Οι δικές σας ιστορίες: Ένα χαστούκι φιλίας για γαμήλιο δώρο

Οι δικές σας ιστορίες: Ένα χαστούκι φιλίας για γαμήλιο δώρο

Είναι εντυπωσιακό όταν ξυπνάς ένα ωραίο πρωινό και ανακαλύπτεις ότι ο άνθρωπος που θεωρούσες φίλο σου επί 15 συναπτά έτη ξαφνικά δεν θέλει καμία επικοινωνία μαζί σου.

Κι αυτό γιατί; Επειδή δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει το γεγονός ότι η δική σου ζωή άλλαξε και προχώρησε πιο γρήγορα από τη δική του.

Η ιστορία μας ξεκινά όταν ανακοίνωσα στην πολυαγαπημένη μου φίλη ότι παντρεύομαι! Ποτέ δεν περίμενα ότι τολμώντας να ξεστομίσω μια τέτοια ατάκα θα υπήρχε άνθρωπος και δη φίλος που θα χαιρόταν μαζί μου μέχρι την επόμενη μέρα και μετά θα εξαφανιζόταν για 2,5 μήνες. Στην αρχή θεώρησα τυχαίο το γεγονός και το δικαιολόγησα ότι προφανώς λόγω φόρτου εργασίας δικού της και γαμήλιων ετοιμασιών δικών μου είχαμε λίγο χαθεί. Μετά όμως από 2,5 μήνες κατάλαβα ότι δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Έτσι αποφάσισα να της μιλήσω, καταλαβαίνοντας ότι ίσως την είχε πειράξει όλο αυτό που συνέβαινε στη ζωή μου, μιας και ήταν κάτι το οποίο επιθυμούσε η ίδια για τον εαυτό της. Φαντάζομαι ότι αναρωτιόταν πώς είναι δυνατόν για έναν άνθρωπο όπως εγώ που ο γάμος δεν υπήρχε καν στις εγγύς προβλέψεις μου, τελικά να μου χτυπάει την πόρτα, κι εκείνη που τον επεδίωκε διακαώς να μην τον βλέπει ούτε στο βάθος κήπος; Έπειτα από συζήτηση που ακολούθησε μεταξύ μας, το θέμα θεωρητικά λύθηκε κι έφτασε η ώρα όπου ανέβηκα τα σκαλιά της εκκλησίας μέσα στο κατάλευκο νυφικό μου. Η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου!

Και ποιος το περίμενε; Έπειτα από τρεις κιόλας εβδομάδες ευτυχισμένου έγγαμου βίου ο πελαργός μου χτύπησε την πόρτα! «Τι ευτυχία Θεέ μου, ναι!» είπα, αλλά το είπα μόνη μου γιατί η πάλαι ποτέ φίλη μου μόλις έμαθε το χαρμόσυνο γεγονός το οποίο της ανακοίνωσα σε κυριακάτικο τραπέζι φαγητού, εξαφανίστηκε για 4 μήνες. Προφανώς δεν μπορούσε να αντέξει τόσο μεγάλη χαρά και, φυσικά, μέχρι σήμερα δεν έχει δώσει σημεία ζωής.
Αυτούς όμως τους τέσσερις μήνες μου δόθηκε η ευκαιρία να κάτσω και να συλλογιστώ ότι σημασία δεν έχει ο φίλος να συμπαρίσταται μόνο στη λύπη σου δείχνοντάς σου τον οίκτο του, άλλα κυρίως να χαίρεται και να είναι δίπλα σου στη χαρά σου. Αυτό ίσως είναι και το πιο δύσκολο πράγμα για έναν φίλο, μιας και θα πρέπει να έχει αζήλευτη αγάπη να δώσει στο πρόσωπό σου, ενώ ο ίδιος θα πρέπει να διαθέτει πληρότητα ψυχής.
Όσο για μένα; Δεν με πειράζει που ήρθαν έτσι τα πράγματα γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν μέσα από τα γεγονότα της ζωής κι εμείς πρέπει να κατανοούμε αν μπορούν να αντέξουν ή όχι αυτές τις αλλαγές και να προχωρήσουν. Άλλωστε, πάντα υπάρχουν άνθρωποι που θα βρεθούν στο δρόμο σου και θα έχουν αυτή την πληρότητα ψυχής έτσι ώστε να σου χαρίσουν την αγάπη και τη φιλία τους. Αυτό έχει συμβεί και σε μένα και τους ευχαριστώ που υπάρχουν δίπλα μου.