8 συμπεριφορές των γυναικών που νιώθουν βαθιά μοναξιά αλλά είναι πολύ δυνατές για να το παραδεχτούν

Μερικές από τις πιο δυνατές γυναίκες, γυναίκες που φαίνονται ανεξάρτητες, ικανές και γεμάτες ζωή, κουβαλούν μια βαθιά αίσθηση μοναξιάς που σπάνια δείχνουν ενώ συνεχίζουν να προχωρούν μπροστά, χειρίζονται τα πάντα μόνες τους, αρνούμενες να αφήσουν κανέναν να δει τι πραγματικά νιώθουν μέσα τους.

Η ψυχολογία λέει ότι η μοναξιά δεν συνοδεύεται πάντα από εμφανή σημάδια. Μερικές φορές, εμφανίζεται σε μικρές συμπεριφορές, πράγματα που ακόμη και οι ίδιοι οι άνθρωποι που βιώνουν τη μοναξιά μπορεί να μην συνειδητοποιούν ότι είναι σημάδια για κάτι βαθύτερο.

Ακολουθούν οκτώ συμπεριφορές γυναικών που νιώθουν βαθιά μοναξιά αλλά είναι πολύ δυνατές για να το παραδεχτούν.

8 φράσεις που λένε οι μοναχικοί άνθρωποι χωρίς να το συνειδητοποιούν

1) Κρατούν τον εαυτό τους συνεχώς απασχολημένο

Κάποιες γυναίκες... φορούν την πολυάσχολη δραστηριότητά τους σαν πανοπλία.

Το πρόγραμμά τους είναι γεμάτο, οι λίστες με τις δουλειές τους δεν τελειώνουν ποτέ και πάντα έχουν κάτι που χρειάζεται την προσοχή τους. Δουλειά ή χόμπι, υπάρχει πάντα ένας λόγος για να μείνουν απασχολημένες.

Επιφανειακά, μοιάζει με φιλοδοξία ή παραγωγικότητα αλλά κατά βάθος, είναι ένας τρόπος να αποφεύγεται η ηρεμία. Γιατί σε αυτές τις ήσυχες στιγμές, όταν δεν υπάρχει τίποτα άλλο να τους αποσπάσει την προσοχή, η μοναξιά τρυπώνει μέσα τους.

Η απασχόληση γίνεται ένας τρόπος για να ξεφύγουν από τα συναισθήματα που δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν. Και όσο κινούνται, όσο έχουν κάτι να κάνουν, δεν χρειάζεται να παραδεχτούν -ακόμη και στον εαυτό τους- πόσο μόνες νιώθουν πραγματικά.

2) Αγωνίζονται να απολαύσουν τη σιωπή

Όταν είσαι πάντα απασχολημένη, η ησυχία μπορεί να σου φανεί αφόρητη.

Συνήθιζα να πιστεύω ότι μου άρεσε απλώς ο θόρυβος στο παρασκήνιο - η αγαπημένη μου μουσική, ένα έξυπνο podcast, η τηλεόραση που παίζει σιγά στο βάθος- αλλά κάποια στιγμή, συνειδητοποίησα ότι δεν πρόκειται για ψυχαγωγία και είχε να κάνει με την αποφυγή της σιωπής.

Γιατί μέσα στη σιωπή, οι σκέψεις μου γίνονταν πολύ δυνατές. Η μοναξιά που προσπαθούσα να διώξω μακριά γινόταν αδύνατο να αγνοηθεί. Ακόμα και όταν δεν έκανα κάτι σημαντικό, έπιανα το τηλέφωνό μου, έκανα ατελείωτο scroll, έπαιζα ένα τυχαίο βίντεο - οτιδήποτε για να γεμίσω τον χώρο. Το να είμαι μόνη δεν ήταν το πρόβλημα. Το να νιώθεις μόνη είναι το πρόβλημα. Και η σιωπή έκανε αυτό το συναίσθημα αδύνατο να ξεφύγει.

3) Νιώθουν μοναξιά ακόμα και όταν είναι με άλλους

Ο Robin Williams είπε κάποτε:

Μοναξιά δεν είναι μόνο το να είσαι μόνος σου αντίθετα είναι το να νιώθεις αόρατος, άγνωστος και αποσυνδεδεμένος, ακόμα και σε ένα δωμάτιο γεμάτο ανθρώπους.

Ορισμένες γυναίκες περιβάλλονται από φίλους, συναδέλφους, ακόμη και από την οικογένειά τους, αλλά εξακολουθούν να αισθάνονται σαν παρείσακτοι που κοιτάζουν μέσα.

Δεν είναι ότι δεν θέλουν τη σύνδεση. Είναι ότι έχουν μάθει να μην την περιμένουν. Έτσι, συνεχίζουν να χαμογελούν, συνεχίζουν να εμφανίζονται και συνεχίζουν να προσποιούνται ότι όλα είναι μια χαρά - γιατί το να παραδεχτούν το αντίθετο θα σήμαινε ότι θα αντιμετώπιζαν το πόσο μόνοι νιώθουν πραγματικά.

4) Δίνουν περισσότερα από όσα λαμβάνουν

Κάποιες γυναίκες έχουν περάσει τόσο καιρό παραμένοντας δυνατές που δεν ξέρουν πώς να είναι κάτι άλλο.

Είναι αυτές που ελέγχουν τους άλλους, προσφέρουν υποστήριξη και βεβαιώνονται ότι όλοι γύρω τους είναι καλά. Ακούνε, νοιάζονται, εμφανίζονται αλλά όταν πρόκειται για τους δικούς τους αγώνες, τους κρατούν κλειδωμένους.

Μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που νιώθουν μοναξιά είναι συχνά οι πιο δοτικοί. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή οι ίδιοι δεν χρειάζονται υποστήριξη αλλά συμβαίνει επειδή το να δίνουν στους άλλους δημιουργεί μια αίσθηση σύνδεσης, ακόμη και αν είναι μονόπλευρη.

5) Σπάνια ανοίγονται για τα δικά τους προβλήματα

Όταν έχεις συνηθίσει να είσαι αυτή που ακούει, γίνεται πιο δύσκολο να είσαι αυτή που μιλάει.

Αν κάποιος ρωτήσει τις γυναίκες αυτές πώς τα πάνε, θα γυρίσουν γρήγορα την κουβέντα πίσω στο άλλο άτομο, θα γνέψουν, θα χαμογελάσουν και θα πουν ότι είναι καλά, ακόμα και όταν δεν είναι.

Δεν είναι ότι δεν θέλουν να μοιραστούν, είναι ότι έχουν μάθει να μην το κάνουν. Ίσως τις έχουν απορρίψει στο παρελθόν ή ίσως έχουν πείσει τον εαυτό τους ότι τα προβλήματά τους δεν αξίζουν να επιβαρύνουν τους άλλους.

Έτσι, αντί γι' αυτό, τα κουβαλούν μόνες τους ελπίζοντας ότι κανείς δεν κοιτάζει αρκετά προσεκτικά για να δει το βάρος που κρατούν μέσα τους.

6) Αποφεύγουν να ζητήσουν βοήθεια

Η ανεξαρτησία είναι ένα σημείο υπερηφάνειας για ορισμένες γυναίκες, αλλά μερικές φορές, είναι επίσης ένας μηχανισμός άμυνας.

Δεν ζητούν βοήθεια, όχι επειδή δεν τη χρειάζονται, αλλά επειδή το να βασίζονται σε κάποιον άλλον μοιάζει ριψοκίνδυνο. Κι αν απογοητευτούν; Τι θα συμβεί αν δεν εμφανιστεί κανείς; Τι γίνεται αν παραδεχτούν ότι χρειάζονται υποστήριξη και φανούν αδύναμοι;

Με την πάροδο του χρόνου, πείθουν τον εαυτό τους ότι το να τα καταφέρνουν όλα μόνες τους είναι απλώς πιο εύκολο, φροντίζουν μόνες τους τα προβλήματά τους, ξεπερνούν τις δικές τους δυσκολίες και δεν αφήνουν ποτέ κανέναν να δει πότε είναι κουρασμένες.

Αλλά πίσω από αυτή την αυτάρκεια κρύβεται μια σιωπηλή λαχτάρα, για κάποιον που να το προσέξει, για κάποιον που να προσφέρει χωρίς να του το ζητήσουν, για κάποιον που να τους θυμίζει ότι δεν χρειάζεται πάντα να τα κάνουν όλα μόνες τους.

7) Υποβαθμίζουν τα δικά τους συναισθήματα

Κάποιες γυναίκες έχουν περάσει τόσο πολύ χρόνο δίνοντας προτεραιότητα στα συναισθήματα όλων των άλλων που έχουν μάθει να αποσιωπούν τα δικά τους.

Αν πληγωθούν, λένε στον εαυτό τους ότι δεν είναι κάτι σπουδαίο. Αν νιώθουν μοναξιά, υπενθυμίζουν στον εαυτό τους ότι οι άλλοι άνθρωποι τα έχουν χειρότερα.

Η ελαχιστοποίηση των συναισθημάτων τους έχει γίνει δεύτερη φύση. Έχουν μάθει να παραμερίζουν τα πάντα, να είναι οι δυνατές, να συμπεριφέρονται σαν να μην τις αγγίζει ποτέ τίποτα.

Αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτό συμβαίνει και απλώς δεν ξέρουν πώς να αφήσουν τον εαυτό τους να το νιώσει χωρίς να νιώθουν και ενοχές γι' αυτό.

8) Προσποιούνται ότι δεν χρειάζονται βαθιές σχέσεις

Οι γυναίκες που νιώθουν μοναξιά κάπου στην πορεία, έπεισαν τον εαυτό τους ότι το να χρειάζονται ανθρώπους είναι αδυναμία.

Οι γυναίκες αυτές λένε στον εαυτό τους ότι είναι μια χαρά μόνες τους, ότι δεν χρειάζονται κανέναν για να τους καταλάβει, ότι οι βαθιές σχέσεις είναι υπερεκτιμημένες, γελούν, κάνουν αστεία και συμπεριφέρονται σαν να προτιμούν να κρατούν τα πράγματα στην επιφάνεια.

Αλλά πίσω από αυτόν τον μανδύα, κρύβεται ο φόβος, ο φόβος ότι θα απογοητευτούν, ότι θα ανοιχτούν μόνο για να συναντήσουν αδιαφορία, ότι θα θέλουν την εγγύτητα και δεν θα τη λάβουν σε αντάλλαγμα.

Έτσι, αντί να ρισκάρουν, κλείνουν την πόρτα πριν καν κάποιος τις πλησιάσει, χτίζουν τείχη, όχι επειδή δεν αποζητούν τη σύνδεση, αλλά επειδή το να την αποζητούν και να μην την έχουν μοιάζει πιο μοναχικό

Ας μην ξεχνάμε: Η μοναξιά δεν μοιάζει πάντα με τον τρόπο που περιμένουν οι άνθρωποι. Μπορεί να κρύβεται πίσω από τη δύναμη, την ανεξαρτησία και την πολυάσχολη ζωή, μπορεί να υπάρχει σε κάποιον που είναι πάντα περιτριγυρισμένος από άλλους, που πάντα δίνει, που πάντα προχωράει μπροστά.