Άσκηση, Υγεία και Ζωή: Η ολιστική φιλοσοφία της Ελένης Πετρουλάκη
Μέσα από τα χρόνια εμπειρίας της, η Ελένη Πετρουλάκη έχει καταφέρει να μετατρέψει την προσωπική της αφοσίωση στην υγεία και την ευεξία σε έναν ολιστικό τρόπο ζωής, που εμπνέει χιλιάδες ανθρώπους να ανακαλύψουν τη δική τους ισορροπία, ενέργεια και χαρά. Αυτή είναι η ιστορία της, ένας οδηγός για το πώς η κίνηση και η φροντίδα του εαυτού μπορούν να γίνουν το πιο δυνατό μας όπλο.
Ναι μεν, γυμνάζομαι από παιδί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα ξέρω όλα και σίγουρα δεν σημαίνει ότι αντιλαμβάνομαι πάντοτε τι είναι καλό ή όχι για το σώμα μου και τον δικό μου σωματότυπο.
Πέρασαν πολλά χρόνια για να μπορέσω να αποκτήσω την αντίληψη του αθλούμενου και αυτό διότι κάθε φορά είχα άλλες ανάγκες και ήταν άλλα τα δεδομένα μου, είτε από άποψη εικόνας, είτε από άποψη διατροφής είτε από άποψης δύναμης, ευεξίας και αντοχής.
Σταδιακά ο προσωπικός μου πήχες ψήλωνε!
Θα σας εξομολογηθώ κάτι.
Πάντοτε φοβόμουν τα βάρη γι’ αυτό και τα απέφευγα. Δεν είχα καταλάβει το πόσο καλό κάνουν και το πόσο συμβάλλουν στη μακροζωία, σε ένα δυνατό μυοσκελετικό σύστημα, το πόσο βοηθούν στην ενίσχυση των καύσεων και του μεταβολισμού και τελικά στο πόσο δυνατό σε κάνουν να νιώθεις.
Γεγονός πάντως είναι πως το ότι κάποιος λέει πως είναι προπονητής δεν σημαίνει πως το κάνει και καλά και εν πάση περίπτωση το πως φαντάζεται ένας προπονητής το σώμα σου δεν σημαίνει ότι και εσύ μοιράζεσαι την ίδια εικόνα με εκείνον.
Φέτος λοιπόν μετά από πολύ διάβασμα και πολλή πληροφόρηση γύρω από το πεδίο των βαρών στο κομμάτι της άθλησης, αποφάσισα να εντάξω στις προπονήσεις μου και έχω να σας πω εκ του αποτελέσματος πως η αίσθηση είναι πολύ ωραία και ο όποιος φόβος είχα γύρω από αυτά, εξαφανίστηκε.
Φυσικά, για να κάνεις ό,τι κάνεις, καλό είναι να συμβουλεύεσαι τους ειδικούς και έτσι θεώρησα πως η ειδικότερη του είδους είναι η δική μας, Ελένη Πετρουλάκη. Το «βουνό» όπως την αποκαλώ εγώ της άθλησης, της ευεξίας και της σωματικής υγείας από όλες τις απόψεις.
Πήγα λοιπόν να την συναντήσω για να μου μάθει, για να μου εξηγήσει και τελικά για να μου δημιουργήσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα άθλησης χωρίς φόβο. Μόνο με πάθος.
Η Ελένη, με την εμπειρία, την αγάπη και τη γνώση της πάνω στο αντικείμενο μπορεί να σε κάνει να δεις τα πράγματα αλλιώς, πάντοτε με γνώμονα την καλή υγεία του σώματος αλλά και του νου. Άλλωστε δεν λέμε τυχαία, «νους υγιής εν σώματι υγιεί».
Ελένη σ’ ευχαριστώ από καρδιάς για την βαθιά αυτή ανάλυση και συζήτηση.
Πότε κατάλαβες ότι ερωτεύτηκες την άθληση και τον αθλητισμό;
Να ξέρεις, από πολύ μικρή ηλικία ένιωθα μέσα μου ότι ο αθλητισμός είναι ο δρόμος μου. Ξεκίνησα με τον στίβο, στα 400 μέτρα, και θυμάμαι ακόμα τη συγκίνηση που ένιωθα κάθε φορά που έμπαινα στο στάδιο. Δεν ήταν απλώς ένα άθλημα, ήταν τρόπος ζωής. Εκεί κατάλαβα ότι αυτό που ένιωθα δεν ήταν απλώς αγάπη για την κίνηση, αλλά πραγματικός έρωτας για την άθληση, για τη δύναμη, την πειθαρχία και το πώς μπορείς να ξεπερνάς τα όριά σου κάθε μέρα. Από τότε, αυτός ο έρωτας δεν έσβησε ποτέ.
Τι σου δίνει η γυμναστική;
Η γυμναστική μου δίνει ζωή. Είναι η ισορροπία μου, η ψυχοθεραπεία μου, ο τρόπος να εκτονώνομαι και να συνδέομαι με τον εαυτό μου. Μέσα από την άσκηση νιώθω δυνατή, όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά. Με βοηθά να αντιμετωπίζω την καθημερινότητα με θετική ενέργεια, με καθαρό μυαλό και αυτοπεποίθηση. Είναι η στιγμή που αφιερώνω αποκλειστικά σε μένα, χωρίς ρόλους, χωρίς τίτλους, χωρίς υποχρεώσεις.
Η γυμναστική είναι ο δικός μου τρόπος να αγαπώ και να φροντίζω τον εαυτό μου.
Νιώθεις από την εμπειρία σου πως πλέον έχει γίνει ευρέως κατανοητό, στην εποχή του σήμερα, ότι το να γυμνάζεις το σώμα σου είναι κάτι παραπάνω από γράμμωση, μείωση πόντων και σφριγηλά οπίσθια;
Ναι, πιστεύω πως τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει ο κόσμος να καταλαβαίνει ότι η άσκηση δεν είναι μόνο θέμα εμφάνισης, αλλά τρόπος ζωής και ψυχικής ισορροπίας. Παρ’ όλα αυτά, έχουμε ακόμα δρόμο μπροστά μας. Για πολλά χρόνια, η γυμναστική συνδέθηκε κυρίως με τη τέλεια εικόνα, με το σώμα που πρέπει να είναι γραμμωμένο, χωρίς πόντους, με σφριγηλά οπίσθια. Όμως, η ουσία της άσκησης είναι πολύ πιο βαθιά.
Η πραγματική δύναμη της γυμναστικής είναι ότι μας φέρνει σε επαφή με τον εαυτό μας.
Όταν γυμνάζεις το σώμα σου, αν το κάνεις συνειδητά, αρχίζεις να ηρεμείς το μυαλό, να νιώθεις καλύτερα συναισθηματικά, να αποκτάς καθαρότητα και ισορροπία. Είναι αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες, νους υγιής εν σώματι υγιεί. Δεν είναι απλώς ένα ωραίο ρητό, είναι μια στάση ζωής.
Η άσκηση μπορεί να γίνει μια βαθιά διαδικασία αυτογνωσίας. Σε μαθαίνει να έχεις πειθαρχία, να σέβεσαι το σώμα σου, να ακούς τις ανάγκες του. Και όταν το καταλάβουμε αυτό σε συλλογικό επίπεδο, τότε θα έχουμε κάνει ένα τεράστιο βήμα — γιατί η ευεξία δεν ξεκινά από το σώμα, αλλά από μέσα μας.
Πώς έχουν αλλάξει τα πράγματα από τότε που πρωτοανέλαβες τη σκυτάλη της γυμναστικής στην Ελλάδα;
«Όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι επαγγελματικά με τη γυμναστική, τα πράγματα στην Ελλάδα ήταν τελείως διαφορετικά. Η άσκηση δεν είχε τη θέση που έχει σήμερα στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Ήταν κάτι που έκαναν λίγοι, οι πιο «αθλητικοί τύποι» ή όσοι είχαν συγκεκριμένο στόχο, συνήθως αισθητικό. Δεν υπήρχε η κουλτούρα της πρόληψης, της ευεξίας, της φροντίδας του εαυτού. Σήμερα, ευτυχώς, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ο κόσμος έχει αρχίσει να κατανοεί τη σημασία της άσκησης για τη σωματική και ψυχική υγεία, για την ποιότητα ζωής. Υπάρχουν περισσότερες επιλογές, πιο εξειδικευμένα προγράμματα, και κυρίως ενημέρωση. Βλέπω ότι οι νέοι άνθρωποι μεγαλώνουν με διαφορετική νοοτροπία, κατανοώντας ότι η άσκηση είναι επένδυση στο μέλλον τους.
Παρόλα αυτά, πιστεύω πως έχουμε ακόμα δρόμο. Δεν αρκεί να «γυμνάζεσαι», χρειάζεται να το κάνεις με αγάπη, με σεβασμό στο σώμα σου, με συνείδηση. Να καταλάβεις ότι η γυμναστική δεν είναι μόδα, είναι φιλοσοφία ζωής. Και αυτό προσπαθώ όλα αυτά τα χρόνια να περάσω μέσα από τη δουλειά μου, ότι η ευεξία είναι δικαίωμα όλων μας.»
Πώς ήταν τότε τα πράγματα; Σε δυσκόλεψε το τοπίο τότε;
Τότε τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά.
