Breathwork: Μπορεί μία ενεργειακή θεραπεία με επίκεντρο την αναπνοή να μας αλλάξει τη ζωή;

Εισπνοή και εκπνοή σε 4 χρόνους, με νόημα.
Μου αρέσουν οι δοκιμές οι ενεργειακές, οι διαφορετικές, οι νέες.
Είμαι αυτός ο άνθρωπος που ενθουσιάζεται με τα ενεργειακά και με τα όσα δεν απαιτούν πολλά λόγια, αναλύσεις και εξηγήσεις. Ίσως τελικά και να υπάρχει κάτι «μεταφυσικό» σε όλες αυτές τις διεργασίες που συνωμοτούν εκείνη τη στιγμή. Εκείνες τις στιγμές των ενεργειακών, διαφορετικών προσεγγίσεων της ψυχής και του σώματος.
Eνώ είμαι, παιδί, της ψυχοθεραπείας, την οποία ακολουθώ για περίπου 10 χρόνια μέχρι σήμερα, με σαγηνεύει το πώς το σώμα, μπορεί να ηγηθεί μιας κατάστασης και να προπορευτεί του νου και της λογικής και τελικά να αφεθεί.
Με αυτόν τον τρόπο κάθε φορά που επιλέγω μια ενεργειακή θεραπεία, καταλαβαίνω πως το σώμα μιλά καμιά φορά μέσα από αυτές τις μεθόδους πολύ πιο δυνατά και ουσιαστικά απ’ ότι θα μπορούσαν οι λέξεις.
Μου σύστησαν το Breathwork. Ενθουσιάστηκα. Σκέφτηκα πως ναι, πρέπει να το δοκιμάσω. Έχοντας στο ιστορικό μου δοκιμάσει, reiki, theta healing, κουνταλίνι γιόγκα και διαλογισμό, το breathwork ήταν το επόμενο που έπρεπε να προστεθεί στο to do list μου και πράγματι έτσι έγινε.
Επικοινώνησα με την ομάδα του Breathwork και κανονίσαμε τη συνάντησή μας. Συνάντηση – συνεδρία – εμπειρία, διότι οι ερωτήσεις της συνέντευξης αυτής, είχαν σταλεί από εμένα πριν βιώσω την αδιανόητα έντονη εμπειρία που έζησα.
Για να μπορέσω όμως να αποτυπώσω την μέθοδο όσο πιο σφαιρικά γινόταν, θεώρησα σωστό, να το ζήσω η ίδια, ούτως ώστε αφενός να έχω άποψη γι’ αυτό και αφετέρου, για να το μοιραστώ μαζί σας.
Και η περιγραφή της εμπειρίας μου με το Breathwork έχει ως εξής και δώστε βάση γιατί νομίζω πως στη θέση σας θα το επέλεγα ως εμπειρία αναγνώρισης ενός άλλου σιωπηλά εκκωφαντικού τρόπου έκφρασης του μέσα μας.
Ήμουν ή τουλάχιστον, ένιωθα ανάλαφρη εκείνη την ημέρα. Πάντα με υποβόσκον άγχος και αγωνία για τα της ζωής αλλά χαλαρή. Όσο πλησιάζε η ώρα της συνεδρίας, είχα ανυπομονησία γι΄αυτό που θα βίωνα. Επίτηδες, δεν είχα διαβάσει κάτι γι αυτό πέραν των μαρτυριών που μοιράστηκαν μαζί μου άτομα τα οποία το είχαν βιώσει δια ζώσης. Μου αρέσει σε αυτά να αφήνομαι και να μην γνωρίζω αυτό που θα περιμένω για να μπορέσω να το ζήσω χωρίς προκατάληψη και πάθος ή εκ των προτέρων γνώση.
Την ενέργεια, όσο την αγαπώ άλλο τόσο την φοβάμαι.
