Πλησιάζω τα 30, δεν έφτασε και το τέλος του κόσμου

Ερμιόνη Σαρρή
Πλησιάζω τα 30, δεν έφτασε και το τέλος του κόσμου

Δε θέλω άλλη πίεση!

Κάποιοι θέλουν να λένε πως όσο μεγαλώνει ένας άντρας γίνεται ακόμα πιο γοητευτικός. Ένας 25αρης βιάζεται να γίνει 30αρης γιατί η ΄΄ωριμότητα΄΄ του πηγαίνει περισσότερο. Ξέρεις τώρα, είναι ας το πούμε πιο τραβηχτικός στις γυναίκες, ενώ εμείς από την άλλη προσευχόμαστε να μη φτάσει ποτέ η στιγμή που ο αριθμός 30 θα «φωτίζει» την τούρτα μας. Όσο πλησιάζουμε, τόσο περισσότερο γκρινιάζουμε. Ο κολλητός μου θεωρεί πως βρίσκεται στα καλύτερά του, έχει «πέραση» στις γυναίκες, ενώ την ίδια στιγμή με προτρέπει (αστειευόμενος πάντα) να βιαστώ να παντρευτώ γιατί θα περάσει η μπογιά μου.

Η μαμά μου θέλει συνεχώς να μου υπενθυμίζει πως πλησιάζω τα 30. Αυτό είναι ένα σύνδρομο της ελληνίδας μάνας που θεωρεί πως θα μείνει η κόρη της στο ράφι μια για πάντα. «Δε βλέπεις την τάδε που παντρεύτηκε;» «Βρε κορίτσι μου, μεγαλώνεις, πότε θα παντρευτείς, πότε θα κάνεις παιδιά;». Πόσο έξαλλη μπορούν να με κάνουν αυτές οι φράσεις. Και ξέρεις οι μαμάδες τις λένε στο πιο λάθος timing. Εκεί που έχεις αποφασίσει να φας μαζί τους την Κυριακή και καταλαβαίνουν πως ξενύχτησες. Οι πρώτες σπόντες ξεκινούν γύρω στα 27 (όσο είμαι τώρα δηλαδή) και δε σταματούν μέχρι να τους δώσεις την τελική ημερομηνία του γάμου σου. Οκ, πλησιάζω τα 30, δεν έφτασε και το τέλος του κόσμου. Γιατί τόσο άγχος;

a36ab5a4d4d9c47efe326ed945228f9a

To μυαλό γεμίζει με σκέψεις. Μερικές φορές δεν τις ελέγχω όσο και αν θέλω να φαίνομαι cool τυπάκι. Άλλες φορές πάλι τις ελέγχω κανονικότατα και τις στέλνω στα junk του σκληρού δίσκου του μυαλού μου. Γιατί να αγχώνομαι, γιατί να μην απολαμβάνω την καλύτερη περίοδο της ζωής μου; Τώρα εργάζομαι, τώρα βγάζω τα λεφτά μου, τώρα μπορώ να πάω κάποιο ταξίδι. Γιατί να πρέπει να τα βάψω μαύρα επειδή δεν έχω βρει τον «Mr. Perfect»;

O γάμος είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί σε μία γυναίκα και το παιδί ακόμα περισσότερο. Είμαι υπέρ και των δύο και δε σου κρύβω πως έχω φανταστεί πολλές φορές τον εαυτό μου με νυφικό, φουσκωμένη κοιλίτσα και όλα τα συναφή. Αυτό όμως που με εξοργίζει είναι αυτά τα vibes που μου μεταδίδουν. Όχι, δε ήρθε το τέλος του κόσμου επειδή είμαι 27 (σχεδόν 28, άντε θα το πω) και δεν έχω στα άμεσα σχέδιά μου γάμο και εγκυμοσύνη. Υπάρχουν τόσα άλλα ωραία πράγματα που μου συμβαίνουν στη ζωή.

Μία γυναίκα στα 30 της είναι στα καλύτερά της. Μην αγχώνεσαι, λοιπόν! Πάρε παιχνιδιάρικο ύφος όταν σβήσεις τα κεράκια σου και φέρσου με τσαχπινιά. #SorryGuys!