Ο ορισμός της Millennial γίνεται σήμερα 41: Πώς η Avril Lavigne έγινε «δύο άτομα ταυτόχρονα»
Από την εποχή του Complicated μέχρι τη θεωρία συνωμοσίας ότι πέθανε το 2003 και αντικαταστάθηκε από τη Melissa Vandella, η Millennial που άλλαξε εντελώς στιλ και μουσικό ύφος μέσα στα χρόνια γίνεται σήμερα 41. Ποια είναι, όμως, η Avril Lavigne σύμφωνα με την ίδια; «Για να με καταλάβεις, πρέπει να με γνωρίσεις και να είσαι γύρω μου και μόνο αν είμαι σε καλή διάθεση. Μη με γνωρίσεις όταν είμαι κακόκεφη».
Στην εποχή των βιαστικών ειδώλων, όπου η φήμη συχνά διαρκεί όσο ένα βίντεο στα social media, η Avril Lavigne μοιάζει με παράδοξο που αντέχει. Γεννημένη σαν σήμερα, στα 41 της χρόνια, η καλλιτέχνιδα που έγινε συνώνυμη της pop-punk κουλτούρας των αρχών των 00s δεν είναι πια το κορίτσι με τη γραβάτα και τα skater sneakers που τραγουδούσε για μπερδεμένες σχέσεις και για μια γενιά που έψαχνε λέξεις για να περιγράψει την εφηβεία της.
Είναι όμως ακόμη εκείνη η φιγούρα που κουβαλάει μαζί της τη δύναμη των τραγουδιών που σημάδεψαν μια εποχή, η ίδια που μετουσίωσε το προσωπικό σε παγκόσμιο, που έκανε το Complicated και το Sk8er Boi να ακουστούν σαν εφηβικό μανιφέστο και ταυτόχρονα σαν υπόκωφη εξομολόγηση.
Το πέρασμα του χρόνου δεν ακυρώνει την αρχική της εικόνα αλλά την κάνει πιο σύνθετη, καθώς βρέθηκε στο επίκεντρο της μουσικής βιομηχανίας, των θεωριών συνωμοσίας, της προσωπικής έκθεσης, για να καταλήξει σήμερα μια γυναίκα που μοιάζει να έχει ζήσει πολλές ζωές και να τις φέρει όλες ταυτόχρονα πάνω στη σκηνή.
Το πώς η Avril έγινε «δύο άτομα ταυτόχρονα» δεν αφορά μόνο την παράλογη θεωρία ότι πέθανε το 2003 και αντικαταστάθηκε από τη Melissa Vandella, αλλά και τον τρόπο που η καριέρα της πέρασε από τόσα διαφορετικά στάδια ώστε το κοινό συχνά αναρωτιόταν ποια εκδοχή της είναι η αληθινή.
Ήταν η έφηβη με τα σκισμένα τζιν και τη φωνή που μύριζε grunge ή η ώριμη καλλιτέχνις του Head Above Water που τραγουδούσε για επιβίωση και πίστη μετά από σοβαρή ασθένεια; Ήταν η ποπ περσόνα του The Best Damn Thing ή η μελαγχολική παρουσία του Goodbye Lullaby; Ήταν και παραμένει η γυναίκα που ερωτεύεται δημοσίως μουσικούς και ράπερ ή η δημιουργός που αποσυρόταν για χρόνια και ξαναγεννιόταν μέσα από καινούρια άλμπουμ; Όλα αυτά τα πρόσωπα δεν αναιρούνται μεταξύ τους αλλά συνυπάρχουν, σαν να πρόκειται για μια καλλιτέχνιδα που αρνείται να φυλακιστεί σε μία μόνο εκδοχή της.