Όταν εγώ ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη γυμναστική, δεν υπήρχε καν η έννοια του personal training, ούτε η αντίληψη ότι η άσκηση είναι για όλους. Ο κόσμος δεν είχε ιδέα τι σημαίνει ολιστική προσέγγιση, ευεξία ή προπόνηση με στόχο την υγεία.
Οι περισσότεροι θεωρούσαν τη γυμναστική κάτι «δευτερεύον», κάτι που αφορά μόνο τους αθλητές ή όσους θέλουν να αδυνατίσουν.
Ήταν μια εποχή που έπρεπε να αποδείξεις συνεχώς την αξία αυτού που έκανες. Δεν υπήρχαν τα social media, δεν υπήρχαν έτοιμα πρότυπα ή αναγνωρισμένα ονόματα στο χώρο της fitness. Έπρεπε να παλέψεις για να σε πάρουν στα σοβαρά, να εκπαιδεύσεις τον κόσμο, να του δείξεις ότι η άσκηση μπορεί πραγματικά να αλλάξει τη ζωή του.
Οι δυσκολίες ήταν πολλές: έλλειψη υποδομών, προκαταλήψεις, ακόμη και η νοοτροπία της εποχής που δεν έβλεπε τη γυναίκα εύκολα σε ρόλο «προπονήτριας» ή «γυμνάστριας» με δημόσια παρουσία. Αλλά εγώ είχα πίστη σε αυτό που έκανα. Είχα μέσα μου τη φλόγα του αθλητισμού και ήξερα πως, αργά ή γρήγορα, ο κόσμος θα το καταλάβει. Και χαίρομαι που σήμερα βλέπω τόσες γυναίκες και άντρες να έχουν εντάξει τη γυμναστική στη ζωή τους, όχι από ανάγκη, αλλά από επιλογή.»
Ποια ήταν τότε τα αιτήματα των γυναικών και πως έχουν αλλάξει αυτά σήμερα;
Όταν ξεκίνησα, τα αιτήματα των γυναικών ήταν πολύ πιο μονοδιάστατα. Οι περισσότερες έρχονταν με στόχο το «να χάσω κιλά γρήγορα» ή «να σφίξω κοιλιά–γλουτούς». Υπήρχαν μύθοι, όπως η τοπική απώλεια λίπους, φόβος για τα βάρη («θα φουσκώσω») και μια νοοτροπία cardio–δίαιτα–στέρηση. Η προπόνηση σπάνια συνδεόταν με υγεία, κύκλο ζωής, ορμόνες ή ψυχική ευεξία.
Σήμερα βλέπω μια τεράστια αλλαγή, πιο ώριμα, στοχευμένα αιτήματα:
- Δύναμη & λειτουργικότητα: Θέλω να νιώθω δυνατή, να μην πονάει η μέση, να σηκώνω το παιδί μου χωρίς φόβο.
- Μακροζωία & πρόληψη: Θέλω καλό μυοσκελετικό, οστική πυκνότητα, κινητικότητα, ισορροπία.
- Ορμονική υγεία: ενδιαφέρον για προπόνηση γύρω από κύκλο/περιεμμηνόπαυση, διαχείριση στρες, ύπνο.
- Προ/μεταγεννητική φροντίδα: πυελικός έδαφος, ασφαλής επιστροφή στην άσκηση.
- Ψυχική ευεξία: Η γυμναστική είναι το αγχολυτικό μου, θέλω καθαρό μυαλό.
- Αποδοτικότητα: σύντομα, έξυπνα προγράμματα (20–30’), συνδυαστικά πρωτόκολλα (δύναμη + cardio + mobility).
- Απομυθοποίηση: τα βάρη δεν φουσκώνουν, χτίζουν μεταβολισμό και αυτοπεποίθηση.
- Ανάκαμψη: ενδιαφέρον για αποθεραπεία, κινητικότητα, αναπνοές.
Παραμένουν, βέβαια, προκλήσεις: η πίεση της εικόνας στα social, τα θαυματουργά trends και η έλλειψη συνέπειας. Όμως ο διάλογος έχει ωριμάσει.
Οι γυναίκες ζητούν πλέον λύσεις ζωής, όχι απλώς «γρήγορο σώμα παραλίας», και αυτό, για μένα, είναι η μεγαλύτερη νίκη της fitness κουλτούρας στην Ελλάδα».
Πώς μπορεί κάποιος που θέλει να γίνει προπονητής/γυμναστής να εκπαιδευτεί σωστά σήμερα, διότι υπάρχει έλλειψη γνώσεων με αποτέλεσμα να βλέπουμε συχνά τραυματισμούς και τελικά αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά.
«Πράγματι, σήμερα βλέπουμε μεγάλη ανάγκη για σωστή εκπαίδευση στους επαγγελματίες της άσκησης. Ο χώρος έχει «ανοίξει» πολύ, υπάρχουν πολλά νέα πρόσωπα με ενθουσιασμό, όμως ο ενθουσιασμός από μόνος του δεν αρκεί.
Για να γίνεις προπονητής ή γυμναστής, χρειάζεται σοβαρή κατάρτιση και συνεχής εκπαίδευση.
Σήμερα υπάρχουν εξαιρετικά προγράμματα σπουδών, πανεπιστημιακά τμήματα, σεμινάρια εξειδίκευσης και διεθνείς πιστοποιήσεις που δίνουν στέρεες βάσεις στη βιομηχανία του fitness. Το θέμα είναι να έχεις τη διάθεση να επενδύσεις χρόνο και κόπο στη μάθηση, όχι απλώς να “αντιγράφεις” προπονήσεις από τα social media. Ένας σωστός προπονητής πρέπει να γνωρίζει ανατομία, φυσιολογία, κινησιολογία, εργονομία της άσκησης, διατροφή, ψυχολογία — και κυρίως, να κατανοεί τον άνθρωπο που έχει απέναντί του.Δυστυχώς, βλέπουμε πολλές φορές ασκήσεις χωρίς σωστή τεχνική, λάθος φορτία ή προγράμματα που δεν ταιριάζουν στις ανάγκες του ασκούμενου. Το αποτέλεσμα είναι τραυματισμοί ή απογοήτευση. Και αυτό συμβαίνει γιατί λείπει η γνώση και η εξατομίκευση.
Ο καλός γυμναστής δεν είναι εκείνος που κουράζει ή εντυπωσιάζει, αλλά αυτός που εκπαιδεύει με ασφάλεια, εμπνέει εμπιστοσύνη και βοηθά τον ασκούμενο να βελτιωθεί σταδιακά, με συνέπεια και σεβασμό στο σώμα του.
Η άσκηση είναι επιστήμη. Όποιος τη διδάσκει, πρέπει να τη σέβεται. Και αυτό ξεκινάει από τη σωστή εκπαίδευση και τη δια βίου μάθηση.»
Υπάρχει μια τάση στους άνδρες προπονητές να γυμνάζουν υπερβολικά τις γυναίκες, με αχρείαστα βάρη. Αυτή η τάση από που πηγάζει και πώς έχει προκύψει;
Δυστυχώς, υπάρχει πράγματι μια τάση κάποιοι άντρες προπονητές να “φορτώνουν” υπερβολικά τις γυναίκες με αχρείαστα βαριά κιλά. Δεν συμβαίνει παντού — αλλά όταν συμβαίνει, συνήθως πηγάζει από τρία πράγματα: κουλτούρα, άγνοια και marketing.
Κουλτούρα & πρότυπα: Για χρόνια το fitness επηρεάστηκε από body-building πρότυπα και “σκληρές” εικόνες. Το “όσο πιο βαριά, τόσο καλύτερα” έγινε συνώνυμο της προόδου. Αυτό μεταφέρθηκε άκριτα και στις γυναίκες, χωρίς να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι ανάγκες τους, η τεχνική ή το στάδιο προπόνησης.
Άγνοια γυναικείας φυσιολογίας: Πολλοί δενέχουν εκπαιδευτεί επαρκώς σε ζητήματα όπως κύκλος/ορμονικές διακυμάνσεις, πυελικό έδαφος, οστικήπυκνότητα, ιδιαιτερότητες στον τραυματισμό. Έτσι, βλέπουμε λάθος προοδευτικότητα, κακή επιλογή ασκήσεων και φορτίων, και έμφαση στην κούραση αντί στην ποιότητα κίνησης.
Marketing & social media: Το “beast mode”, τα θεαματικά βίντεο και το “να σε λιώσω” πουλάει. Μετριέται εύκολα: ιδρώτας, κόπωση, μεγάλα κιλά. Δεν φαίνονται όμως στην κάμερα η τεχνική, ο έλεγχος, η ασφάλεια, η συνέπεια — που είναι τα πραγματικά κριτήρια προόδου.
Το αποτέλεσμα; Τραυματισμοί, απογοήτευση και αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά. Γιατί το σώμα δεν προοδεύει με εντυπωσιασμούς, αλλά με έξυπνη προπόνηση.
Πώς το διορθώνουμε:
- Εκπαίδευση προπονητών στη γυναικεία φυσιολογία, κύκλο/περιεμμηνόπαυση, πυελικό έδαφος.
- Προοδευτικότητα & τεχνική πρώτα: σωστό pattern κίνησης → ελεγχόμενα φορτία → συνέπεια.
- Εξατομίκευση: στόχοι, ιστορικό, τραυματισμοί, ύπνος/στρες· όχι “ένα πρόγραμμα για όλους”.
