Άντρες στην κουζίνα: Ναι ή όχι;

Άντρες στην κουζίνα: Ναι ή όχι;

Νοικύρηδες ή μαστροχαλαστές;

Γιάννης: Ο άρχοντας της κουζίνας
Για να μην αναφερθώ στα κλισέ ότι οι μεγαλύτεροι σεφ στον κόσμο είναι άντρες, προασπίζομαι το δικαίωμα του άντρα να θέλει να είναι εξαιρετικός σεφ, σοσιέρ, ζαχαροπλάστης και δεν ξέρω εγώ τι άλλος ρόλος υπάρχει στην κουζίνα. Όπως ακριβώς και οι γυναίκες έχουν καταφέρει δίκαια να παρεισφρήσουν σε κάθε θεωρητικά αντρικό επάγγελμα, έτσι και οι άντρες μπορούν να μεγαλουργήσουν στα γυναικεία λημέρια. Έτσι, λοιπόν άσε να κάνω το βελουτέ σπανάκι που ό,τι και να λες ξέρεις ότι κάνω καλύτερα από εσένα.


Ιλιάδα: Μακριά (από την κουζιίνα) και αγαπημένοι


Είναι ωραία ιδέα "ο άντρας που μαγειρεύει". Μου αρέσει το κόνσεπτ. Ο ερασιτέχνης εραστής της κουζίνας, που θα μπει στη διαδικασία να σκεφτεί τι φαγητό θα μου αρέσει, θα πάει να πάρει τα υλικά που θα χρειαστεί, θα σηκώσει τα μανίκια και θα μπει στην κουζίνα να το ετοιμάσει. Είναι ωραίο όνειρο.
Αλλά είναι όνειρο.
Γιατί στην πραγματικότητα το θέμα "άντρας στην κουζίνα" είναι πιο περίπλοκο.

Στην πραγματικότητα όταν του λες «κουζίνα» στις περισσότερες περιπτώσεις αναγνωρίζει μόνο την ηλεκτρική συσκευή και τίποτε άλλο. Όταν, ταυτόχρονα, νομίζει πως η κουζίνα του σπιτιού είναι το πλατό του Master Chef, τότε το όνειρο είναι πολύ εύκολο να γίνει Εφιάλτης (στην Κουζίνα)

Η αλήθεια είναι ωμή: Οι περισσότεροι άνδρες-επίδοξοι σεφ δεν το 'χουν, δεν μπορούν, πώς το λένε, και, το χειρότερο, συνηθίζουν να τα κάνουν κι όλα γης Μαδιάμ και να αποχωρούν με ψηλά το κεφάλι από το πλατό-ε, λάθος, από την κουζίνα- έχοντας αφήσει έναν νεροχύτη με βουνό από άπλυτα σκεύη (τα μισά δεν τα χρειάζονται, καν), έναν πάγκο-βομβαρδισμένο με τα πάντα όλα που βάζουν στη δημιουργία τους, λεκέδες δεξιά, αριστερά και κάτω, και εσύ θα πρέπει να μπεις μετά και να μαζέψεις το χάος.
Δεν είναι ρατσιστική η άποψη: Απλά στον τρόπο της ζωής των (περισσοτερων) Ελλήνων ανδρών δεν χωράει πουθενά η μαγειρική, για λόγους πολιτισμικούς ή άλλους, κι έτσι όσοι αποφασίζουν να μαγειρέψουν το κάνουν με την αφέλεια του άσχετου που θέλει να καταπιαστεί με κάτι που το νομίζει εύκολο και, επειδή δεν είναι, το κάνει μέτρια και τσαπατσούλικα.
Κι επειδή πολλοί άντρες θέλουν "να μαγειρέψουν" αλλά κανένας δεν θέλει να καθαρίσει, κι επειδή κι εμείς θέλουμε να τρώμε και κάνα φαγητό της προκοπής, καλύτερα να κάθονται στ' αυγά τους και να αφήσουν τη γαστριμαργική ισότητα για τις επόμενες, πιο εξελιγμένες γενεές.