Η ενέργεια επίσης, είναι παιδί του δότη και της ανταλλαγής. Ζει στον πομπό και μέσω της ανταλλαγής, περνά στον δέκτη. Ο πομπός δεν έχει πάντοτε καλές προθέσεις. Αυτό που σας γράφω τώρα μπορείτε πολύ απλά να το ανακαλέσετε σε δική σας εμπερία σκεπτόμενοι τις φορές εκείνες που γνωρίσατε ένα άτομο και σας γέμισε ή δεν σας γέμισε το μάτι και την καρδιά. Ενώ δεν το ξέρατε, δεν το γνωρίζατε το άτομο αυτό, εκ πρώτης σας μετέφερε και αντίστοιχα μεταφέρατε και εσείς vibes. Ενέργεια είναι αυτό. Εάν είναι κακή, μπορεί να σε οδηγήσει σε άσχημα μονοπάτια, εάν είναι καλή μπορεί να σε απογειώσει. Αντιστοίχως, ενέργεια είναι και η διάθεση. Αν ξυπνήσεις το πρωί με διάθεση, τότε η αλήθεια είναι πως ξεκινάς με μια φυσική, εσωτερική ασπίδα προστασίας και χαράς – άλλο αν αυτό μπορεί να μεταβληθεί μέσα στην ημέρα και αντιστρόφως, εάν ξυπνήσεις «βαρύς», το πιθανότερο είναι πως θα δυσκολευτείς να ελαφρύνεις μέσα στην ημέρα. Βέβαια, εάν συναντήσεις μπροστά σου, μια συνθήκη που σου φτιάχνει τη διάθεση, έναν άνθρωπο χαμογελαστό αυτό πάλι αλλάζει.
Με άλλα λόγια, η ενέργεια είναι δύναμη και επειδή είναι δύναμη άλλες φορές την δίνει και άλλες την στερεί.
Οι περισσότερες εναλλακτικές θεραπείες, βασίζονται στην ιδέα της ενέργειας. Της ενέργειας του «θεραπευόμενου επισκέπτη», του χώρου και φυσικά του θεραπευτή.
Αυτά που συμβαίνουν είναι ανοιχτά προς μετάφραση. Να σημειώσω μάλιστα εδώ, πως όσο περισσότερο καιρό δουλεύεις με τον εαυτό σου, τόσο καλύτερα μπορείς να περιπλανηθείς στο πλαίσιο της ανταλλαγής ενέργειας και τόσο πι ο εύστοχα θα μπορέσεις να μεταφράσεις τα όσα θα σκεφτείς, θα νιώσεις και θα «πάθεις».
Βρέθηκα με την Στάθια Ζουγανέλη, μια εκ των δύο καθοδηγητών στο χώρο τους, στους Αμπελόκηπους. Μπήκα στην αίθουσα με τα γήινα χρώματα, η Στάθια συστήθηκε, μου ζήτησε να βγάλω τα παπούτσια, άφησα όλα μου τα πράγματα, έβαλα το κινητό μου στο αθόρυβο και κάθισα απέναντί της σε μια καρέκλα. Είπαμε λίγα. Μου έδωσε πληροφορίες σχετικά με την αναπνοή, τις οποίες δεν μπόρεσα απολύτως να ακολουθήσω διότι δεν έχουμε μάθει να στέλνουμε αέρα στην κοιλιά και το στομάχι, αλλά απλώς να εισπνέουμε και να εκπνέουμε μηχανικά. Μετά από κάποιες αποτυχημένες, παρά τη φροντιστική της καθοδήγηση της, ανάσες μου κατ΄αυτόν τον τρόπο, η κοιλιά μου είχε παραγεμίσει με αέρα τον οποία κατεύθυνα λανθασμένα. Μικρό το κακό βέβαια γιατί αυτό που ακολούθησε, λίγο είχε να κάνει με την πρόσληψη του αέρα με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που γνωρίζω τα τελευταία 38 χρόνια που ζω και υπάρχω.
Ξάπλωσα σε ένα στρώμα. Η Στάθια ήταν δίπλα μου και μου τόνιζε συνεχώς πως θα βρίσκεται δίπλα μου. ΗΣτάθια μου εξήγησε πως το σώμα μου θα αρχίσει να «μιλάει» και εγώ θα πρέπει να είμαι σε θέση να μπορώ να το ακούσω. Μου είπε πως ενδεχομένως να αισθανθώ κρύο και με σκέπασε με ένα ελαφρύ αλλά ζεστό πάπλωμα.
Το ταξίδι είχε ξεκινήσει.
Η Στάθια με καθοδηγούσε ως προς τις αναπνοές, τις εκπνοές και του χρόνους με τις οποίες αυτές θα συνέβαιναν. Ένιωσα πως εισέρχομαι σε μια κατάσταση ύπνωσης. Ήξερα τι σημαίνει ύπνωση διότι έχω κάνει και από αυτό και μάλιστα τέσσερις φορές.
Δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί σας το τί είδα και το τί ένιωσα γιατί αυτά είναι πολύ προσωπικά. Αυτό όμως που μπορώ να μοιραστώ, είναι πως αφέθηκα γιατί αισθάνθηκα ασφαλής, τόσο στον χώρο, τόσο στην μέθοδο όσο και στα χέρια και στη φωνή της Στάθιας που το Breathwork για μένα, έδρασε τελικά λυτρωτικά.
Ολοκληρώνοντας τη διαδικασία, στο σημείο εκείνο που η Στάθια μου είχε πει πως μπορεί να αισθανθώ κούραση και να θέλω να σταματήσουμε, αισθάνθηκα μια μικρή ζαλάδα και για το λόγο αυτό δεν σηκώθηκα αμέσως. Στη συνέχεια περπατήσαμε με τη Στάθια προς την είσοδο του χώρου στο φυσικό φως και στους ήχους της πόλης.
Την ευχαρίστησα για το ταξίδι αυτό και την ρώτησα αν υπάρχει «πρέπει» στον αριθμό των συνεδριών. Μου απάντησε πως αυτό, το ορίζω εγώ με βάση τις εσωτερικές μου ανάγκες και τα εσωτερικά μου καλέσματα.
Σας παροτρύνω, να κάνετε κι εσείς αυτό το ενδοσκοπικό «ταξίδι» για να ακούσετε τελικά πόσο φωνάζει και τί έχει να πει το μέσα σας.

Πώς μεταφράζεται στη δική σας γλώσσα η αναπνοή;
Για εμάς, η αναπνοή μεταφράζεται ως «σχέση». Είναι η πιο άμεση και ειλικρινής σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας, το μυαλό και το σώμα μας. Είναι η πρώτη μας πράξη, το πρώτο «ναι» που δίνουμε στην ύπαρξη μας.
Τι θα μας συνέβαινε εάν μπορούσαμε να παρατηρήσουμε τις αναπνοές μας;
Θα θυμόμασταν. Θα επιστρέφαμε στο παρόν σώμα μας. Και μέσα απ’ αυτό, θα μπορούσαμε να ακούσουμε τι πραγματικά νιώθουμε, τι έχουμε ανάγκη και τι επιθυμούμε.
Τι θα μας συνέβαινε εάν μπορούσαμε να τις ελέγξουμε;
Θα καταλαβαίναμε ότι ο έλεγχος δεν είναι η λύση, αλλά η πρόσκληση για συνεργασία. Όταν συνεργαζόμαστε με την αναπνοή, μας ανοίγονται δρόμοι για αυτοθεραπεία, αποφόρτιση, απελευθέρωση. Η αναπνοή δεν έχει έλεγχο, έχει ροή, φυσικότητα, άφημα.
Τι είναι το Breathwork;
Το Breathwork είναι η συνειδητή χρήση της αναπνοής για να συνδεθούμε με τον εαυτό μας. Εμείς δείχνουμε στους ανθρώπους να χρησιμοποιούν την αναπνοή με δύο τρόπους: Με τον πρώτο μαθαίνουμε να ρυθμίζουμε το νευρικό μας σύστημα, ώστε να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να χαλαρώσουμε, να συγκεντρωθούμε, να ενεργοποιηθούμε, να κοιμηθούμε κλπ. και με τον δεύτερο μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε την αναπνοή με σκοπό να απελευθερώσουμε το σώμα μας από το συναισθηματικό και αισθητηριακό φορτίο τραυματικών αναμνήσεων και βιωμάτων.
Είναι ελληνικής αρχικής προέλευσης; Πότε και από ποιόν ή ποιους ξεκίνησε;
Το Breathwork ως θεραπευτικό εργαλείο διαμορφώθηκε μέσα από τις εμπειρίες και την έρευνα ανθρώπων όπως ο ψυχίατρος Stanislav Grof (Holotropic) και ο Leonard Orr (Rebirthing), τη δεκαετία του ’70. Έκτοτε, με την σταδιακή καθιέρωση του πεδίου της σωματικής ψυχοθεραπείας και την πληθώρα επιστημονικών ερευνών σχετικά με τα ωφέλη της αναπνοής στα πεδία της φυσιολογίας, της νευροεπιστήμης και της ιατρικής, η αρχική μέθοδος έχει ενημερωθεί ανάλογα και εμπλουτιστεί σημαντικά τόσο στη θεωρία όσο και στις πρακτικές της.