- Δείκτες ποιότητας: RPE (αντιληπτή κόπωση), ταχύτητα μπάρας, εύρος κίνησης, ανάκτηση — όχι μόνο κιλά.
- Επικοινωνία & συναίνεση: καμία αύξηση φορτίου χωρίς συμφωνία, καμία άσκηση που πονάει “για να πιάσει”.
Η δύναμη είναι υπέροχο εργαλείο για τις γυναίκες, χτίζει υγεία, αυτοπεποίθηση και μεταβολισμό. Αρκεί να εφαρμόζεται με σεβασμό, γνώση και μέτρο. Ο καλός προπονητής δεν επιδεικνύει την ισχύ του· αναδεικνύει τη δύναμη της γυναίκας με ασφάλεια.»
Ήταν πάντοτε έτσι και απλώς τώρα το παρατηρούμε περισσότερο;
«Υπήρχε πάντα ως τάση, απλώς σήμερα φαίνεται περισσότερο. Τρία πράγματα την έβγαλαν στην επιφάνεια: Ορατότητα: Τα social media μεγενθύνουν ό,τι γίνεται στο γυμναστήριο. Αυτό που παλιά έμενε “εντός τεσσάρων τοίχων”, τώρα το βλέπουμε όλοι σε βίντεο και stories. Περισσότερος κόσμος –περισσότερα λάθη: Η fitness κοινότητα μεγάλωσε. Με περισσότερους αρχάριους και περισσότερους“αυτοδίδακτους” προπονητές, τα κακοσχεδιασμένα φορτία φαίνονται και… πληρώνονται. Καλύτερηενημέρωση: Ο κόσμος γνωρίζει πλέον για τεχνική, προοδευτικότητα, πυελικό έδαφος, κύκλο/ορμόνες. Άρααναγνωρίζει πιο εύκολα το “λάθος stimulus” και το καταγγέλλει.
Δεν δαιμονοποιώ τα βάρη, τα θεωρώ θεμέλιο υγείας για τις γυναίκες. Προβληματικό δεν είναι το εργαλείο, αλλά η νοοτροπία “όσο πιο βαριά, τόσο καλύτερα” χωρίς τεχνική, εξατομίκευση και συναίνεση.
Το καλό νέο; Η συζήτηση ωρίμασε. Περισσότερες γυναίκες ζητούν ποιότητα κίνησης, σωστή καθοδήγηση και δείκτες προόδου πέρα από τα κιλά. Εκεί θέλω να μείνουμε: **δύναμη με γνώση, μέτρο και σεβασμό στο σώμα.»
Πόσες φορές την εβδομάδα είναι αρκετές για ένα υγιές, γερό, δυνατό και γραμμωμένο σώμα;
Η συχνότητα της άσκησης εξαρτάται πάντα από το επίπεδο, τον στόχο και τον τρόπο ζωής του κάθε ανθρώπου. Όμως, αν μιλάμε γενικά για ένα σώμα υγιές, δυνατό και καλογραμμωμένο, θα έλεγα ότι τρεις με πέντε φορές την εβδομάδα είναι μια ιδανική βάση.
Με τρεις ολοκληρωμένες προπονήσεις μπορείς να πετύχεις εξαιρετικά αποτελέσματα, αρκεί να είναι σωστά δομημένες — να περιλαμβάνουν δύναμη, κινητικότητα και καρδιοαναπνευστική άσκηση. Αν έχεις τη δυνατότητα για τέσσερις ή πέντε φορές, τότε μπορείς να δουλέψεις πιο στοχευμένα:
- 2–3 προπονήσεις δύναμης (ολόσωμες ή split)
- 1–2 μέρες καρδιο ή functional training
- 1 μέρα κινητικότητα/αποκατάσταση (yoga, pilates, stretching)
Το σημαντικότερο, όμως, δεν είναι ο αριθμός, αλλά η συνέπεια. Ένα σώμα χτίζεται με διάρκεια, όχι με υπερβολή. Προτιμώ κάποιον που γυμνάζεται σταθερά 3 φορές την εβδομάδα όλο τον χρόνο, παρά κάποιον που “λιώνει” για 10 μέρες και μετά τα παρατάει.
Και κάτι ακόμη: η ξεκούραση είναι μέρος της προπόνησης. Το σώμα δυναμώνει στην αποκατάσταση, όχι στην υπερκόπωση. Οπότε, το “σωστό” πρόγραμμα είναι αυτό που μπορείς να συντηρήσεις μακροπρόθεσμα — με ισορροπία, χαρά και σεβασμό στο σώμα σου.»
Ποιοι είναι εκείνοι οι βασικοί πυλώνες πάνω στους οποίους πρέπει να πατά, ένα άτομο ούτως ώστε να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα με διάρκεια και όχι για να επιτευχθεί μια πυροσβεστική λύση;
Αυτό είναι, ίσως, το πιο σημαντικό σημείο που πρέπει να κατανοήσουμε όλοι: η διάρκεια δεν έρχεται από τη δίαιτα ή το “γρήγορο” πρόγραμμα, αλλά από ισορροπημένους πυλώνες που χτίζουν έναν υγιή τρόπο ζωής. Για μένα, υπάρχουν πέντε βασικοί άξονες πάνω στους οποίους πρέπει να πατάει κάποιος για να έχει ουσιαστικό και μόνιμο αποτέλεσμα:
Συνέπεια: Δεν χρειάζεται τέλειο πρόγραμμα — χρειάζεται σταθερότητα. Η συστηματική άσκηση, έστω και λίγες φορές την εβδομάδα, φέρνει το αποτέλεσμα.
Εξατομίκευση: Δεν υπάρχει “ένα πρόγραμμα για όλους”. Το σώμα, οι ανάγκες, οι ορμόνες, το στρες και ο ύπνος κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικά. Η άσκηση πρέπει να προσαρμόζεται σε εμάς, όχι εμείς σε αυτήν.
Iσορροπημένη διατροφή: Η σωστή θρέψη δεν είναι τιμωρία — είναι καύσιμο. Όσο κι αν γυμνάζεσαι, χωρίς επαρκή ενέργεια και πρωτεΐνη, δεν μπορείς να χτίσεις δύναμη, αντοχή και γράμμωση.
Αποκατάσταση – Ύπνος – Διαχείριση στρες: Το σώμα δυναμώνει όταν ξεκουράζεται. Η έλλειψη ύπνου και η ένταση “μπλοκάρουν” τα πάντα: μεταβολισμό, ορμόνες, διάθεση.
Στόχος & νοοτροπία: Αν βλέπεις τη γυμναστική σαν τιμωρία, θα την εγκαταλείψεις. Αν τη δεις σαν επένδυση στον εαυτό σου, θα γίνει τρόπος ζωής.
Όταν αυτοί οι πέντε πυλώνες συνδυαστούν, τότε το αποτέλεσμα έρχεται φυσικά — χωρίς υπερβολές, χωρίς πίεση και, κυρίως, με διάρκεια. Γιατί το ζητούμενο δεν είναι απλώς να “φτιάξεις σώμα”, αλλά να νιώσεις καλά μέσα σου και να το διατηρήσεις αυτό για πάντα.»
Οι δικές σου βασικές αρχές για καλή υγεία και αλλαγή «πυρηνική» ποιες είναι;
«Οι δικές μου βασικές αρχές για καλή υγεία και ουσιαστική, πυρηνική αλλαγή, δηλαδή αλλαγή από μέσα προς τα έξω, είναι αυτές που εφαρμόζω και στη δική μου ζωή, όχι μόνο στη δουλειά μου. Δεν μιλάμε για γρήγορα αποτελέσματα, αλλά για βαθιά ισορροπία.
Κίνηση κάθε μέρα: Δεν χρειάζεται να κάνεις προπόνηση δύο ωρών. Αρκεί να κινείσαι — περπάτημα, διατάσεις, αναπνοές, λίγα λεπτά συνειδητής κίνησης. Το σώμα αγαπά τη συνέπεια, όχι την υπερβολή.
Πραγματική τροφή: Τρώω καθαρά, όχι περιοριστικά. Όσο πιο φυσική, απλή και “ζωντανή” είναι η τροφή, τόσο περισσότερο μας θρέφει — και το σώμα, και το μυαλό.
Ύπνος & αποκατάσταση: Ο ύπνος είναι το “reset” του οργανισμού. Εκεί φτιάχνονται οι ορμόνες, οι μύες, η διάθεση. Αν δεν ξεκουραστείς, τίποτα δεν λειτουργεί σωστά.
Διαχείριση στρες: Το άγχος είναι ίσως ο μεγαλύτερος “σαμποτέρ” της υγείας μας. Προσπαθώ να έχω στιγμές αποφόρτισης μέσα στη μέρα — διαλογισμό, αναπνοές, επαφή με τη φύση.
Θετική νοοτροπία – Αυτοσεβασμός: Το πώς μιλάς στον εαυτό σου έχει δύναμη. Όταν αγαπάς το σώμα σου, το φροντίζεις με σεβασμό — δεν το τιμωρείς.
Ισορροπία σε όλα: Δεν πιστεύω στις ακρότητες. Ούτε στις εξαντλητικές δίαιτες, ούτε στις εμμονές με το σώμα. Η υγεία είναι αρμονία — φυσική, ψυχική και πνευματική.