Αν κοιτάξει κανείς τη διαδρομή της από το 2002 μέχρι σήμερα, η Avril άλλαξε περισσότερες φορές απ’ όσες χωρούν σε μια απλή πορεία καριέρας
Το Let Go ήταν η αρχή μιας διαδρομής που μπήκε δυναμικά στα charts και έδωσε στην ποπ-πανκ μια φωνή που έλειπε. Το Under My Skin δύο χρόνια αργότερα σήμανε μια στροφή σε πιο σκοτεινό ήχο και θεματολογία που μιλούσε για απώλειες και εσωτερικές μάχες. Το The Best Damn Thing με το Girlfriend έφερε την πιο ποπ πλευρά της, με τραγούδια που γράφτηκαν για αρένες γεμάτες κοινό. Το Goodbye Lullaby αποκάλυψε μια πιο προσωπική Avril, ενώ το Head Above Water γεννήθηκε μέσα από τη μάχη με τη νόσο Lyme, φέρνοντας για πρώτη φορά μια διάσταση επιβίωσης και πίστης. Με το Love Sux του 2022, ανάλαφρο αλλά γεμάτο ενέργεια, φάνηκε πως ακόμη και μετά από δύο δεκαετίες παραμένει ικανή να επιστρέφει στις ρίζες της χωρίς να επαναλαμβάνεται, δίνοντας νέο ρυθμό στην ίδια της την ταυτότητα.
Η φήμη που γέννησε δεύτερο πρόσωπο
Η θεωρία συνωμοσίας για τον θάνατό της το 2003 μοιάζει αρχικά με παραλογισμό του διαδικτύου, με ένα ακόμη κατασκεύασμα από αυτά που γεννιούνται σε forums και διαδίδονται μέχρι να γίνουν σχεδόν αστικός μύθος.
Όμως αν τη δει κανείς αλλιώς, έχει ενδιαφέρον ότι η Avril έγινε τόσο εμβληματική φιγούρα ώστε κάποιοι να μη δέχονται ότι μια γυναίκα μπορεί απλώς να μεγαλώνει, να αλλάζει, να περνά από το ένα μουσικό ύφος στο άλλο, από την εφηβεία στην ενηλικίωση, από την οργή στη μελαγχολία, χωρίς να υπάρχει κάποια μεταφυσική εξήγηση.
Σαν να ήθελαν να πιστέψουν ότι η Avril του Let Go δεν γινόταν να είναι το ίδιο πρόσωπο με την Avril του Under My Skin ή του Head Above Water, ότι έπρεπε να υπάρχει μια «Melissa» για να δικαιολογήσει τις μεταμορφώσεις. Κι έτσι η θεωρία λειτούργησε σαν ακούσια επιβεβαίωση της δύναμής της να ξεφεύγει από τις προσδοκίες, να γίνεται μύθος ακόμη και κόντρα στη λογική.
Η ίδια αντιμετώπισε τις φήμες με έναν συνδυασμό χιούμορ και αδιαφορίας, λέγοντας απλώς ότι είναι η ίδια, ότι οι άνθρωποι χρειάζονται κάτι να συζητούν και πως όλη η ιστορία είναι τόσο παράξενη που καταντά αστεία. Όμως πίσω από αυτό το γέλιο κρύβεται το γεγονός ότι λίγοι καλλιτέχνες καταφέρνουν να γίνουν τόσο αναπόσπαστο κομμάτι της ποπ κουλτούρας ώστε το κοινό να πλάθει θεωρίες για την ύπαρξή τους. Σαν να έχεις ξεπεράσει τα όρια του πραγματικού και να έχεις μπει στη σφαίρα του συμβολικού.
Η προσωπική της ζωή είναι το ίδιο πολυπρόσωπη
Οι σχέσεις της με τον Deryck Whibley των Sum 41, τον Brody Jenner, τον Chad Kroeger των Nickelback, τον Mod Sun, ακόμη και τον Tyga, απασχόλησαν τον Τύπο, αλλά η Avril μίλησε γι’ αυτές με αξιοπρέπεια, χωρίς υπερβολές, σαν να μην την ενδιέφερε να χτίσει κάποιο μελοδραματικό αφήγημα γύρω από τον εαυτό της. Οι γάμοι της που τελείωσαν, οι αρραβώνες που δεν κατέληξαν σε γάμο, οι φιλικές σχέσεις που διατηρήθηκαν μετά το τέλος των ρομαντικών, όλα αυτά συνθέτουν την εικόνα μιας γυναίκας που έζησε τις σχέσεις της δημόσια αλλά δεν επέτρεψε ποτέ να την ορίσουν. Δεν ήταν ποτέ η καλλιτέχνις που θα μετέτρεπε την προσωπική της ζωή σε θέαμα, αλλά ούτε και εκείνη που θα προσποιούνταν ότι δεν υπάρχει.