Τι συμβολίζει η εισπνοή και τί ή εκπνοή;
Μία αναπνοή, αυτή η απλή φαινομενικά πράξη, εμπεριέχει και συμπυκνώνει όλη την σοφία της ανθρώπινης φύσης. Κάθε μέρα παίρνουμε περίπου 25.000 αναπνοές και κάθε αναπνοή μας διαπνέεται από τον ίδιο μηχανισμό. Η εισπνοή, η διαδικασία εισροής του αέρα, της ζωοδόχου ενέργειας μέσα μας, είναι ενεργητική, απαιτεί πρόθεση και ενεργοποιεί το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, προκαλώντας μια ελαφριά εγρήγορση. Η εκπνοή, η διαδικασία αποβολής των τοξινών και της έντασης, είναι παθητική, ενεργοποιεί το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα (ξεκούραση, απόλαυση, πέψη) και απαιτεί το αντίθετο: να μην καταβάλουμε καμία προσπάθεια, να αφεθούμε τελείως. Αυτή η σοφία του αναπνευστικού συστήματος αντανακλά τη διαρκή προσπάθεια του ανθρώπινου σώματος για ομοιόσταση, για ισορροπία, αναγνωρίζοντας και τις δύο συνθήκες – εγρήγορση και χαλάρωση- ως απαραίτητες για την επιβίωση και την ανάπτυξη του. Ταυτόχρονα, λειτουργεί ως μεταφορά για την ταλάντευση του ανθρώπου ανάμεσα στην εγρήγορση, την δημιουργία, την επίτευξη, την επιβίωση από τη μία, και από την άλλη στην χαλάρωση, στην ύπαρξη, στην ευχαρίστηση, στην ίαση, στην ανασυγκρότηση. Από την πρώτη μας αναπνοή ως την τελευταία, εξισορροπούμε μεταξύ του “κάνω” και του “είμαι”, μεταξύ του “φέρνω στη ζωή το απαραίτητο, δημιουργώ το καινούργιο” και του “απολαμβάνω, ηρεμώ, αφήνω πίσω ό,τι δεν με εξυπηρετεί πια”.

Πώς μπορεί το Breathwork να αποτελέσει εργαλείο για τους επισκέπτες του;
Το Breathwork είναι ένας καθρέφτης. Μέσα από την αναπνοή, βλέπουμε ό,τι αρνούμαστε, ό,τι φοβόμαστε, ό,τι έχουμε ανάγκη. Και ταυτόχρονα, ανοίγει χώρο μέσα μας για περισσότερη χαρά, περισσότερη ενσυναίσθηση, περισσότερη δύναμη.
Πώς λειτουργεί; Μπορεί φερ' ειπείν κάποιος να έρθει για μια μονάχα φορά ή υπάρχουν προγράμματα και σχετικά πρωτόκολλα;
Εννοείται ότι κάποιος μπορεί να έρθει μια φορά, για να δει αν του ταιριάζει η τεχνική, ο τρόπος που την δουλεύουμε, εμείς οι ίδιοι. Κινούμαστε γενικά με μια μεγάλη ευελιξία. Σας ατομικές συνεδρίες, για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να έρχεται όποτε νιώθει την ανάγκη να συνδεθεί με τον εαυτό του και να αποφορτιστεί ή μπορεί να έρχεται πιο τακτικά εάν έχει κάποιο συγκεκριμένο αίτημα. Έχουμε, σας, και breathing circles (ανοιχτές ομαδικές συναντήσεις) όπου κάποιος μπορεί να έρθει όσες φορές θέλει και όποτε θέλει. Και τέλος έχουμε σας εκπαιδεύσεις σας, οι οποίες απευθύνονται σε όλους όσοι επιθυμούν να εμβαθύνουν στην διαδικασία, οι οποίες ζητούν δέσμευση και ακολουθούν συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα.