Για μένα, η πυρηνική αλλαγή ξεκινά όταν καταλάβεις ότι δεν γυμνάζεις απλώς το σώμα σου, αλλά το στηρίζεις, το ακούς και το εξελίσσεις. Όταν συνδεθείς με αυτό σε βάθος, όλα αλλάζουν — το σώμα ακολουθεί το μυαλό και η αλλαγή γίνεται τρόπος ζωής.»
Ποιο ήταν το μεγαλύτερο διάστημα που έκανες αποχή από τη γυμναστική;
«Ναι, φυσικά υπήρξαν περίοδοι που απείχα από τη γυμναστική — γιατί είμαι άνθρωπος, γυναίκα, μαμά, και η ζωή έχει κύκλους. Οι πιο μεγάλες αποχές μου ήταν στις εγκυμοσύνες μου και αμέσως μετά, στην περίοδο της λοχείας. Εκείνη την εποχή το σώμα χρειάζεται χρόνο, φροντίδα και σεβασμό, όχι πίεση. Έμαθα να το ακούω και να του δίνω τον χρόνο που ζητά.
Υπήρξαν όμως και άλλες περίοδοι, ειδικά τα τελευταία χρόνια, που απομακρύνθηκα από τη συστηματική άσκηση — όχι γιατί δεν ήθελα, αλλά γιατί υπήρχαν προτεραιότητες, ευθύνες, ή και ψυχική κόπωση. Το σημαντικό είναι ότι ποτέ δεν το είδα σαν αποτυχία. Η αποχή είναι μέρος της πορείας.
Η γυμναστική δεν είναι κάτι που “χάνεις”. Είναι ένας τρόπος ζωής που, όταν τον έχεις υιοθετήσει, πάντα επιστρέφεις σε αυτόν. Κι εγώ, κάθε φορά που επιστρέφω, νιώθω το ίδιο πάθος, την ίδια χαρά, την ίδια ανάγκη να επανασυνδεθώ με το σώμα μου.
Οπότε, ναι — υπήρξαν αποχές. Αλλά ποτέ δεν έσβησε η φλόγα. Και νομίζω πως αυτό είναι το μήνυμα που θέλω να περάσω και σε άλλες γυναίκες: δεν πειράζει αν σταματήσεις για λίγο. Σημασία έχει να επιστρέψεις, όταν είσαι έτοιμη, με αγάπη και όχι με ενοχές.
Η άσκηση η καθημερινή είναι κάτι σωστό που μπορεί να γίνεται υπό προϋποθέσεις ή απαραιτήτως το σώμα πρέπει κάποιες ημέρες – και πόσες είναι αυτές – να ξεκουράζεται;
«Η καθημερινή άσκηση μπορεί να γίνεται, αλλά μόνο υπό προϋποθέσεις. Δεν σημαίνει ότι κάθε μέρα πρέπει να “λιώνουμε” στην προπόνηση ή να πιέζουμε το σώμα μας στα όριά του. Το σώμα χρειάζεται ρυθμό, όχι εξάντληση.
Αν η άσκηση είναι έξυπνα σχεδιασμένη, μπορείς να κινείσαι καθημερινά, αρκεί να εναλλάσσεις την ένταση και το είδος της δραστηριότητας. Για παράδειγμα:
- 3–4 ημέρες πιο δυναμικής προπόνησης (βάρη, functional, HIIT, Pilates Reformer),
- 2–3 ημέρες πιο ήπιες (περπάτημα, mobility, stretching, yoga, αναπνοές).
Αυτό επιτρέπει στο σώμα να κινητοποιείται κάθε μέρα, αλλά και να αναρρώνει σωστά. Γιατί η πρόοδος δεν έρχεται από το πόσο κουράζεσαι, αλλά από το πόσο καλά αναρρώνεις.
Σε όσους γυμνάζονται εντατικά, προτείνω τουλάχιστον 1 με 2 ημέρες αποκατάστασης την εβδομάδα, ανάλογα με την ένταση και το επίπεδο. Εκεί είναι που “δένονται” τα αποτελέσματα, που το σώμα δυναμώνει, οι ιστοί αναδομούνται και το νευρικό σύστημα ισορροπεί.
Η καθημερινή άσκηση λοιπόν είναι ωφέλιμη — όχι όταν εξαντλεί, αλλά όταν αναζωογονεί. Το μυστικό είναι να ακούς το σώμα σου και να του δίνεις αυτό που χρειάζεται: κίνηση με μέτρο και ξεκούραση με συνείδηση.»
Στις εγκυμοσύνες σου, γυμναζόσουν; Τι γυμναστική έκανες; Ξέρω πως αυτό αλλάζει από γυναίκα σε γυναίκα και από περίπτωση σε περίπτωση αλλά υπάρχει μια γενική γραμμή ας την πούμε, μια γενική οδηγία για να μην φοβούνται οι γυναίκες την άθληση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εάν το επιτρέπει ο γιατρός και οι συνθήκες;
«Στις εγκυμοσύνες μου γυμναζόμουν, αλλά πάντα με μέτρο και προσοχή. Δεν ήταν η περίοδος για έντονη προπόνηση, αλλά για συνειδητή κίνηση και στήριξη του σώματος. Επικεντρωνόμουν κυρίως στη σωστή στάση, την κινητοποίηση των ισχίων, την ενδυνάμωση της μέσης και τη βελτίωση της αναπνοής.
Έκανα καθημερινό περπάτημα, ήπιες διατάσεις, ασκήσεις σταθεροποίησης, και μικρές κινήσεις με τη βοήθεια απλών αντικειμένων, όπως ένα σκουπόξυλο, για να “ανοίγει” η πλάτη και να στηρίζεται η σπονδυλική στήλη. Όλα αυτά με βοηθούσαν να διατηρώ το σώμα μου κινητικό, να ανακουφίζομαι από τους πόνους της μέσης και να νιώθω ενεργή και θετική.
Ο στόχος μου δεν ήταν ποτέ η ένταση, αλλά η ποιότητα της κίνησης — να μένω ευλύγιστη, να ενισχύω την κυκλοφορία του αίματος και να ελέγχω την αύξηση του βάρους με φυσικό τρόπο.
Η εγκυμοσύνη δεν είναι περίοδος για «προπόνηση επίδοσης», αλλά για φροντίδα, προετοιμασία και σεβασμό στο σώμα που αλλάζει. Και κάθε φορά που κινούμουν, ένιωθα ότι βοηθώ όχι μόνο εμένα, αλλά και το μωρό μου, γιατί μια ήρεμη, υγιής μαμά μεταφέρει αυτή την ενέργεια και στο παιδί της».
Έχεις τέσσερις κόρες. Φαντάζομαι από όταν ήταν μικρές το «μικρόβιο» του αθλητισμού μπήκε στον προγραμματισμό τους. Πώς το μεθόδευσες ούτως ώστε να γίνει αβίαστα και όχι να «επιβληθεί» και άρα να το απορρίψουν, όπως συμβαίνει με όλους μας όταν μας πιέζουν, ειδικά σε μικρότερες ηλικίες να κάνουμε κάτι επειδή κάποιος άλλος κρίνει πως είναι σωστό για εμάς;
«Ναι, έχω τέσσερις κόρες, και πράγματι ο αθλητισμός υπήρχε γύρω τους από τότε που γεννήθηκαν αλλά ποτέ δεν προσπάθησα να τον επιβάλω. Ήθελα να τον γνωρίσουν μέσα από τη χαρά, όχι μέσα από την υποχρέωση. Πιστεύω βαθιά ότι αν ένα παιδί νιώσει πίεση, θα απορρίψει αυτό που του “επιβάλλουν”, ακόμα κι αν είναι κάτι θετικό.
Από πολύ μικρές, λοιπόν, τις άφησα να πειραματιστούν. Να δοκιμάσουν διάφορα είδη κίνησης, χορό, κολύμβηση, ρυθμική, στίβο, ό,τι τις εξέφραζε κάθε φορά. Δεν υπήρχε “πρέπει”, υπήρχε μόνο “αν σου αρέσει, κάν’ το”. Αυτό ήταν το κλειδί. Η γυμναστική μπήκε στη ζωή τους αβίαστα, σαν φυσική συνέχεια του τρόπου ζωής μας. Με έβλεπαν να προπονούμαι, να κινούμαι, να χαμογελώ μετά την άσκηση — κι αυτό ήταν το καλύτερο παράδειγμα.
Τα παιδιά δεν χρειάζονται κήρυγμα, χρειάζονται πρότυπα. Όταν βλέπουν ότι η άσκηση φέρνει χαρά, ενέργεια, ισορροπία, τη συνδέουν με κάτι θετικό και την εντάσσουν φυσικά στη ζωή τους.
Σήμερα, νιώθω χαρά που καθεμιά τους έχει τη δική της σχέση με την κίνηση — άλλες πιο ενεργά, άλλες πιο χαλαρά. Το σημαντικό είναι ότι το βλέπουν σαν μέσο ευεξίας και ψυχικής εκτόνωσης, όχι σαν υποχρέωση. Και αυτό για μένα είναι η μεγαλύτερη νίκη ως μαμά.»
Τι αγαπά η κάθε σου κόρη σου αθλητικό κομμάτι;
Ναι, όλες μου οι κόρες αγαπούν τη σωματική δραστηριότητα, καθεμία με τον δικό της τρόπο. Οι δύο έχουν επιλέξει να ασχοληθούν πιο συστηματικά με τον στίβο — κάνουν πρωταθλητισμό και πραγματικά χαίρομαι που έχουν βρει μέσα από αυτό το πάθος τους, τη δύναμή τους και την πειθαρχία που προσφέρει ο αθλητισμός.
