«Έπαψα να είμαι βουλιμική με τη δουλειά»: Η Κάτια Δανδουλάκη μίλησε για όσα άλλαξε στη ζωή της
Μετά από 50 χρόνια που δεν έλειψε, είτε από το θέατρο, είτε από την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, η Κάτια Δανδουλάκη εξομολογήθηκε στη συνέντευξή της στη Φαίη Σκορδά, πως όχι μόνο έκανε διακοιπές για πρώτη φορά στη ζωή της για 3 μήνες συνεχόμενα, αλλά μας εξήγησε γιατί πια έπαψε να είναι βουλιμική με τη δουλειά της.
Η Κάτια Δανδουλάκη είναι η πιο τρανή υπενθύμιση ότι σε αυτό το αμφισβητούμενο εγχώριο star system υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι σαν και εκείνη, που ενώ έχουν star quality συμπεριφέρονται με τον πιο ταπεινό και ουσιαστικό τρόπο.
Σήμερα για μία ακόμη φορά στην τηλεοπτική της εμφάνιση στην εκπομπή Buongiorno και τη Φαίη Σκορδά, μας έδωσε κάποια μικρά μαθήματα ζωής και μας διοχέτευσε ξανά τη ζωντάνια και την ενέργειά της.
Και χορτασμένη και πλήρης, εξήγησε για ποιον λόγο πια δεν ανταποκρίνεται σε κάθε επαγγελματική πρόκληση. Με το δεν «Έχω πια κάτι να χάσω».
Κάτια Δανδουλάκη: «Η τηλεόραση αποδομεί σταδιακά το παρελθόν της για να δημιουργήσει το μέλλον της»
«Μετά από 50 χρόνια έκανα 3 μήνες διακοπές»
Η ηθοποιός, σκηνοθέτης και θιασάρχης Κάτια Δανδουλάκη, βρέθηκε καλεσμένη της Φαίης Σκορδά για να μιλήσει για το έργο «Ο Αόρατος Επισκέπτης» που ήδη παίζεται με εκείνη ως πρωταγωνίστρια στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη.
Και αποκάλυψε χαμογελώντας πως για πρώτη φορά φέτος το καλοκαίρι, έκανε 3 μήνες διακοπές, μετά από 50 χρόνια. Στη ροή του λόγου της όμως θα καταλάβεις πόσο πλήρης και ευτυχισμένη είναι με όσα κατάφερε στη δουλειά της, λέγοντας χαρακτηριστικά πως δεν έχει το άγχος που είχε κατά το παρελθόν.
Και χρησιμοποίησε τη μαγική φράση «Δεν έχω κάτι να χάσω».
«Έκανα 3μηνες διακοπές - ντρέπομαι που το λέω αισθάνομαι ενοχή - αφού έλεγα μήπως θα έπρεπε να είμαι κάπου αλλού; Λίγο βαριόμουνα, λίγο ταξίδευα. Δεν είχα κάτι να κάνω, για να σηκωθώ να βαφτώ και να φύγω. Είχα 50 χρόνια για να κάνω διακοπές. Έκανα πάντα μόνο για 10 μέρες, που δεν είναι διακοπές αυτό, όταν δουλεύουμε 20 ώρες το 24ωρο, γιατί εγώ έκανα και τηλεόραση και θέατρο μία ζωή ολόκληρη. Φέτος δεν έχω τηλεόραση, οπότε μπορώ τουλάχιστον και μετά από διακοπές, να ζήσω πιο φυσιολογικά, να κοιμηθώ καλύτερα, να συγκεντρωθώ.
Ήμουν βουλιμική στη δουλειά. Τώρα με έσωσε κάτι που θα το καταλάβετε και εσείς αργότερα. Δεν έχω κάτι να χάσω. Δηλαδή και κάτι που θα μου προτείνουν δεν είναι κάτι που θα πάω τρέχοντας. Γιατί ότι έκανα μέχρι τώρα το έκανα τρέχοντας. Δηλαδή «πρέπει να το κάνω». Έχει πάψει να υπάρχει αυτή η βουλιμία στην τηλεόραση, γιατί δεν υπάρχει το έρεισμα. Ενώ στο θέατρο είναι διαφορετικά. Εκεί είμαι βουλιμική, γιατί επιλέγω, εγώ τι θα κάνω».
Και σχεδόν πριν καν ρωτηθεί απάντησε για τον τρόπο που βλέπει τη συνέχεια της πορείας της.
«Θα ήθελα να πεθάνω πάνω στη σκηνή, δεν είναι δραματικό αυτό. Αυτό θα ήταν η μεγαλύτερή μου ανακούφιση, θα ήταν ευτυχία για εμένα. Αλλά δεν επιλέγω εγώ, αλλά το σύμπαν, ο Θεός. Αν ζούσαν οι δικοί μου άνθρωποι θα ήθελα να πεθάνω στην αγκαλιά τους».
Η ηθοποιός και θιασάρχης μίλησε στην εκπομπή για αυτούς τους δικούς της ανθρώπους, δηλαδή τους γονείς της και τον σύζυγό της Μάριο Πλωρίτη, του οποίου η απουσία είναι ακόμη αισθητή, έστω και αν έχουν περάσει 19 χρόνια από τον θάνατό του.
Αλλά μίλησε και τη συντροφικότητα των φίλων που έχει πια χαθεί. Αυτές οι μεγάλες παρέες, μέλος των οποίων υπήρξε και εκείνη, δεν υπάρχουν πια.
«Μου λείπει η παρέα του γέλιου το βράδυ, χωρίς το άγχος της μέρας. Έχει τελειώσει η εποχή της παρέας και του γέλιου. Όταν μπήκε η μηχανή στη ζωή μας έκανε πολλά καλά, αλλά η απομόνωση ήταν το χειρότερο που θα μπορούσε να μας κάνει. Η ζωή είναι να σε αγγίζω και να με αγγίζεις. Βεβαίως η τεχνολογία είναι το παράθυρο στον κόσμο, αλλά από την άλλη, λείπει ο κόσμος της αγκαλιάς και της επαφής».
