Αντιμετωπίζω ένα σοβαρό πρόβλημα: Ο προπονητής μου στην ομάδα, αν και παντρεμένος μου την πέφτει και με φέρνει σε δύσκολη θέση. Πώς να το χειριστώ;

Dr Love έχω ένα πρόβλημα και θέλω την βοήθεια σου!

Δεν θα πω πολλές λεπτομέρειες και θα μπω στο θέμα απευθείας. Λοιπόν μου την πέφτει ο προπονητής μου ο οποίος είναι παντρεμένος και μικρότερος μου,αυτός στην δεκαετία των 20 εγώ των 30.Καλά το ότι είναι μικρότερος αναφορικά το είπα το παντρεμένος φυσικά είναι το όλο θέμα. Όταν ξεκίνησα να γυμνάζομαι μαζί του πριν από κάτι χρόνια ήταν απλά σε σχέση με την κοπέλα την οποία και γνωρίζω.
Στην αρχή ήταν τυπικές οι σχέσεις αν και με τον καιρό διέκρινα μια ιδιαίτερη συμπάθεια προς την μεριά μου αλλά δεν έδινα σημασία την θεωρούσα εντελώς φιλική.. Μετά όμως όπου άρχισαν οι προπονήσεις σε καθημερινή βάση, με ομάδα φυσικά, μιλούσαμε πιο πολύ και γενικά ήρθαμε πιο κοντά σαν παρέα όλοι μαζί ακόμα και με αυτόν που είναι προπονητής. Για να μην τα πολυλογώ μου την έπεσε στην ψύχρα -αυτό έχει ενάμιση χρόνο πριν, εννοείται και δεν έκανα κάτι και του είπα ότι με δεσμευμένο και ειδικά παντρεμένο ποτέ. Το έχω νόμο όταν o άλλος είναι έστω δεσμευμένος μπλοκάρω ακόμα και την σκέψη του να μου αρέσει δηλαδή δεν φτάνω καν στο σημείο να σκεφτώ ας είναι και ο πιο ωραίος του κόσμου. Το εννοώ αυτό που λέω και δεν ξέρω πως το καταφέρνω μην ρωτάς.
Από τότε φάνηκε ότι η συμπάθεια που μου είχε ήταν πάντα κάτι παραπάνω, σε όλο αυτο το διάστημα μου λέει συνέχεια τι θα κάνουμε και τα σχετικά, εδώ όμως είναι το λάθος μου: εγώ όταν μου τα λέει γελάω και το γυρνάω στην πλάκα, η αλήθεια είναι πως το βρίσκω αρκετά αστείο γιατι τόσο καιρό τώρα προσπαθεί να με ρίξει και δεν ξέρω νομίζει ότι το παίζω δύσκολη και του αρέσει αυτο; Δεν ξέρω τι να κάνω και πως να φερθώ δεν θέλω ποτέ να μένω μόνη μαζί του, αλλά έλα που ακόμα και μπροστά στους άλλους πετάει σπόντες συνέχεια μου την λέει και πάντα θα πει κάτι για μένα,όταν μιλάω στο τηλέφωνο το αρπάζει να δει ποιος είναι. Με ρωτάει συνέχεια αν έχω κάποιον και γενικά βλέπω πως με κοιτάει. Φοβάμαι θα βρω τον μπελά μου γιατί αν ειπωθεί κάτι το οτιδήποτε ποιος θα βρει τον μπελά του; Εγώ η ελεύθερη που ξελογιάζει τον παντρεμένο.
Μέχρι και τους άλλους ρωτάει αν ταιριάζουμε ως ζευγάρι,αυτό πάλι τι είναι; Μου φαίνεται έχει πάθει εμμονή δεν ξέρω, πάντα μου λέει είδες πως σε προσέχω πως σε αγαπάω και τέτοια.
Dr Love την αμαρτία μου θα την πω κολακεύομαι με όλο αυτό και ίσως το καταλαβαίνει και αυτός αλλά δεν θέλω να μπλέξω και δεν ξέρω τι να κάνω, δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσω να πηγαίνω στην ομάδα είναι όλη μου η ζωή αυτο αλλά δεν βλέπω να σταματάει, είναι επίμονος και πραγματικά δεν θέλω να αναλύσουμε τι άνθρωπος είναι αυτός αλλά τι να κάνω εγώ για να μην μπλέξω.
Τελικά όλοι οι άκυροι έρχονται σε μένα; Οι παντρεμένοι, οι ψυχάκηδες ή αυτοί που δεν με θέλουν; Τι κάνω λάθος μπορείς να μου πεις; Ένας που να με θέλει διαθέσιμος και καλός θα έρθει ποτέ;

Αγαπητή φίλη.

Δεν θέλεις να μπλέκεις με δεσμευμένους από τη μία, αλλά κολακεύεσαι με το ενδιαφέρον από την άλλη. Τραβάτε με κι ας κλαίω είσαι και εσύ!
Έλα, μην αρπάζεσαι μωρέ, ένα αστειάκι έκανα να σπάσω τον πάγο.

Ας δούμε τις απορίες σου μία μία.
Στο θέμα του τι θα κάνεις: του το ξεκόβεις. Μαχαίρι. Την επόμενη φορά που θα σου πετάξει ατάκα, παίρνεις το πιο ψυχρό σου και σοβαρό σου ύφος, τον ψιλορομπιάζεις και λίγο μπροστά σε όλους και καθαρίζεις.
Γιατί έχω την αίσθηση ότι δεν του το έχεις κόψει μαχαίρι - και εξηγούμε για να μην υπάρχει παρεξήγηση. Δεν λέω ότι το κάνεις επίτηδες. Αλλά υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που είναι από τη φύση τους πιο κοινωνικοί, που έχουν ένα άνετο στυλάκι, το οποίο παρεξηγείται από τους άλλους πολλές φορές (σου μιλάω από πείρα και... παρεξηγήσεις). Αλλά όταν το όλο θέμα πάει μέχρι εκεί, τότε καλό είναι να ξεχνάς την κοινωνικότητά σου και να παίρνεις το αντικοινωνικό look σου.

Αν δεις ότι ούτε έτσι χαμπαριάζει, τότε βάζεις κανέναν φίλο σου να σε παίρνει τηλέφωνο όταν είσαι στην ομάδα και το πουλάς ως «ο γκόμενός μου». Το πολύ πολύ τον βάζεις να έρθει και καμιά φορά να σε πάρει από την προπόνηση και πάπαλα.

Όσο για τους άντρες που ελκύεις: κοίτα να δεις, δεν σε ξέρω για να σου πω αν και τι κάνεις λάθος. Αλλά η αλήθεια είναι ότι όλοι μας ανά περιόδους έχουμε μπλέξει με ψυχάκια, περίεργους/ες, άκυρους/ες. Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος που να μην έχει περάσει από μια τρελή φάση. Μην σε πιάνει πανικός.
Ξέρω ότι θα ακουστεί κλισέ, αλλά κάποια στιγμή θα τον βρεις, θα σε βρει, ο καλός.

Αλλά για να σου πω και την τρέλα μου, πιστεύω ότι η έννοια «καλός» είναι υπερεκτιμημένη. Η ουσία δεν είναι να βρεις το σωστό παιδί, αλλά εκείνο με το οποίο ταιριάζετε. Τα άλλα τα βρίσκετε στην πορεία - και το σωστό και το λάθος.

Στείλτε κι εσείς τις δικές σας ιστορίες στον Dr. Love ΕΔΩ