Η τρίτη ασχολείται με το ποδόσφαιρο, κάτι που με γεμίζει περηφάνια γιατί δείχνει πόσο έχουν αλλάξει οι εποχές. Παλαιότερα, ένα κορίτσι που έπαιζε ποδόσφαιρο θεωρούνταν “εκτός στερεοτύπων”, σήμερα όμως είναι απολύτως φυσιολογικό — και χαίρομαι που μεγαλώνουν σε μια εποχή που μπορούν να επιλέγουν ελεύθερα αυτό που αγαπούν.
Η τέταρτη έχει μια πιο ήπια σχέση με την άσκηση, της αρέσει η κίνηση μέσα από τον χορό, το pilates, και το wellness κομμάτι. Και αυτό είναι εξίσου σημαντικό, γιατί αποδεικνύει πως η άσκηση έχει πολλές μορφές και δεν υπάρχει ένας μόνο “σωστός” τρόπος να αθληθείς.
Το κοινό τους στοιχείο όμως είναι ότι έχουν μάθει πως η άσκηση δεν είναι τιμωρία ή υποχρέωση — είναι χαρά, υγεία, ενέργεια και αυτοπεποίθηση. Και αυτό, για μένα, είναι το πιο σημαντικό μάθημα που μπορούσα να τους περάσω».
Η Μίλα Ίβιτς έκανε το όνειρό της πραγματικότητα και η μαμά Ελένη Πετρουλάκη καμαρώνει
Η Ελένη Πετρουλάκη απαντά στην κριτική: «Είμαι 54 ετών, στην εμμηνόπαυση, έχω γεννήσει 4 παιδιά»
Οι 4 κόρες της Ελένης Πετρουλάκη είναι καλλονές και ακολουθούν τα χνάρια της στη γυμναστική
Παρακολουθούσες εσύ το διατροφικό τους πρόγραμμα απ΄όταν ήταν μικρές ή συμβουλεύτηκες κάποιον τα πρώτα χρόνια;
Όταν ήταν μικρές οι κόρες μου, φυσικά και παρακολουθούσα τη διατροφή τους — όχι με την έννοια του ελέγχου, αλλά με ενδιαφέρον και φροντίδα. Από τα πρώτα χρόνια, ήθελα να μάθουν να τρέφονται σωστά, να αγαπούν το φαγητό και να καταλαβαίνουν τη σημασία της ισορροπίας.
Είχα την τύχη να συνεργάζομαι με εξαιρετικούς διατροφολόγους, καθώς μέσα στο γραφείο μας υπάρχει ομάδα ειδικών, οπότε πάντα υπήρχε καθοδήγηση και επιστημονική υποστήριξη. Μαζί δημιουργήσαμε προγράμματα προσαρμοσμένα στις ανάγκες των παιδιών — ανάλογα με την ηλικία, την αθλητική δραστηριότητα και τη φάση ανάπτυξής τους.
Δεν τους επέβαλα ποτέ “διατροφικούς κανόνες”· απλώς τις δίδαξα να επιλέγουν έξυπνα, να τρώνε ποιοτικά, να ακούν το σώμα τους. Πιστεύω ότι η σωστή σχέση με τη διατροφή χτίζεται από μικρή ηλικία, χωρίς άγχος και χωρίς ενοχές.
Ο στόχος μου δεν ήταν ποτέ να τρώνε “τέλεια”, αλλά να καταλάβουν ότι η σωστή διατροφή είναι τρόπος ζωής — και να την αγαπήσουν όπως αγάπησαν και την άσκηση.»
Ποια ήταν τα επιχειρηματικά σου βήματα μέχρι να φτάσεις σήμερα στην δημιουργία του FitLab;
Η πορεία μου προς τη δημιουργία του Fit Lab ήταν το φυσικό αποτέλεσμα μιας διαδρομής γεμάτης αγάπη για την άσκηση και τον άνθρωπο. Ξεκίνησα με τη δημιουργία χώρων ευεξίας, που δεν ήταν απλώς γυμναστήρια, αλλά κέντρα ζωής — με προγράμματα yoga, pilates, functional training και asana, όπου ο καθένας μπορούσε να γυμναστεί, να χαλαρώσει και να συνδεθεί με τον εαυτό του.
Στη συνέχεια, μέσα από την εμπειρία μου, είδα την ανάγκη να δημιουργηθεί ένα πιο ολοκληρωμένο μοντέλο ευεξίας. Έτσι γεννήθηκε το Fit Lab, ένας χώρος που συνδυάζει τη σωστή προπόνηση, τη διατροφή και την επιστημονική καθοδήγηση με στόχο την ολιστική υγεία.
Παράλληλα, δημιούργησα και το διαδικτυακό κανάλι fitness και ευεξίας, για να μπορούν οι άνθρωποι —ακόμα κι από το σπίτι τους— να έχουν πρόσβαση σε καθοδήγηση, ασκήσεις και έμπνευση.
Το Fit Lab γεννήθηκε από την ανάγκη μου να ενώσω τη γνώση με την εμπειρία και να φέρω την ευεξία πιο κοντά σε όλους.»
Ποιες είναι οι βαθύτερες ανάγκες που έχει ο κόσμος να επικοινωνήσει από τότε που ξεκίνησες και ξεκίνησε την επαφή μαζί σου;
«Από τότε που ξεκίνησα να έρχομαι σε επαφή με τον κόσμο —είτε μέσα από τα προγράμματα, είτε μέσα από τα social media, είτε δια ζώσης— έχω καταλάβει ότι πίσω από την ανάγκη “να φτιάξω το σώμα μου” κρύβονται πολύ πιο βαθιές επιθυμίες. Ο κόσμος δεν ζητά απλώς προπονήσεις ή διατροφικά tips· ζητά σύνδεση, καθοδήγηση, στήριξη και ελπίδα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που επικοινωνούν μαζί μου νιώθουν την ανάγκη να βρουν ισορροπία, όχι μόνο σωματική, αλλά και ψυχική. Θέλουν να μάθουν πώς να αγαπήσουν ξανά το σώμα τους, πώς να το φροντίσουν χωρίς ενοχές, πώς να επανασυνδεθούν με τον εαυτό τους μέσα από την άσκηση. Και πολλές φορές αυτό που μου λένε δεν είναι “θέλω να χάσω κιλά”, αλλά “θέλω να νιώσω καλά με εμένα”.
Πιστεύω ότι η εποχή μας έχει κουράσει ψυχικά τον κόσμο.
Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από αλήθεια, απλότητα και αυθεντικότητα. Δεν ψάχνουν τέλεια σώματα, ψάχνουν πραγματικούς ανθρώπους που να τους εμπνέουν με το παράδειγμα τους.
Κι αυτό προσπαθώ να κάνω όλα αυτά τα χρόνια: να επικοινωνώ ουσιαστικά, να εμπνέω, να μοιράζομαι. Να τους δείξω ότι η άσκηση και η φροντίδα του εαυτού μας δεν είναι πολυτέλεια — είναι πράξη αγάπης προς τον εαυτό μας.»
Η ψυχολογία μας πόσο σημαντικό ρόλο παίζει σε όλη αυτή την εξίσωση;
«Η ψυχολογία είναι το κλειδί σε όλη αυτή την εξίσωση. Μπορεί να έχεις το καλύτερο πρόγραμμα άσκησης και τη σωστότερη διατροφή, αλλά αν το μυαλό και η ψυχή σου δεν είναι σε ισορροπία, τίποτα δεν μπορεί να σταθεί σταθερά.
Η σχέση με το σώμα μας ξεκινά πρώτα από το πώς σκεφτόμαστε και νιώθουμε για αυτό. Αν το αντιμετωπίζουμε με πίεση, ενοχές ή σύγκριση, δεν θα συνεργαστεί. Όταν όμως υπάρχει θετική διάθεση, αποδοχή και αυτοσεβασμός, τότε το σώμα “ανοίγει”, ανταποκρίνεται, δυναμώνει.
Πολλές φορές λέω ότι η άσκηση είναι ψυχοθεραπεία σε κίνηση. Εκτονώνει το στρες, καθαρίζει το μυαλό, ανεβάζει τη διάθεση, σε βοηθά να ξαναβρείς τη δύναμή σου. Γι’ αυτό και πάντα λέω πως δεν αρκεί να δουλεύουμε το σώμα — πρέπει να δουλεύουμε και τον νου και την ψυχή.
Όταν η ψυχολογία είναι σε ισορροπία, όλα λειτουργούν καλύτερα: ο μεταβολισμός, οι ορμόνες, η ενέργεια, ο ύπνος, ακόμα και η διάθεση για άσκηση. Είναι ένας φαύλος κύκλος, αλλά προς το καλό.
Η ψυχολογία δεν είναι απλώς ένας παράγοντας· είναι η βάση πάνω στην οποία χτίζουμε το σώμα, την υγεία και τη ζωή μας.»
Η ψυχολογία όμως είναι διακόπτης κι αν γυρίσει, όπως γίνεται πολλές φορές μπορεί να δράσει καταστροφικά εναντίον μας. Εκεί πως μπορεί κανείς να επιβληθεί στο μυαλό του;
«Έχεις απόλυτο δίκιο. Η ψυχολογία είναι πραγματικά σαν διακόπτης· όταν είναι “ανοιχτός”, μας απογειώνει, αλλά όταν “γυρίσει”, μπορεί να γίνει το μεγαλύτερο εμπόδιο. Όλοι το έχουμε ζήσει αυτό — εκείνες τις στιγμές που το μυαλό γίνεται ο πιο αυστηρός κριτής μας.
