10 φράσεις που θα χρησιμοποιήσει μια γυναίκα όταν έχει παραιτηθεί σιωπηλά από την ευτυχία
Μήπως έχεις πει κι εσύ κάποια από αυτές τις φράσεις που σχετίζονται με την ευτυχία;
Δεν διαχειρίζονται όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο την απομάκρυνσή τους από την ευτυχία. Δεν πετάνε όλοι πράγματα, δεν καταρρέουν, δεν το ανακοινώνουν. Μερικοί πηγαίνουν στη δουλειά, ασχολούνται με το σπίτι τους και κάτω απ' όλα αυτά, κάτι ξεγλιστρά αθόρυβα.
Όχι ακριβώς η ελπίδα. Αλλά η ευτυχία - αυτή η ανεμελιά, αυτή η αίσθηση της χαράς που κάποτε ζούσε στο παρασκήνιο της ζωής τους. Κι αν τους ακούσεις προσεκτικά, θα καταλάβεις τις φράσεις που χρησιμοποιούν για να υποβαθμίσουν, να απορρίψουν ή να αποστασιοποιηθούν από την ιδέα ότι η ευτυχία εξακολουθεί να προορίζεται γι' αυτούς.
Για περισσότερη ευτυχία δεν έχει σημασία πόσο συχνά επισκέπτεσαι τη φύση αλλά πόσο την απολαμβάνεις
Ποιες είναι οι φράσεις που λέει μια γυναίκα όταν βρίσκεται μακριά από την ευτυχία;
1. «Έτσι είναι τα πράγματα»
Αυτή η φράση μπορεί να ακούγεται ήρεμη, αλλά τις περισσότερες φορές είναι παραίτηση ντυμένη ως αποδοχή. Μια γυναίκα που τη λέει συχνά δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση ψυχολογικά, αλλά είναι απλώς κουρασμένη από τη μάχη. Κουρασμένη να ελπίζει σε κάτι διαφορετικό. Κουρασμένη να απογοητεύεται.
Το «έτσι είναι τα πράγματα» γίνεται ο τρόπος της να πει: «Έμαθα να μην περιμένω πολλά».
2. «Είμαι απλώς κουρασμένη, τίποτα άλλο»
Φυσικά, όλοι κουραζόμαστε. Αλλά όταν μια γυναίκα χρησιμοποιεί αυτή τη φράση για τα πάντα, όταν το «κουρασμένη» αρχίζει να αντικαθιστά τη χαρά, τη σύνδεση ή ακόμα και τον στοχασμό, συνήθως είναι σημάδι για κάτι βαθύτερο.
3. «Είμαι καλά»
Αυτό δεν είναι κάτι άλλο από μια αυτόματη απάντηση. Μια γυναίκα που έχει εγκαταλείψει την ευτυχία σπάνια παραδέχεται ότι δυσκολεύεται. Δεν θέλει να επιβαρύνει τους άλλους. Δεν θέλει να φαίνεται υπερβολική. Οπότε λέει ότι είναι καλά — ακόμα κι όταν δεν είναι.
Το «καλά» είναι το τείχος που υψώνει για να κρατήσει τους άλλους σε απόσταση. Για να μην κάνουν ερωτήσεις που δεν ξέρει πια πώς να απαντήσει.
4. «Δεν έχει νόημα να ελπίζω»
Αυτή η φράση είναι ο ήσυχος τρόπος της αυτοπροστασίας. Μια γυναίκα που το λέει αυτό έχει πληγωθεί αρκετές φορές ώστε να πιστεύει πως η ελπίδα είναι επικίνδυνη. Πως το να θέλεις κάτι πολύ είναι συνταγή για απογοήτευση.
Συνεχίζει να ζει μηχανικά. Αλλά συναισθηματικά, έχει σταματήσει να ελπίζει, γιατί δεν εμπιστεύεται πια ότι η ζωή θα της προσφέρει κάτι καλύτερο.
5. «Έχω συνηθίσει να τα κάνω όλα μόνη μου»
Καμιά φορά αυτό είναι δύναμη. Άλλες φορές είναι λύπη που έχει μεταμφιεστεί σε ανεξαρτησία.
Η αλήθεια είναι: κανείς δεν συνηθίζει τη μοναξιά επειδή την αγαπά. Τη συνηθίζει επειδή, κάπου στη διαδρομή, έπαψε να του προσφέρεται κάτι διαφορετικό.
