Τι χρονιά κι αυτή...

Νικολέττα Ράλλη
Τι χρονιά κι αυτή...

“What a year”

Κανονικά ήθελα να γράψω “What a year” αντί για το «Τι χρόνια και αυτή», γιατί κατά κάποιον τρόπο αυτή η χρόνια ήταν σαν ταινία για εμένα.

Δεν θα περιμένω την τελευταία εβδομάδα του 2018, για να σας μιλήσω για την χρονιά που μας πέρασε, αλλά προτίμησα έτσι απλά αυτή την ημέρα (16 Δεκεμβρίου), γιατί από το πρωί που έχω ξυπνήσει έχω αναλαμπές από διάφορες στιγμές της σεζόν αυτής. Λάθος λέξη, η λέξη «σεζόν», αλλά καλώς ή κακώς για εμάς που δουλεύουμε στην τηλεόραση, για τους μαθητές, για τους αθλητές, η χρόνια 2018, αντιστοιχεί σε 2017-2018 κοκ. Δεν θα το «πιάσω» από τόσο παλιά, μιας και έχω να θυμάμαι πολλά μέσα από το 2018, μόνο του! Μια χρόνια που ξεκίνησε με μια αδίκως «κομμένη» εκπομπή στην οποία συμμετείχα (Late Night), ένα καλοκαίρι με μια από τις καλύτερες επαγγελματικές μου έμπειριες, που δεν κόπηκε αλλά έκανε το κύκλο της, μια τηλεοπτική σεζόν που ξεκίνησε όχι με αυτά που ήθελα ή πιστεύω ότι άξιζα, αλλά που ακόμα και τώρα πιστεύω ότι τα καλύτερα πάντα έρχονται και πως ό,τι γίνεται, γίνεται για να καταλάβουμε μετά την διαφορά του καλού απο το σπουδαίο.

Μερικά ακόμα όμορφα πράγματα που σκέφτομαι είναι οι τόσες πολλές καλές στιγμές που είχα με τους φίλους μου. Ήρθαμε πιο κοντά, με κάποιους δούλεψα και μαζί και δεθήκαμε περισσότερο, κάποιους τους απέκτησα μέσα από την δουλειά και όλα αυτά μόνο ευλογημένη μπορούν να με κάνουν να νιώθω.

Φυσικά και δεν όταν όλα τόσο ρόδινα, διότι όσο καλά και να είμαι εγώ η ίδια, οι φίλοι μου και η οικογένεια μου, υπάρχουν και τόσοι άλλοι άνθρωποι που πόνεσαν, υπέφεραν, έζησαν τραγικές στιγμές και όλα αυτά σε κάνουν να θλίβεσαι και να σκέφτεσαι ποσό τυχερός είσαι για όσα έχεις αλλά και ποσό θα ήθελες να μπορούσες να κανείς κάτι, έστω και πολύ μικρό γι' αυτούς που δεν είναι «καλά».

Να τώρα σκέφτομαι και έναν ανθρωπο που γνώρισα μέσα στο 2018 και που είμαι τόσο τυχερή, διότι νομίζω ότι όχι απλά είναι από τους μοναδικούς ανθρώπους που με «κατάλαβαν» τόσο γρήγορα, αλλά και που μου «μίλησαν» και με προβλημάτισαν, για καλό. Για εμένα, όχι για αυτόν...

Αυτά κορίτσια μου.. Σκόρπιες σκέψεις ήθελα να μοιραστώ, που ελπίζω να τις έβαλα έστω και μέσα από εδώ σε κάποια τάξη...

Καλή μας εβδομάδα!