Νιώθω μόνος… Είμαι στ’ αλήθεια;

Όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό το θέμα της μοναξιάς αναφέρεται σαν πρόβλημα. Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή εμείς δεν βλέπουμε την αλήθεια;

Κανείς δεν μπορεί να είναι μόνος του παρά μόνο αν το θελήσει. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι δίπλα μας που τους προσπερνάμε βιαστικά, δεν τους βλέπουμε γιατί φοράμε σκούρα γυαλιά και δεν τους ακούμε γιατί φοράμε τα ακουστικά του mp3 μας και ακούμε δυνατά την μουσική. Πώς θα επικοινωνήσουμε λοιπόν με τους άλλους αφού έχουμε κόψει όλες τις γέφυρες;

Ας αφιερώσουμε λοιπόν λίγο χρόνο στους γνωστούς μας και στους φίλους μας. Ας τους μιλήσουμε στο τηλέφωνο ή ακόμα καλύτερα ας τους συναντήσουμε για έναν καφέ. Αν έχουμε κάποια παράπονα ας τα εκφράσουμε. Ας βγάλουμε το βάρος από πάνω μας και ας τους δώσουμε μία ευκαιρία να απολογηθούν ή αν χρειαστεί ας απολογηθούμε εμείς. Αυτό σίγουρα θα μας φέρει πιο κοντά. Και τέλος, όταν βρισκόμαστε μαζί τους ας διασκεδάζουμε.

Η μιζέρια και η κακομοιριά καλό είναι να μην μας κάνουν παρέα όταν βγαίνουμε με τους φίλους μας. Είναι κακός σύμβουλος που μας αποκόβει απ' αυτούς!