6. «Έτσι είναι η ζωή»
Ακούγεται ώριμο. Βαθυστόχαστο. Σοφό. Αλλά όταν λέγεται πολύ συχνά — ειδικά ως απάντηση σε θλίψη, απογοήτευση ή χρόνια δυσαρέσκεια — μπορεί να σημαίνει πως μια γυναίκα δεν πιστεύει πια ότι κάτι θα αλλάξει.
Το «έτσι είναι η ζωή» γίνεται τρόπος να κλείνει την πόρτα στον στοχασμό. Στα όνειρα που κάποτε φάνταζαν εφικτά.
7. «Τουλάχιστον έχω την υγεία/δουλειά/οικογένειά μου»
Η ευγνωμοσύνη είναι όμορφη. Αλλά όταν χρησιμοποιείται για να σβήσει τα συναισθήματα αντί να τα τιμήσει, κάτι χάνεται.
Μια γυναίκα που το λέει αυτό, μπορεί να προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της ότι αυτά που έχει της φτάνουν — ακόμα κι αν μέσα της πονά για κάτι περισσότερο. Πιστεύει πως το να θέλει περισσότερα είναι αγνωμοσύνη. Οπότε καταπνίγει τις ανάγκες της με ένα χαμόγελο και ένα νεύμα σε ό,τι «θα έπρεπε» να θεωρεί τύχη.
8. «Είναι αργά για μένα»
Αυτό είναι ίσως από τις πιο άσχημες φράσεις που θα ακούσεις. Εμφανίζεται όταν μια γυναίκα σταματά να πιστεύει στις δεύτερες ευκαιρίες. Όταν νομίζει πως η χαρά, ο έρωτας, η περιπέτεια ή ο σκοπός είναι για νεότερους ανθρώπους — ή για όσους έκαναν καλύτερες επιλογές από εκείνη.
Αλλά η αλήθεια είναι: ποτέ δεν είναι αργά. Ούτε για τρυφερότητα. Ούτε για αλλαγή. Ούτε για ευτυχία. Απλώς κανείς δεν της έχει υπενθυμίσει τελευταία ότι ακόμα την αξίζει.
9. «Απλώς προσπαθώ να βγάλω τη μέρα»
Καμιά φορά αυτό είναι επιβίωση. Καμιά φορά είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε. Αλλά όταν αυτό γίνεται ο μόνιμος τρόπος ζωής μιας γυναίκας — όταν το «βγάζω τη μέρα» γίνεται ολόκληρη η ύπαρξή της — είναι σημάδι πως έχει πάψει να αναζητά τη χαρά.
Βρίσκεται σε κατάσταση συντήρησης. Κρατά τα πάντα όρθια. Αλλά δεν ζει πραγματικά πια. Απλώς αντέχει.
10. «Οι άλλοι είναι πιο χαρούμενοι γιατί είναι πιο δυνατοί/τυχεροί/διαφορετικοί από μένα»
Αυτή η πεποίθηση δεν λέγεται πάντα δυνατά. Αλλά όταν λέγεται, συνήθως εμφανίζεται ως:
- «Μπράβο της — πάντα ήταν η θαρραλέα.»
- «Τυχερή που ο άντρας της τη φροντίζει ακόμα έτσι.»
- «Κάποιοι άνθρωποι είναι απλώς φτιαγμένοι για τέτοιες ζωές.»
Μια γυναίκα που λέει αυτά τα λόγια πιστεύει πως η χαρά ανήκει σε άλλους και ότι εκείνη την έχασε κάπου.
Αλλά η αλήθεια είναι πως η χαρά δεν μοιράζεται με βάση την αξία. Χτίζεται σιγά-σιγά, με μία ελπιδοφόρα επιλογή τη φορά.
Όταν μια γυναίκα παραιτείται από την ευτυχία, δεν μοιάζει πάντα με κατάθλιψη ή δράμα. Καμιά φορά μοιάζει με πάρα πολλά ευγενικά χαμόγελα. Πολλά «είμαι καλά». Πολλές μέρες που μοιάζουν με λίστες υποχρεώσεων. Αλλά το πιο σημαντικό;
Η χαρά δεν έχει χαθεί για πάντα. Είναι απλώς θαμμένη — κάτω από την απογοήτευση, κάτω από τη ρουτίνα, κάτω από την πεποίθηση ότι δεν της ανήκει πια.
Και καμιά φορά, χρειάζεται μόνο μια μικρή στιγμή — μια αναπάντεχη καλοσύνη, μια αληθινή κουβέντα — για να της θυμίσει ότι δικαιούται πολύ περισσότερα απ' όσα έχει ή νιώθει αυτή τη στιγμή.
Bloggers
