Ρώτησαν τον Bob Odenkirk ποιον ζηλεύει: η απάντησή του είναι έμπνευση για τους γονείς μικρών παιδιών

Υπάρχουν καλλιτέχνες που σε κερδίζουν με τη δεξιοτεχνία τους κι άλλοι που σε τραβούν με την υποκριτική τους δεινότητα. Ο Bob Odenkirk όμως έχει κάτι πιο σπάνιο: μια αλήθεια που δεν χρειάζεται φανφάρες. Με κάθε του εμφάνιση, είτε σε ένα δραματικό μονόλογο, είτε σε μια κωμική ατάκα, κουβαλά μια ειλικρίνεια που σε συγκινεί πριν καλά καλά καταλάβεις γιατί.

Να τον ακούς τον μπαμπά Bob, εκείνος ξέρει

Για πολλούς, είναι ο Saul Goodman, ο πονηρός, καυστικός, πάντα σε επιφυλακή δικηγόρος που έκλεψε την παράσταση στο Breaking Bad και στη συνέχεια μάς χάρισε μια από τις πιο πολυδιάστατες δραματικές ερμηνείες της τελευταίας δεκαετίας στο Better Call Saul κι ας μην του έδωσαν το ρημάδι το Emmy ποτέ. Αλλά ο Odenkirk είναι κάτι πολύ περισσότερο από τους ρόλους του.

01

02

Πριν φορέσει το πολύχρωμο κουστούμι του Saul, o Bob είχε μακρά θητεία στην συγγραφή απότο Saturday Night Live και το The Ben Stiller Show, ως το σόου του Conan O’Brien και το Mr. Show. Ο Odenkirk δεν κυνηγούσε ποτέ τη φήμη αλλά την ουσία, την αλήθεια μέσα στο αστείο, το άβολο και το τραγικό. Γι’ αυτό και η μετάβασή του από την κωμωδία στο δράμα δεν φάνηκε ποτέ παράταιρη, ίσα ίσα θα την λέγαμε αναπόφευκτη (inevitable που θα έλεγε και ο Thanos της Marvel).

Τον Ιούλιο του 2021, ο Bob Odenkirk, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της σειράς «Better Call Saul», υπέστη καρδιακή προσβολή στο πλατό, ευτυχώς δέχτηκε άμεσα τις πρώτες βοήθειες και κατάφερε να αναρρώσει, επιστρέφοντας ουσιαστικά από τον θάνατο στη ζωή. Όπως καταλαβαίνεις, μια τέτοια εμπειρία σου αλλάζει τη ζωή.

Στα 62 πια, ο τηλεοπτικός Saul έχει ζήσει χίλιες ζωές, υπάρχει όμως μία εκδοχή της δικής του που ζηλεύει μιας και δεν την έχει πια.

Γιατί πίσω από την επιτυχία, τα βραβεία, τις καριέρες και τις μεταμορφώσεις κρύβεται ένας άνθρωπος που βλέπει τον εαυτό του πάνω απ’ όλα ως πατέρα. Ένας άνθρωπος που κοιτά πίσω με τρυφερότητα, με συγκίνηση, με μια γλυκιά μελαγχολία για τα χρόνια που τα παιδιά του ήταν μικρά, που μιλά για την πατρότητα όχι σαν ρόλο, αλλά σαν αποστολή, σαν τη μεγαλύτερη και πιο ουσιαστική εμπειρία που είχε ποτέ.

Κάπου εκεί ανάμεσα στα αστεία, τις σκηνές και τα βραδινά τηλεοπτικά σόου, ο 62χρονος σήμερα Bob Odenkirk άφησε πίσω του κάτι πολύ πιο πολύτιμο: τη μαρτυρία ενός ανθρώπου που κατάλαβε, μέσα από τη σχέση του με τα παιδιά του, ποιος είναι στ’ αλήθεια. Και αυτό, καμία καριέρα δεν μπορεί να στο προσφέρει.