Το πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσουμε αυτή τη φάση, χωρίς να την κρίνουμε. Δεν χρειάζεται να “πολεμήσουμε” το μυαλό μας, αλλά να το καθοδηγήσουμε. Με μικρές, σταθερές πράξεις μπορούμε να επαναφέρουμε την ισορροπία:
- Να θυμίζουμε στον εαυτό μας γιατί ξεκινήσαμε.
- Να εστιάζουμε στη διαδικασία, όχι στο αποτέλεσμα.
- Να κάνουμε ένα μικρό βήμα τη φορά — ένα περπάτημα, λίγες αναπνοές, λίγη κίνηση.
Η κίνηση, όσο απλή κι αν είναι, βοηθά το μυαλό να “ξεκολλήσει”. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από μια προπόνηση ή έναν περίπατο, βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά.
Πιστεύω βαθιά ότι ο νους “επιβάλλεται” μόνο μέσα από την αγάπη και τη συνέπεια, ποτέ μέσα από βία. Όταν μάθεις να τον ακούς, αλλά να μην τον αφήνεις να σε οδηγεί στις ακρότητες, τότε βρίσκεις τη δύναμη να ξανασηκωθείς.
Τελικά τι είναι πιο δύσκολο, να επιβληθείς στο σώμα ή το μυαλό από την εμπειρία σου;
«Από την εμπειρία μου όλα αυτά τα χρόνια, θα έλεγα χωρίς δεύτερη σκέψη πως το μυαλό είναι πιο δύσκολο να “πειθαρχήσει” από το σώμα. Το σώμα είναι ειλικρινές· κάνει αυτό που του δείχνεις, προσαρμόζεται, υπακούει όταν το φροντίζεις σωστά. Το μυαλό όμως… έχει τη δική του φωνή, τις ανασφάλειες, τους φόβους, τις δικαιολογίες. Εκεί είναι η πραγματική μάχη.
Μπορεί να έχεις δύναμη, ενέργεια, διάθεση, και να σε “τραβάει πίσω” ο τρόπος που σκέφτεσαι: “δεν προλαβαίνω”, “δεν μπορώ”, “δεν έχει νόημα”. Το μυαλό πολλές φορές βάζει όρια που δεν υπάρχουν πραγματικά.
Γι’ αυτό και λέω συχνά ότι η άσκηση ξεκινά πρώτα από τον εγκέφαλο. Όταν καταφέρεις να εκπαιδεύσεις τη σκέψη σου, να την κάνεις σύμμαχο κι όχι εχθρό, τότε όλα αλλάζουν. Το σώμα ακολουθεί, γιατί παίρνει το μήνυμα.
Και να θυμόμαστε κάτι: δεν επιβάλλεσαι στο μυαλό με πίεση, αλλά με συνέπεια, αυτοπαρατήρηση και αγάπη. Το εκπαιδεύεις όπως εκπαιδεύεις έναν μυ, με επανάληψη, υπομονή και σεβασμό.
Το σώμα υπακούει όταν το καθοδηγείς, το μυαλό υπακούει όταν το κατανοήσεις.»
Και εγένετο FitLab. Ποια ήταν η ιδέα πίσω από τη δημιουργία του;
Η ιδέα πίσω από τη δημιουργία του Fit Lab γεννήθηκε μέσα από την ανάγκη μου να ενώσω όλη την εμπειρία, τη γνώση και τη φιλοσοφία που έχω αποκτήσει τόσα χρόνια γύρω από την άσκηση, τη διατροφή και την ευεξία. Ήθελα να δημιουργήσω έναν χώρο ολιστικής προσέγγισης — όχι απλώς ένα γυμναστήριο, αλλά ένα περιβάλλον που να αγκαλιάζει το σώμα, το πνεύμα και την ψυχή.
Το Fit Lab δημιουργήθηκε για να προσφέρει εξατομικευμένη καθοδήγηση, βασισμένη στην επιστήμη αλλά και στην ανθρώπινη επαφή. Στόχος μου ήταν κάθε άνθρωπος που περνά την πόρτα του να νιώθει ότι αντιμετωπίζεται ολιστικά: με προπονητικό πλάνο, διατροφική υποστήριξη, έλεγχο στάσης σώματος, κινητικότητα, ψυχική ενδυνάμωση.
Ήθελα να δείξω ότι η άσκηση δεν είναι μόνο βάρη και κάψιμο θερμίδων, είναι ισορροπία, αυτογνωσία και εξέλιξη. Το Fit Lab είναι, με έναν τρόπο, η φυσική συνέχεια όλων όσων πιστεύω: ότι το σώμα και ο νους πρέπει να δουλεύουν μαζί, με στόχο όχι απλώς την εικόνα, αλλά την ουσία.
Το Fit Lab γεννήθηκε από την ανάγκη να δημιουργήσω έναν χώρο όπου η άσκηση γίνεται εμπειρία ζωής, όχι αγώνας με το σώμα, αλλά σύνδεση μαζί του.»
Από πόσα άτομα αποτελείται η ομάδα σου και ποιες είναι οι ειδικότητές τους
«Η ομάδα μου αποτελείται από οκτώ άτομα, τα οποία αποτελούν τον πυρήνα του Fit Lab και είναι όλοι εξειδικευμένοι στον τομέα τους. Πιστεύω βαθιά ότι η ευεξία δεν είναι αποτέλεσμα ενός μόνο παράγοντα, αλλά συνεργασίας πολλών ειδικοτήτων που δουλεύουν συντονισμένα, με κοινό στόχο τον άνθρωπο.
Έτσι, έχουμε:
- Γραμματειακή υποστήριξη, που φροντίζει την οργάνωση και την επικοινωνία με τα μέλη μας, ώστε κάθε άνθρωπος να νιώθει ότι έχει προσωπική φροντίδα.
- Ομάδα διατροφολόγων, που δημιουργεί εξατομικευμένα πλάνα διατροφής με βάση τις ανάγκες, τους στόχους και τη φυσιολογία του κάθε ατόμου.
- Καθηγητές Φυσικής Αγωγής, με ειδίκευση στη λειτουργική προπόνηση, το pilates, τη yoga και την αποκατάσταση — άνθρωποι με εμπειρία και επιστημονική κατάρτιση.
- Ψυχολόγους, που υποστηρίζουν το κομμάτι της ψυχικής ισορροπίας, της σχέσης με το σώμα και της διαχείρισης στρες, γιατί χωρίς υγιή ψυχολογία δεν υπάρχει πραγματική αλλαγή.
- Και φυσικά, συνεργαζόμενους γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων, όπως ορθοπεδικούς, ενδοκρινολόγους, καρδιολόγους, οι οποίοι εξασφαλίζουν ότι κάθε πρόγραμμα έχει ιατρική εγκυρότητα και ασφάλεια.
Όλοι μαζί λειτουργούμε σαν μια ενιαία ομάδα, με κοινό όραμα: να βοηθήσουμε κάθε άνθρωπο να γνωρίσει καλύτερα το σώμα του, να νιώσει δυνατός, ισορροπημένος και να αποκτήσει μια πιο υγιή σχέση με τον εαυτό του.
Το Fit Lab δεν είναι απλώς ένας χώρος άσκησης — είναι ένας ζωντανός οργανισμός ανθρώπων που δουλεύουν με πάθος για την ολιστική ευεξία.»
Πόσες γυναίκες τα παρατάνε πριν ακόμη ξεκινήσουν;
«Δεν είναι πολλές οι γυναίκες που τα παρατάνε πριν καν ξεκινήσουν — τουλάχιστον όχι όσες φτάνουν ως την πόρτα του Fit Lab. Από την εμπειρία μου όλα αυτά τα χρόνια, μπορώ σχεδόν από την πρώτη επαφή να καταλάβω ποια γυναίκα θα προχωρήσει, ποια θα επιμείνει και ποια ίσως θα τα παρατήσει.
Αυτό δεν έχει να κάνει με τις ικανότητες ή τη φυσική κατάσταση· έχει να κάνει με τη διάθεση και τη στάση ζωής. Ξέρω από το βλέμμα, από τον τρόπο που μιλάει, από την ενέργειά της, αν είναι “έτοιμη” να κάνει την αλλαγή. Όταν μια γυναίκα έρχεται με ανοιχτό μυαλό, με θέληση και με ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό της, τότε θα τα καταφέρει — ό,τι κι αν γίνει.
Υπάρχουν βέβαια και εκείνες που ξεκινούν με ενθουσιασμό, αλλά δεν είναι ακόμη έτοιμες να μπουν στη διαδικασία συνέπειας και αυτοπειθαρχίας. Δεν τις κρίνω. Ξέρω πως αργά ή γρήγορα, όταν ωριμάσει η στιγμή τους, θα επιστρέψουν.
Και να σας πω κάτι; Πάντα γελάω όταν λέω ότι “ξεχωρίζω από την αρχή τις καλές μαθήτριες” — όχι γιατί ακολουθούν τέλεια το πρόγραμμα, αλλά γιατί έχουν την ψυχή του μαθητή: θέλουν να μάθουν, να εξελιχθούν, να ακούσουν. Αυτές είναι οι γυναίκες που προχωρούν, γιατί δεν τα βάζουν με το σώμα τους — συνεργάζονται μαζί του.
