Πότε θα μάθω να ME αγαπώ;

Έχεις σκεφτεί ποτέ πόσο χρόνο έχεις σπαταλήσει προσπαθώντας να μπεις στο σκοτεινό μυαλό του άντρα που θες; Πόσες ώρες έχεις περάσει σε ένα καναπέ, με ένα ακουστικό στο χέρι (και ένα ποτήρι κρασί στο άλλο) αναλύοντας με κάθε λεπτομέρεια τις κινήσεις και τα λόγια του. Έψαχνες και ψάχνεις το φως στο τούνελ και στα μάτια της κολλητής σου φαίνεσαι σαν μεταλλωρύχος που προσπαθεί να πλησιάσει το διαμάντι του. Μα για σένα αυτός ο άντρας είναι το… διαμάντι σου!

Εγώ θα σε ρωτήσω όμως κάτι άλλο. Με ρώτησα και εμένα χθες το βράδυ και δε σου κρύβω πως δεν ήξερα τι να μου απαντήσω. Πόσες ώρες έχεις αφιερώσει για να αγαπήσεις εσένα την ίδια; Λάθος μου μεγάλο (ίσως και δικό σου) αλλά ακόμα δεν έχω μάθει να με αγαπώ.

Έχω δώσει κατά καιρούς όλο μου το είναι για να κάνω ΑΥΤΟΝ, τον οποιοδήποτε (ονόματα δε λέμε, οικογένειες δε θίγουμε) να με αγαπήσει. Έχω κάνει βήματα προς τα πίσω, έχω ρίξει δάκρυα, έχω σφίξει γερά τα δόντια αλλά ποτέ για… ΜΕΝΑ.

Και δε σου λέω να γίνεις ούτε εγωίστρια ούτε να αποφασίσεις πως η λέξη ‘’ναρκισσισμός’’ θα είναι πλέον το Middle name σου. Θέλω να σου εξηγήσω πως τα συναισθήματα θέλουν το ζύγισμά τους και ας πούμε και τις προτεραιότητές τους.

Εγώ κουράστηκα να μιζεριάζω για τους άλλους, άντρες και γυναίκες. Κουράστηκα πώς να στο πω πιο απλά. Κουράστηκα να κάνω μερικά πράγματα για να με αποδεχτούν οι άλλοι ενώ την ίδια στιγμή δε με έχω αποδεχτεί εγώ η ίδια.

Έχω πολλά θετικά για να με αγαπήσω. Έχω και μερικά αρνητικά που μπορώ να διορθώσω. Σήμερα το πρωί το σκέφτηκα και πραγματικά χαμογέλασα. Τα resolutions του 2017 αργούν αλλά θέλω μέχρι τις 31.12.2016 να μάθω να αφιερώνω χρόνο στον εαυτό μου. Να μου δίνω χώρο, να ανασαίνω βαθιά για εμένα και όχι βαριά για τους… υπόλοιπους!

Αγαπημένε μου εαυτέ, I promise, θα μάθω να σε αγαπώ γιατί το αξίζεις.