Σε πρόσφατη εμφάνισή του στο podcast του Mike Birbiglia «Working It Out», η κουβέντα ξέφυγε από τα καθιερωμένα. Όταν ο Birbiglia τον ρώτησε για ποιον άνθρωπο νιώθει ζήλια, ο Odenkirk δεν μίλησε ούτε για κάποιον συνάδελφό του που ζηλεύει σε επίπεδο υποκριτικής, ούτε για κάποιο γνωστό πρόσωπο. Μίλησε για εκείνη την εκδοχή του δική του εαυτού που ζηλεύει που δεν την έχει πια και μας συγκίνησε:

Δεν είχε τότε ερωτήματα υπαρξιακά. Δεν τον βασάνιζε το «τι κάνω εδώ;». Η απάντηση ήταν μπροστά του, κάθε πρωί:

Ο Birbiglia, πατέρας μιας 10χρονης κόρης, απάντησε απλώς: «Αυτή είναι η καλύτερη απάντηση».

od

Και ναι. Είναι.

Ο Bob έχει δύο παιδιά, τον Nate και την Erin, τα οποία μιλά με τρυφερότητα και υπερηφάνεια. Η Erin είναι 24 ετών και ο Nate 26 πια. Υπήρξε όμως μια εποχή που ο Bob και η σύζυγός του από το 1997, Naomi Odenkirk μεγάλωναν μαζί τα δύο τους παιδιά κι αυτή ήταν η πιο σημαντική περίοδος της ζωής του.

Όταν τα παιδιά ήταν μικρά, ο Bob τους έγραφε ποιήματα, όχι για να τα δημοσιεύσει, αλλά για να τα κάνει να γελάνε, να νιώσουν ασφαλή, να νιώσουν ότι ο μπαμπάς τους βλέπει τον κόσμο όπως τον βλέπουν κι εκείνα.

Ο Nate και η Erin θα είναι πάντα η πηγή έμπνευσης του Bob

Χρόνια αργότερα, αυτή η μεγάλη νιώθουμε πια δημιουργική στιγμή του ηθοποιού αποτυπώθηκε στο παιδικό βιβλίο «Zilot and Other Important Rhymes». Το βιβλίο γράφτηκε από τον ίδιο τον Bob και εικονογραφήθηκε από την κόρη του, Erin, απόφοιτη πια του Pratt Institute, ήταν ένα κοινό έργο, αλλά και ένας τρόπος να γυρίσουν πίσω στον χρόνο:

«Τα περισσότερα ποιήματα τα είχα γράψει τότε, με ένα παιδί δίπλα μου. Έγραφαν μια γραμμή ή πρότειναν το θέμα. Τώρα, προσπάθησα να σκεφτώ πάλι όπως εκείνα. Να νιώσω τι νιώθουν τα παιδιά όταν βλέπουν τον κόσμο για πρώτη φορά», εξομολογήθηκε ο Odenkirk σε παλιότερη συνέντευξή του.

Ο Nate και η Erin μπορεί να έχουν πλέον ενηλικιωθεί, αλλά όπως φαίνεται δεν έχουν πάψει να εμπνέουν τον πατέρα τους, όχι μόνο ως καλλιτέχνη, αλλά κυρίως ως άνθρωπο. Όταν μιλά για τον Nate και την Erin, ο Odenkirk δεν είναι πια ούτε σταρ, ούτε ηθοποιός, ούτε συγγραφέας, είναι απλώς και ίσως πάνω απ’ όλα, μπαμπάς.

Και για να πούμε την αλήθεια, υπάρχει κάτι σπαρακτικά όμορφο στο να έχεις έναν τόσο ξεκάθαρο ρόλο στη ζωή κάποιου άλλου, όσο κοπιαστικός κι αν είναι.

Μπορεί τα παιδιά του Oderkirk να μεγάλωσαν πια, η ματιά του όμως στον κόσμο φαίνεται ακόμα να χρωματίζεται από εκείνα τα πρώτα χρόνια ζωής του Nate και της Erin.

Κι αν μπήκε ένα σκουπιδάκι στο μάτι του και θυμάσαι καλά τις στιγμές εκείνες που ούτε ο δικός σου σκοπός στη ζωή δεν ήταν κάτι που έψαχνες απεγνωσμένα αλλά ήταν ένα πλάσμα που ξυπνούσε δίπλα σου ή πάνω στο κεφάλι σου, που σε τραβούσε από το χέρι και σου ζητούσε να παίξεις μαζί του, ήσουν τυχερός.

Κι αν είσαι σε αυτή τη χρυσή εποχή αυτή τη στιγμή, να την χαίρεσαι καθημερινά παρά το μεγάλο χάος της γιατί υπάρχουν κι εκείνοι που τη ζηλεύουν πολύ και θα έδιναν τα πάντα για την ζήσουν ξανά.