Η επιτυχία δεν έχει να κάνει με το πόσο γυμνασμένη είσαι, αλλά με το πόσο έτοιμη είσαι να αλλάξεις νοοτροπία.»
Αυτό οφείλεται στην έλλειψη πίστης ως προς τις δυνατότητές τους ή σε προηγούμενες αποτυχημένες προσπάθειες που τις αποθάρρυναν;
«Ακριβώς. Οι περισσότερες γυναίκες που διστάζουν ή τα παρατούν νωρίς, δεν το κάνουν επειδή “δεν μπορούν” — το κάνουν επειδή έχουν χάσει την πίστη στις δυνατότητές τους. Συνήθως κουβαλούν μέσα τους εμπειρίες από προηγούμενες αποτυχημένες προσπάθειες, δίαιτες-εξπρές, εξαντλητικά προγράμματα ή λάθος καθοδήγηση που τις απογοήτευσαν.
Όταν έχεις επανειλημμένα δοκιμάσει κάτι και δεν έχεις δει αποτέλεσμα, αρχίζεις να ταυτίζεις την προσπάθεια με την αποτυχία. Και τότε, πριν καν ξεκινήσεις κάτι νέο, έχεις ήδη πείσει τον εαυτό σου ότι “δεν θα τα καταφέρω”. Αυτό είναι το σημείο που χρειάζεται τη μεγαλύτερη υποστήριξη.
Γι’ αυτό στο Fit Lab δίνουμε τεράστια σημασία στο ψυχολογικό κομμάτι. Θέλουμε να βοηθήσουμε κάθε γυναίκα να ξαναχτίσει την αυτοπεποίθησή της βήμα–βήμα, να δει ότι μπορεί, να πιστέψει ξανά στη δύναμή της. Η επιτυχία δεν ξεκινά από το σώμα — ξεκινά από τη σκέψη.
Και όταν εκείνη η σκέψη αλλάξει, τότε η γυναίκα μεταμορφώνεται. Δεν είναι πια κάποια που “προσπαθεί να τα καταφέρει” — είναι κάποια που ξέρει ότι μπορεί.
Η μεγαλύτερη αλλαγή δεν είναι στο σώμα· είναι στη στιγμή που αρχίζεις να πιστεύεις ξανά σε εσένα.»
Τι σου δίνει τη μεγαλύτερη χαρά από τη συνθήκη του FitLab;
«Η μεγαλύτερη χαρά που μου δίνει το Fit Lab είναι να βλέπω ανθρώπους να αλλάζουν — όχι μόνο εξωτερικά, αλλά κυρίως εσωτερικά. Να βλέπω ένα βλέμμα που στην αρχή είναι κουρασμένο, γεμάτο αμφιβολία, και λίγους μήνες μετά να λάμπει από αυτοπεποίθηση και δύναμη. Αυτή είναι η πιο βαθιά ικανοποίηση που μπορώ να νιώσω.
Μου δίνει απίστευτη χαρά να βλέπω γυναίκες και άντρες να ανακαλύπτουν ξανά τη σχέση τους με το σώμα τους, να σταματούν να το τιμωρούν και να αρχίζουν να το αγαπούν. Να έρχονται και να μου λένε “δεν άλλαξα μόνο στο σώμα — άλλαξε ο τρόπος που σκέφτομαι, ο τρόπος που ζω”. Αυτό, για μένα, είναι επιτυχία.
Το Fit Lab είναι η “οικογένειά” μου, ένας χώρος με αληθινή ενέργεια, όπου κάθε μέλος της ομάδας μου συμμετέχει σε αυτή τη διαδικασία εξέλιξης. Κάθε μικρή νίκη ενός ανθρώπου —να σηκώσει ένα κιλό παραπάνω, να περπατήσει χωρίς πόνο, να κοιμηθεί καλύτερα, να νιώσει καλά με τον εαυτό του— είναι και δική μας νίκη.
Η μεγαλύτερη χαρά μου είναι να βλέπω ότι μέσα από το Fit Lab οι άνθρωποι ξαναβρίσκουν τη δύναμη, την πίστη και την αγάπη για τον εαυτό τους.»
Απ΄ότι συμπεραίνω, εκτελείς και χρέη ψυχολόγου. Αν υπήρχε κοινός ανασταλτικός παρονομαστής μεταξύ των γυναικών που σε επισκέπτονται, ποιος θα ήταν αυτός;
Αν έπρεπε να ονομάσω τον μεγαλύτερο ανασταλτικό παράγοντα που βλέπω στις γυναίκες, θα έλεγα ότι είναι ο φόβος.
Φόβος μήπως αποτύχουν ξανά.
Φόβος μήπως δεν τα καταφέρουν.
Φόβος μήπως δεν είναι “αρκετές”.
Αυτός ο φόβος τις κρατά πίσω περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Πολλές φορές έρχονται με χαμηλή αυτοπεποίθηση, κουρασμένες από διαρκείς προσπάθειες που δεν τις δικαίωσαν. Οπότε, πριν ξεκινήσουμε καν με το σώμα, πρέπει να “δουλέψουμε” το μυαλό: να τους δείξω ότι είναι ικανές, αξίζουν και μπορούν.
Η δική μου δουλειά είναι να τις βοηθήσω να το πιστέψουν ξανά — όχι με λόγια, αλλά μέσα από τη δράση. Κάθε μικρή επιτυχία, κάθε φορά που νιώθουν δυνατότερες, λειτουργεί σαν “θεραπεία”.
Ο μεγαλύτερος ανασταλτικός παράγοντας δεν είναι το σώμα ή ο χρόνος· είναι η έλλειψη πίστης στον εαυτό. Μόλις αυτό αλλάξει, αλλάζουν όλα.»
Πόσα success stories μετράς και τελικά τι εννοούμε όταν χρησιμοποιούμε στις δικές σου περιπτώσεις «success story»;
«Όταν λέω ότι “μετράω πάνω από 10.000 success stories”, δεν το λέω με τη στενή έννοια των αριθμών· το λέω με την καρδιά μου. Για μένα, κάθε άνθρωπος που έχει περάσει από τα προγράμματά μου, από το Fit Lab ή από τις online πλατφόρμες μας, και έχει καταφέρει να αλλάξει κάτι —έστω και μικρό— στη ζωή του, είναι ένα success story.
Success story δεν σημαίνει μόνο “έχασα κιλά” ή “έφτιαξα σώμα”. Σημαίνει “βρήκα ξανά τον εαυτό μου”, “αγάπησα το σώμα μου”, “έμαθα να με φροντίζω χωρίς ενοχές”, “ξεπέρασα τους φόβους μου”. Αυτές είναι οι πραγματικές ιστορίες επιτυχίας που με συγκινούν κάθε μέρα.
Τα success stories δεν είναι απλώς νούμερα — είναι άνθρωποι, πρόσωπα, χαμόγελα, στιγμές. Είναι γυναίκες που πίστεψαν ξανά στις δυνατότητές τους, άντρες που έμαθαν να βάζουν την υγεία πάνω από την εικόνα, οικογένειες που άλλαξαν τρόπο ζωής.
Για μένα, κάθε άνθρωπος που καταφέρνει να αγαπήσει λίγο περισσότερο τον εαυτό του, είναι ένα success story. Και αυτά τα “πάνω από 10.000” είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή της πορείας μου.»
Εικάζω, και λογικό είναι να έχεις εισπράξει μεγάλη αγάπη από τις γυναίκες που τελικά πετυχαίνουν το αποτέλεσμα που θέλουν. Πώς είναι εκείνες οι στιγμές για εσένα;
«Ναι, είναι αλήθεια, έχω εισπράξει απίστευτη αγάπη όλα αυτά τα χρόνια από τις γυναίκες που κατάφεραν να πετύχουν τους στόχους τους. Και να σου πω κάτι; Αυτές οι στιγμές είναι ανεκτίμητες. Δεν περιγράφονται εύκολα με λόγια.
Είναι η στιγμή που βλέπεις μια γυναίκα να σε αγκαλιάζει με δάκρυα στα μάτια, όχι επειδή “έχασε κιλά” ή “γράμμωσε”, αλλά γιατί νιώθει δυνατή, γεμάτη αυτοπεποίθηση, γιατί ξαναβρήκε τον εαυτό της. Είναι η στιγμή που στέλνει ένα μήνυμα και λέει “ευχαριστώ, μου άλλαξες τη ζωή” — κι εκεί καταλαβαίνεις ότι όλη η προσπάθεια, οι ώρες, η αφοσίωση, είχαν σκοπό.
Αυτές οι στιγμές με γεμίζουν συγκίνηση, αλλά και ευγνωμοσύνη. Γιατί δεν είναι μόνο ότι βοήθησα εκείνες — είναι ότι με βοήθησαν κι εκείνες. Με εμπνέουν, με δυναμώνουν, μου θυμίζουν γιατί κάνω ό,τι κάνω.
Κάθε φορά που μια γυναίκα πετυχαίνει, νιώθω κι εγώ ότι κερδίζω μαζί της. Γιατί η επιτυχία της είναι και δική μου χαρά. Και αυτή η αγάπη που παίρνω πίσω, είναι η πιο όμορφη ανταμοιβή της πορείας μου.»
