Η αγάπη που σου δίνει η άλλη σου οικογένεια είναι διαφορετική

Η αγάπη που σου δίνει η άλλη σου οικογένεια είναι διαφορετική

Για όλα τα υπέροχα πλάσματα που μας κρατάνε συντροφιά.

Η οικογένεια μπορεί να έχει πολλές μορφές. Η πρώτη μας είναι όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που μας γεννούν, μας μεγαλώνουν, μας βλέπουν να γινόμαστε ανεξάρτητοι και μας καμαρώνουν καθώς δημιουργούμε τη δική μας ζωή. Μία δεύτερη είναι οι φίλοι που επιλέγουμε να έχουμε δίπλα μας και, μπορεί να μη μας συνδέει κάποιος δεσμός αίματος, αλλά να αποδεικνύονται τα καλύτερα αδέρφια που θα μπορούσαμε να έχουμε. Και, μιας και σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα της Οικογένειας, δε γινόταν να μην αναφερθούμε στην άλλη εκδοχή της, τα υπέροχα πλάσματα που υπάρχουν στον κόσμο: τα ζώα.

Θυμάσαι την πρώτη μέρα που είδες το κατοικίδιο που έχεις ακόμα και αυτήν τη στιγμή δίπλα σου; Εκείνη τη σκηνή που με το που έπεσε το βλέμμα σου πάνω του, σου βγήκε πηγαία ένα χαμόγελο που δεν μπορούσες να ελέγξεις; Όχι, καθόλου τυχαίο δεν ήταν. Είτε είσαι dog person, είτε cat person είτε οτιδήποτε. Δε χρειάζεσαι καμία από τις διάφορες επιστημονικές μελέτες που έχουν γίνει ανά διαστήματα για να σου πει την απίστευτα ευεργετική επίδραση που έχουν τα ζώα στην ψυχολογία σου.

Το νιώθεις. Το αισθάνεσαι κάθε φορά που έχεις στην αγκαλιά σου κάποιο. Ίσως είναι η αθωότητα που σου βγάζει. Η «καθαρή» πρόθεση που αποπνέει ότι το μόνο που θέλει να κάνει είναι να σου δώσει την αγάπη του. Το ένστικτό σου μπορεί να το αναγνωρίσει. Γι’ αυτό και σου βγάζει ασφάλεια. Συναισθηματική. Και σε αυτήν τη σχέση, το μεγαλύτερο κέρδος το έχεις εσύ. Γιατί σε μαθαίνει τον δικό του τρόπο να νοιάζεται και να φροντίζει. Κι εσύ προσπαθείς να ανταποδώσεις με τον καλύτερο τρόπο που μπορείς.

Όσο περνάνε τα χρόνια, ένα πράγμα σιγουρεύεται όλο και περισσότερο. Όσοι δεν μπορούν να καταλάβουν τη στενή σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ σε έναν άνθρωπο και το κατοικίδιό του και εμμένουν στην παλιάς κοπής νοοτροπία ότι αποτελούν παιχνίδια, μάλλον δεν άφησαν ποτέ κάποιο να γίνει μέλος της οικογένειάς τους. Αλλά, αυτοί χάνουν.

«Until one has loved an animal, a part of one's soul remains unawakened» ― Anatole France