Τι κερδίζει κανείς ερχόμενος σε σας;
Την αλήθεια του. Τον εαυτό του. Τη δυνατότητα να σταθεί πιο αυθεντικός απέναντι στη ζωή, συν-χωρώντας όλα τα κομμάτια του χωρίς επίκριση.
Πώς ενισχύεται το ανοσοποιητικό σύστημα μέσω των μαθημάτων;
Όταν η αναπνοή γίνεται συνειδητή και ρυθμική, ενεργοποιεί το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα που ευνοεί την αποκατάσταση, την ηρεμία και την ίαση. Η μείωση της κορτιζόλης επιφέρει χαλάρωση, αλλά δίνει και μια βιολογική ευκαιρία στο ανοσοποιητικό μας να λειτουργήσει πιο αποτελεσματικά όσον αφορά στις φλεγμονές. Η καρδιακή μεταβλητότητα (HRV) βελτιώνεται και άρα η ανθεκτικότητα της καρδιάς μας, ενεργοποιείται το πνευμονογαστρικό νεύρο, το οποίο συμμετέχει σε μια σειρά από θεραπευτικούς μηχανισμούς, ρυθμίζεται ο άξονας υπόφυσης-υποθαλάμου-επινεφριδίων, η ορμονική δηλαδή συνομιλία με τον εγκέφαλο, και γενικά αυξάνονται τα επίπεδα ενέργειας και διάθεσης.
Το Breathwork αποκαλείται και «μέθοδος»;
Υπάρχουν τόσες διαφορετικές προσεγγίσεις ως επίσης την συνειδητή χρήση επίσης αναπνοής που δεν θα έλεγα ότι είναι «μια» μέθοδος, αλλά ναι, θα μπορούσε σίγουρα να χαρακτηριστεί και μέθοδος.

Αποκαλείται επίσης και επιστήμη. Υπάρχουν μετρήσιμα στοιχεία;
Μόνο στα τελευταία 10 χρόνια έχουμε δει με μεγάλη ανακούφιση να υποστηρίζονται όσα λέμε και πράττουμε, από πολλές έρευνες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά που μελετούν από το πώς αλλάζει η εγκεφαλική λειτουργία, η καρδιακή συνοχή και βέβαια η ψυχοσωματική κατάσταση του ατόμου μέχρι το πως χρησιμοποιείται ως συμπληρωματική ενίσχυση στην διαχείριση των συμπτωμάτων ή στην αποθεραπεία σοβαρών ασθενειών (αν θέλεις έχω αρκετό υλικό εδώ).
Θα μπορούσε να βοηθήσει ένα άτομο με κρίσεις πανικού ή βαθιά παιδικά τραύματα;
Ναι – και το έχει κάνει. Οι τραυματικές εμπειρίες και τα συμπτώματά τους (αγχώδεις διαταραχές, αϋπνίες, ψυχοσωματικές παθήσεις κλπ) είναι τα πιο κοινά αιτήματα που λαμβάνουμε. Με ασφάλεια, με σεβασμό στα όρια και με σωστή καθοδήγηση, το Breathwork λειτουργεί ως μια πάρα πολύ ισχυρή γέφυρα προς τη θεραπεία.
Θα μπορούσαν οι μέθοδοι του Breathwork να λειτουργήσουν ως ψυχοθεραπεία;
Για κάποιους ανθρώπους, είναι το πρώτο βήμα μας τον εαυτό μας. Είναι μια ψυχοσωματική εμπειρία που μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά. Όχι με τον τρόπο που ορίζει η ψυχοθεραπεία, αλλά με τρόπο βιωματικό και απελευθερωτικό. Έχει γίνει πλέον σαφές ότι μόνο η δουλειά με το μυαλό δεν αρκεί. Το σώμα διατηρεί εγγραφές ήδη από την κύηση μας και άρα πληροφορίες που δεν μας είναι προσβάσιμες μέσω των συνειδητών, “νοητικών” αναμνήσεων.
Μπορούν να βελτιώσουν και νόσους, πέραν των ψυχολογικών θεμάτων;
Η αναπνοή επηρεάζει το αυτόνομο νευρικό σύστημα, το οποίο ρυθμίζει πολλές ζωτικές λειτουργίες του σώματος, όπως την αναπνευστική, την καρδιοαγγειακή, τη μεταβολική και την ανοσοποιητική λειτουργία και βέβαια μπορεί να λειτουργήσει ανακουφιστικά στην περίπτωση χρόνιων πόνων.