Και τώρα, ας μιλήσουμε για συμπληρώματα. Υπάρχει υπερπληθώρα συμπληρωμάτων στην αγορά και πολλές φορές καταναλώνονται χωρίς να διαβάζει ο χρήστης τους τα συστατικά, την προέλευση, τις παρενέργειες και τελικά αν τα χρειάζεται ή όχι. Πόσο επικίνδυνη είναι η χρήση συμπληρωμάτων όταν γίνονται χωρίς έρευνα και μπορεί και χωρίς λόγο;
«Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα. Πράγματι, σήμερα υπάρχει μια τεράστια υπερπληθώρα συμπληρωμάτων στην αγορά, και δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι τα χρησιμοποιούν χωρίς καθοδήγηση, χωρίς ενημέρωση και, συχνά, χωρίς λόγο. Αυτό είναι επικίνδυνο, όχι γιατί τα συμπληρώματα είναι “κακά”, αλλά γιατί η λάθος χρήση τους μπορεί να κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.
Πολλοί παρασύρονται από διαφημίσεις ή από influencers που προωθούν προϊόντα χωρίς να γνωρίζουν τις πραγματικές ανάγκες του οργανισμού. Δεν διαβάζουν τα συστατικά, δεν γνωρίζουν την προέλευση, ούτε τις πιθανές παρενέργειες ή αλληλεπιδράσεις με άλλα συμπληρώματα ή φάρμακα. Και κυρίως, δεν γνωρίζουν αν τα χρειάζονται πραγματικά.
Η σωστή προσέγγιση είναι πάντα εξατομικευμένη. Πρέπει πρώτα να υπάρχει ιατρικός ή διατροφικός έλεγχος, να δούμε τις ελλείψεις του οργανισμού (μέσα από εξετάσεις αίματος), και στη συνέχεια να χορηγούνται στοχευμένα, με μέτρο και συγκεκριμένο σκοπό.
Ένα συμπλήρωμα μπορεί να είναι εξαιρετικό εργαλείο υποστήριξης — όταν χρησιμοποιείται σωστά. Αλλά δεν αντικαθιστά ποτέ τη σωστή διατροφή, την κίνηση και τον υγιεινό τρόπο ζωής.
Το σώμα μας δεν χρειάζεται “ό,τι κυκλοφορεί”, χρειάζεται αυτό που του λείπει. Και μόνο με γνώση, καθοδήγηση και μέτρο μπορούμε να το στηρίξουμε σωστά.»
Γιατί ένιωσες λοιπόν την ανάγκη να δημιουργήσεις τη δική σου σειρά συμπληρωμάτων και με ποιόν έγινε η πιστοποίησή τους;
«Ένιωσα την ανάγκη να δημιουργήσω τη δική μου σειρά συμπληρωμάτων γιατί, μέσα από την πολυετή εμπειρία μου στο χώρο της άσκησης και της ευεξίας, έβλεπα καθημερινά πόσο μπερδεμένος ήταν ο κόσμος γύρω από αυτό το κομμάτι. Υπήρχαν παντού προϊόντα, αλλά ελάχιστα που να μπορούσα να εμπιστευτώ πραγματικά — τόσο ως προς τη σύσταση, όσο και ως προς την ποιότητα και την καθαρότητα των συστατικών.
Ήθελα λοιπόν να προσφέρω κάτι απόλυτα ασφαλές, φυσικό και αποτελεσματικό, που να μπορώ να το προτείνω με σιγουριά, γνωρίζοντας ακριβώς τι περιέχει και γιατί το περιέχει. Έτσι γεννήθηκε η σειρά των φυτικών συμπληρωμάτων, βασισμένη στην ιδέα ότι η φύση έχει ήδη όλα όσα χρειάζεται ο οργανισμός μας — αρκεί να τα αξιοποιήσουμε σωστά.
Όλα τα προϊόντα μου είναι πιστοποιημένα από τον ΕΟΦ, με πλήρεις μελέτες, αναλύσεις και προδιαγραφές ασφάλειας. Δεν κυκλοφόρησε τίποτα αν δεν πληρούσε τα υψηλότερα στάνταρ ποιότητας και ασφάλειας. Είμαι υπέρ των φυτικών σκευασμάτων, γιατί σέβονται τον οργανισμό και λειτουργούν υποστηρικτικά, όχι επιθετικά.
Και φυσικά, δεν θα μπορούσα ποτέ να μιλήσω για ένα προϊόν αν δεν ήμουν απόλυτα σίγουρη τόσο για την προέλευσή του, όσο και για το αποτέλεσμά του. Για μένα, είναι θέμα ευθύνης — γιατί όταν κάποιος εμπιστεύεται το όνομά μου, οφείλω να του προσφέρω μόνο ό,τι θα έδινα και στα δικά μου παιδιά.
Η σειρά μου γεννήθηκε από ανάγκη, αλλά στηρίζεται σε αρχές: ασφάλεια, ποιότητα και σεβασμό στον άνθρωπο.»
Τα συμπληρώματα αυτά, τί καλύπτουν και σε ποιους απευθύνονται;
«Η σειρά συμπληρωμάτων που δημιούργησα έχει σχεδιαστεί ώστε να καλύπτει με φυσικό και ασφαλή τρόπο τις βασικές ανάγκες του οργανισμού, ανάλογα πάντα με τον στόχο και τη φάση που βρίσκεται ο κάθε άνθρωπος. Δεν μιλάμε για “θαυματουργά προϊόντα”, αλλά για στοχευμένη υποστήριξη του σώματος, με φυτικά συστατικά που δρουν συνδυαστικά και αποτελεσματικά.
Πιο συγκεκριμένα, τα συμπληρώματα αυτά:
- Συμβάλλουν στην αποτοξίνωση του οργανισμού, βοηθώντας στην απομάκρυνση των τοξινών και τη βελτίωση της λειτουργίας του πεπτικού και του λεμφικού συστήματος.
- Υποστηρίζουν την απώλεια βάρους, ενισχύοντας τον μεταβολισμό με φυσικά εκχυλίσματα και φυτικά δραστικά συστατικά.
- Φροντίζουν το δέρμα, ενισχύοντας την ελαστικότητα, τη λάμψη και τη σύσφιξη, ενώ βοηθούν στη μείωση της κυτταρίτιδας και της κατακράτησης.
- Προσφέρουν ενέργεια και ευεξία, χωρίς διεγερτικά, βοηθώντας το σώμα να λειτουργεί αρμονικά.
Απευθύνονται κυρίως σε ενήλικες γυναίκες και άνδρες, που θέλουν να υποστηρίξουν τη φυσική λειτουργία του οργανισμού τους και να φροντίσουν τον εαυτό τους ολοκληρωμένα. Για τα παιδιά ή εφήβους, η χρήση γίνεται μόνο με σύσταση παιδιάτρου ή διατροφολόγου, γιατί κάθε οργανισμός έχει διαφορετικές ανάγκες.
Η φιλοσοφία μου είναι ξεκάθαρη: ό,τι δίνουμε στο σώμα πρέπει να το σέβεται, όχι να το επιβαρύνει.
Γι’ αυτό και τα προϊόντα είναι φυτικά, καθαρά και πιστοποιημένα από τον ΕΟΦ, ώστε να είναι απολύτως ασφαλή για τον καταναλωτή.
Ο στόχος δεν είναι να “πάρουμε κάτι” για να αλλάξουμε το σώμα μας· είναι να του δώσουμε ό,τι χρειάζεται για να λειτουργεί καλύτερα, φυσικά και με ισορροπία.»
Ποια είναι η επόμενη σου ημέρα στο χώρο αυτό; Θα άνοιγες ξανά έναν χώρο γυμναστικής;
Η επόμενη μέρα για μένα δεν είναι απλώς να ανοίξω έναν ακόμη χώρο γυμναστικής — είναι να εξελίξω ακόμη περισσότερο τη φιλοσοφία του Fit Lab και να τη φέρω πιο κοντά σε ακόμη περισσότερο κόσμο. Δεν με ενδιαφέρει να μεγαλώσω αριθμητικά, αλλά ουσιαστικά· να προσφέρω βαθύτερη γνώση, πιο εξατομικευμένες εμπειρίες και ολοκληρωμένη καθοδήγηση στον άνθρωπο.
Αν άνοιγα έναν νέο χώρο, θα ήθελα να είναι κάτι διαφορετικό: ένα κέντρο ολιστικής προσέγγισης, όπου συνδυάζονται η άσκηση, η διατροφή, η ψυχική ευεξία και η αποκατάσταση — ένα “εργαστήριο ζωής”, όπως το ονειρεύομαι. Με χώρους για προπόνηση, αλλά και για αναπνοή, ηρεμία, εκπαίδευση και διασύνδεση ανθρώπων με κοινό όραμα.
Παράλληλα, η επόμενη μέρα για μένα περιλαμβάνει και τη ψηφιακή ανάπτυξη: να δυναμώσει το διαδικτυακό Fit Lab, ώστε κάποιος να μπορεί να έχει πρόσβαση σε προγράμματα, καθοδήγηση και έμπνευση από οπουδήποτε στον κόσμο.
Θέλω να συνεχίσω να μεταφέρω το μήνυμα ότι η ευεξία δεν είναι πολυτέλεια, αλλά αναγκαιότητα.
Αν άνοιγα ένα νέο χώρο, θα ήθελα να είναι χώρος ζωής — όχι απλώς προπόνησης. Ένα μέρος που σε βοηθά να δυναμώνεις σωματικά, αλλά και ψυχικά.»
