Πύρρος Δήμας: «Η σύζυγός μου μού είχε πει ότι ήμουν μικρός και έπρεπε να φτιάξω τη ζωή μου»

Την Κυριακή 9 Μαρτίου, ο Πύρρος Δήμας βρέθηκε στην εκπομπή «Τετ α τετ» και γύρισε για λίγο στο παρελθόν, μιλώντας στον Τάσο Τρύφωνος για τις ημέρες που ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα και τις ρατσιστικές συμπεριφορές που συνάντησε. Αναφέρθηκε, όμως, και σε ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής του, την οικογένειά του και τον δεύτερό του γάμο, με την Αφροδίτη Σκαφίδα.

Η ζωή του Πύρρου Δήμα θα γίνει σειρά και εκείνος μόνο για ένα πράγμα μετανιώνει από την καριέρα του

Ο γάμος με την Αφροδίτη Σκαφίδα και η αντίδραση των παιδιών του στον δεύτερο γάμο

Ο χρυσός Ολυμπιονίκης μίλησε μεταξύ άλλων για τον γάμο του με την Αφροδίτη Σκαφίδα και το παιδί που έχουν φέρει στον κόσμο. Να θυμίσουμε, βέβαια, πως ο πρωταθλητής της άρσης βαρών έχει ήδη τέσσερα παιδιά από τον πρώτο του γάμο (τον Βίκτωρα, την Ελένη, την Μαρία και τον μικρότερο Νικόλα) με την πρώτη του σύζυγο, Αναστασία Σδούγκου, η οποία έφυγε από τη ζωή από καρκίνο το 2018. Από την άλλη, η Αφροδίτη Σκαφίδα βιώνει για πρώτη φορά τη μητρότητα.

Τι είπε ο Πύρρος Δήμας για την κοινή ζωή του με την Αφροδίτη Σκαφιδά, αλλά και για τα παιδιά του;

Αναφερόμενος στη νυν σύζυγό του, ο αθλητής δήλωσε: «Όταν γνώρισα την Αφροδίτη σκεφτόμουν την ισορροπία με τα παιδιά μου. Το πώς θα το πάρουν τα παιδιά, ο κόσμος γύρω μου και η πρώην πεθερά μου. Η πρώην πεθερά μου μού είχε πει ότι πρέπει να φτιάξω τη ζωή μου. Από σεβασμό και μόνο όμως, δεν μπορούσα, το σκεφτόμουν συνέχεια. Όταν ήρθε η εγκυμοσύνη είπα ότι δεν έχω άλλα περιθώρια. Η Αφροδίτη είναι ένας άνθρωπος που συνεννοούμαι, με κάνει να χαίρομαι και προχώρησα χωρίς να το σκεφτώ».

Στη συνέχεια, ο Πύρρος Δήμας αναφέρθηκε στο κατά πόσο τα μεγαλύτερα παιδιά του - εκείνα δηλαδή από τον πρώτο του γάμο - δέχτηκαν εύκολα τον δεύτερο γάμο του πατέρα τους, ύστερα από τον θάνατο της μητέρας τους.

Αφροδίτη Σκαφίδα: Το δώρο της για τα γενέθλια του Πύρρου Δήμα ήταν ένα επίτευγμα της κόρης τους

Η μάχη της συζύγου του με τον καρκίνο

Για τη μάχη που έδωσε η σύζυγό τους, ο Πύρρος Δήμας είπε: «Η Αναστασία μας προετοίμασε, 3μιση χρόνια περάσαμε δύσκολα. Άντεξε σε μια αρρώστια που οι γιατροί έλεγαν 6 μήνες και άντεξε 3μιση χρόνια. Είχε έρθει Αμερική, είχαμε πάει σε γιατρούς εκεί, μας είχαν δει. Ήταν καλά, είχα κουραστεί να την κυνηγάω στα μαγαζιά. Ήταν ένας άνθρωπος που της άρεσαν τα ταξίδια και αυτό της πρόσφερα το τελευταίο διάστημα. Μέχρι που υποτροπίασε και σήκωσαν τα χέρια ψηλά! Ήμουν δίπλα της όταν έφυγε. Ευτυχώς και οι Αμερικάνοι μου είπαν "φεύγεις, πας Ελλάδα, όσο χρειαστεί". Με στήριξαν τόσο πολύ από την Ομοσπονδία όλο το διάστημα».

«Τα παιδιά με κράτησαν ζωντανό, όρθιο. Όταν αρρώστησε η Αναστασία ήμουν 95 κιλά και όταν την έχασα ήμουν 120. Υπάρχουν άνθρωποι που χάνουν κιλά και εγώ έπαθα νευρική βουλιμία γιατί με ηρεμούσε, με έκανε καλά. Ήταν πολύ δύσκολο! Όλα θέλουν τον χρόνο τους, σιγά σιγά να τα χωνεύουμε μέσα μας αλλά δεν παύει ποτέ ότι τους ανθρώπους μας τους αγαπάμε και τους σκεφτόμαστε», δήλωσε ο πρωταθλητής.

Οι πρώτες ημέρες στην Ελλάδα και ο ερχομός από την Αλβανία

Μιλώντας για τον ερχομό του στην Ελλάδα από την Αλβανία, ο Πύρρος Δήμας δήλωσε πως οι πρώτες ημέρες στη χώρα μας σίγουρα δεν ήταν εύκολες, ενώ εξήγησε πως από τότε έχει και δεύτερα γενέθλια για την ημέρα που έφυγε από την Αλβανία.

Ο ίδιος ξεκίνησε λέγοντας: «Ήταν να φύγω αεροπορικώς, είχε ομίχλη, δεν πέταξα ποτέ με την Ολυμπιακή. Υποχρεώθηκα να πάρω τον γείτονα, που ήταν στον τρίτο όροφο, με τον οποίο φύγαμε στη 1 τη νύχτα με ταξί από τα Τίρανα. Πηγαίνοντας για το αεροδρόμιο, από το οποίο τελικά δεν έφυγα ποτέ, είχα κλείσει την τσάντα και φεύγοντας με το ταξί σκέφτηκα πως μπορώ να πάρω περισσότερα πράγματα γιατί είχα τον φόβο με το βάρος. Ε, στην τσάντα μπήκε και ο γάτος μου! Χώθηκε μέσα στα ρούχα μου, ναι. Μέχρι που πέρασε και το τελωνείο, δεν έβγαλε κιχ ο γάτος».

Ο Πύρρος Δήμας αναφέρθηκε, ακόμα, στον φόβο που υπήρχε εκείνη την περίοδο στην Ελλάδα με όσους έρχονταν στη χώρα, γιατί όπως είπε: «τότε είχαν ανοίξει τα σύνορα και οι φυλακές και είχαν έρθει εδώ πολλοί επικίνδυνοι άνθρωποι. Οπότε ήταν λογικό ο κόσμος να φοβάται και μαζί με τα ξερά καίγονταν και τα χλωρά, έτυχε να μας παίρνει η μπάλα όλους μας».