών του αγώνα. Μην προσπαθήσετε να το εξηγήσετε. Αφήστε μας μόνους μας και θα το ξεπεράσουμε.

• Πίεση από τη δουλειά. Δυστυχώς, δεν καταφέρνω να απομονώσω τη δουλειά μου και πολλές φορές μεταφέρω το άγχος μου και τα νεύρα μου και εκτός γραφείου. Αν ζητήσω συγνώμη, είναι αρκετό;

• Χρόνος για τον εαυτό μου. Μου αρέσει να είμαι σε σχέση, αλλά θέλω πάρα πολύ να έχω και τον δικό μου χρόνο. Είναι μέρες, λοιπόν, που θέλω απλά να χαλαρώνω, να πίνω καφέ, να μαγειρεύω, να χαζεύω στο pc, να καπνίζω. Αν αυτόν τον προσωπικό μου χρόνο προσπαθήσεις να τον «βιάσεις», θα νιώσω ότι πνίγομαι και θα ξεσπάσω (φυσικά πάνω σου).

• Έλλειψη σεξ. Όταν έχω καιρό να κάνω σεξ ή να αυτοϊκανοποιηθώ τότε έχω νεύρα. Και μάλιστα νεύρα αδικαιολόγητα. Όσον αφορά στον προαναφερθέντα καιρό, θα προτιμήσω να σιωπήσω και να μην αναφερθώ σε νούμερα, γιατί θα μου στείλετε ζουρλομανδύα δώρο.