Πόσα άτομα παραδίδετε τα σεμινάρια αυτά;
Η σχολή Ιnner Resources Breathwork αποτελείται από τον Paul Jones και εμένα. Στις ομαδικές συνεδρίες και στις εκπαιδεύσεις, ωστόσο, υποστηριζόμαστε από ανθρώπους που έχουν εκπαιδευτεί εντατικά στην τεχνική και αγαπούν πολύ αυτό που κάνουν.

Ποιο είναι το background των συντονιστών;
Ο Paul ξεκίνησε το Breathwork την δεκαετία του ’80, εκπαιδεύτηκε με κάποιους από τους πρωτοπόρους της τεχνικής και πρόσθεσε στον τρόπο που προσεγγίζει την αναπνοή τις σπουδές του στην ψυχολογία. Εγώ εκπαιδεύομαι στην τεχνική τα τελευταία δέκα χρόνια και ο τρόπος με τον οποίο δουλεύω ενσωματώνει την τεχνική του Breathwork, του Somatic Experiencing, της σαμανικής παράδοσης και της Mη Bίαιης Eπικοινωνίας.
Υπάρχουν άτομα που ήρθαν με αμφισβήτηση;
Εννοείται! Αλλά η αναπνοή δουλεύει είτε πιστεύουμε είτε όχι. Είναι ξεκάθαρα ένας βιολογικός μηχανισμός που έχει την δυνατότητα να καταλύσει τα γνωστικά φίλτρα και τον εσωτερικό διάλογο και να μας οδηγήσει σε μια κατάσταση συνείδησης που επιτρέπει την ανάδυση σωματοποιημένων συναισθημάτων και αισθήσεων με σκοπό να αφαιρέσει το βάρος που φέρουν μέσα μας. Οπότε ήδη από την πρώτη συνεδρία νιώθουμε ότι εδώ κάτι γίνεται, ότι αυτός ο τρόπος έχει να μας δώσει κάτι τελείως διαφορετικό από όσα έχουμε δοκιμάσει, ακόμα κι αν δεν τον "καταλαβαίνουμε”. Άλλωστε, αυτό είναι και το πιο σημαντικό μέρος της δουλειά μας: Να καλλιεργήσουμε την εσωτερική αυτονομία. Υποστηρίζουμε τους ανθρώπους να αρχίσουν να εμπιστεύονται το δικό τους βίωμα και να ερμηνεύουν οι ίδιοι την εμπειρία τους. Αυτό δεν γίνεται ούτε με βιβλία ούτε με εξωτερικές οδηγίες. Γίνεται όταν αρχίσουν να καλλιεργούν μια βαθιά, ενσώματη σχέση με τον εαυτό τους – μια σχέση που τους επιτρέπει να αντλούν τις απαντήσεις από μέσα τους. Όσο περισσότερο γνωρίζουν το σώμα τους και τις ανάγκες του, τόσο περισσότερο μαθαίνουν να τις φροντίζουν χωρίς ενοχές, να θέτουν όρια και να προστατεύουν τον εαυτό τους. Έτσι φυτεύεται και ανθίζει μέσα τους το σποράκι της εμπιστοσύνης. Είναι αναμενόμενο όταν κάποιος πορεύεται στη ζωή μόνο με το “ξέρω” του νου —που ζητά γνώμες, εξηγήσεις, σιγουριά και έλεγχο— να δυσκολευτεί να μετατοπιστεί στην “σοφία” του σώματος. Το σώμα δεν ψάχνει απαντήσεις — βιώνει, νιώθει, εμπιστεύεται. Η δουλειά με το σώμα απαιτεί άλλες ποιότητες: παρουσία, εξοικείωση με το άβολο συναίσθημα, ενσυναίσθηση, σύνδεση. Σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι μιλούν συνεχώς για τα συναισθήματα και τις αισθήσεις τους, εμείς τους καλούμε να τα βιώσουν. Για να πάψουν να τα φοβούνται. Για να μπορέσουν να τα ενσωματώσουν στον τρόπο που ζουν και έτσι να χαρούν την ολότητα τους.
Μαρτυρίες αλλαγής και μεταμόρφωσης;
Πλέον εκατοντάδες. Γυναίκες που επανενώθηκαν με το σώμα τους μετά από χρόνια κακοποίησης. Άντρες που επέτρεψαν επιτέλους στον εαυτό τους να κλάψει. Άνθρωποι που βρήκαν ξανά τη φωνή τους, την ασφάλεια μέσα στο σώμα τους, την δυνατότητα να βιώσουν την απόλαυση, την εμπιστοσύνη ότι πλέον μπορούν να ρυθμίσουν το νευρικό τους σύστημα ώστε να μην κατακλύζονται από τις απαιτήσεις της ζωής. Συχνά σκεφτόμαστε ότι πρέπει να τραβάμε φωτογραφίες από τα πρόσωπα τους πριν και μετά.
Σε ποιον το προτείνετε ανεπιφύλακτα;
Σε όποιον ενώ έχει κάνει δουλειά με το μυαλό νιώθει ότι «κάτι λείπει». Σε αυτόν του οποίου το σώμα πλέον φωνάζει με αϋπνίες, ψυχοσωματικά, χρόνιους πόνους και μυικές εντάσεις που έχει κουραστεί να κουβαλά. Σε αυτόν που έχει ανάγκη να ακούσει πραγματικά το σώμα του και να το ευθυγραμμίσει με το νου. Εν ολίγοις, σε όποιον είναι έτοιμος να ζήσει αλλιώς, πιο ελεύθερα και ισορροπημένα.
Πόση διάρκεια έχουν οι συνεδρίες;
Μία ατομική διαρκεί περίπου 1 με 1.30 ώρα.

Πώς εκπαιδεύεται κανείς για να γίνει «δάσκαλος»;
Σύμφωνα με την διεθνή ένωση Breathwork - που πιστοποιεί και τα προγράμματα μας, για να μπορέσει κάποιος να δουλέψει ως επαγγελματίας χρειάζεται να έχει συμπληρώσει τουλάχιστον 400 ώρες εκπαίδευσης σε βάθος 2 χρόνων. Τα δικά μας προγράμματα υπερβαίνουν τις 600 ώρες και διαρκούν 3 χρόνια. Πέρα όμως από το πρακτικό κομμάτι, για να δουλέψει κάποιος με το σώμα χρειάζεται να θέλει να καλλιεργήσει την ποιότητα της παρουσίας του. Το Breathwork δεν διδάσκεται μόνο – βιώνεται.
Τι είδους background χρειάζεται;
Οποιοσδήποτε ανεξαρτήτως ηλικίας ή επαγγέλματος μπορεί να έρθει και στις ατομικές και στις εκπαιδεύσεις. Δεν χρειάζεται να έχει κάποια σχετική εμπειρία και δεν χρειάζεται να επιθυμεί να το κάνει επαγγελματικά. Το breathwork είναι πρωτίστως ένας τρόπος σύνδεσης με την ολότητα μας, οπότε είναι ανοιχτό σε όλους όσοι έχουν αυτήν την διάθεση.
Πότε νιώθει κάποιος τη διαφορά;
Μερικές φορές από την πρώτη συνεδρία. Υπάρχουν περιπτώσεις -όχι λίγες- που κάποιος ήρθε, βίωσε την εμπειρία σύνδεσης με τον εαυτό του, έβαλε όλα τα κομμάτια του παζλ και δεν ήρθε ποτέ ξανά. Ανάλογα με την περίπτωση, ωστόσο, κάποιοι μπορεί να χρειαστούν περισσότερο χρόνο.
Πότε ολοκληρώνεται ένας κύκλος;
Όταν το “είμαι” αρκεί.
Δεν έχω γράψει μια ερώτηση, αλλά θα ήθελα να προσθέσω ότι νιώθουμε μεγάλη χαρά που τα τελευταία χρόνια δεχόμαστε ολοένα και περισσότερες προσκλήσεις για να δείξουμε τεχνικές αναπνοής σε σχολεία, εταιρίες, φεστιβάλ, μκο, συνέδρια κλπ. Οι άνθρωποι αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι έχουν μέσα τους ένα πολύτιμο εργαλείο για να επιτύχουν ανά πάσα στιγμή την συναισθηματική, νοητική και φυσική κατάσταση που επιθυμούν. Μια αναπνοή αρκεί για να δημιουργήσει εκείνη την αναγκαία παύση που έχουμε όλοι τόσο ανάγκη.