Η Punk Princess που γουστάρει να ροκάρει σε κάθε πτυχή της ζωής της, μοιάζει με καλλιτέχνιδα που έζησε πολλές ζωές στην ίδια σκηνή. Από το ξεκίνημα και το ξαφνικό βάρος της επιτυχίας μέχρι τις μεταμορφώσεις του ήχου της, τις θεωρίες που την ήθελαν να μην είναι πια η ίδια, τις αρρώστιες, τις επιστροφές και τις προσωπικές της ιστορίες, όλα έγιναν μέρος μιας διαδρομής που ποτέ δεν έμεινε ακίνητη. Το «δύο άτομα ταυτόχρονα» δεν είναι πια σχήμα υπερβολής αλλά ο τρόπος να περιγράψεις μια γυναίκα που έμαθε να κινείται ανάμεσα στη δημόσια περσόνα και στον ιδιωτικό της κόσμο, ανάμεσα στην εικόνα που την έκανε μύθο και στη δημιουργό που εξακολουθεί να γράφει τραγούδια για το τώρα.
Η 41χρονη σήμερα Millennial δεν γύρισε ποτέ σελίδα για να μείνει στο παρελθόν
Απλώς προχώρησε, με κάθε νέο δίσκο, με κάθε αλλαγή στον ήχο και στην εικόνα της, με κάθε επιστροφή στη σκηνή. Οι θεωρίες που την ήθελαν «αντικαταστάτρια του εαυτού της» είναι πια σχεδόν αστείες μπροστά σε μια καριέρα που συνεχίζει να κινείται, να γράφει και να τραγουδιέται. Το κορίτσι του Complicated είναι σήμερα μια γυναίκα που δεν φοβάται καμία εκδοχή της και αυτό είναι τελικά το πιο ενδιαφέρον κεφάλαιο στην ιστορία της.
Ίσως εσκεμμένα να έγινε «δύο άτομα ταυτόχρονα» γιατί έμαθε να χωράει τις αντιφάσεις της. Και αυτό, στην πραγματικότητα, είναι το πιο αυθεντικό πράγμα που μπορεί να κάνει ένας καλλιτέχνης που μεγαλώνει μαζί με το κοινό του.
Με αφορμή τα 41α γενέθλιά της αυτή είναι η αληθινή Avril μέσα από τα μάτια της Lavigne
«Είμαι πολύ ελεύθερο πνεύμα και τρελή».
«Θα ήθελα να γίνω λίγο πιο σκληρή ροκ στον επόμενο δίσκο μου. Αλλά μισώ όλη αυτή την ιστορία με τις ταμπέλες».
«Η ζωή είναι σαν roller coaster, ζήσε την, να είσαι χαρούμενος, απόλαυσε τη ζωή».
«Γιατί να με νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι για μένα; Είμαι αυτή που είμαι και αυτή που θέλω να είμαι».
«Με εκνευρίζει όταν λένε ότι δεν είμαι αληθινή πανκ. Δεν κυκλοφορώ λέγοντας πως είμαι πανκ, δεν το είπα ποτέ. Αυτό πρέπει να το καταλάβει ο κόσμος: δεν το λέω εγώ, τα μέσα το λένε. Εγώ είμαι ρόκερ».
«Γιατί να με νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι για μένα; Είμαι αυτή που είμαι και αυτή που θέλω να είμαι».
«Είμαι ο τύπος ανθρώπου που θέλει πάντα να κάνει κάτι».
«Η καρδιά μου είναι ραγισμένη, ξαπλώνω εδώ, οι σκέψεις μου πνίγονται από σένα, αγάπη μου».
«Η ζωή είναι σαν roller coaster. Ζήσε την, να είσαι χαρούμενος, απόλαυσέ τη».
«Αυτή η αθωότητα είναι υπέροχη. Ελπίζω να μείνει. Αυτή η στιγμή είναι τέλεια. Σε χρειάζομαι τώρα, μην την αφήσεις να περάσει».
«Γιατί να με νοιάζει; Δεν ήσουν εκεί όταν φοβόμουν. Ήμουν τόσο μόνη».
«Δεν μπορώ να σου πω γιατί ένιωθε έτσι, αλλά το ένιωθε κάθε μέρα. Δεν μπορούσα να τη βοηθήσω, την έβλεπα να κάνει τα ίδια λάθη ξανά».
«Ναι, είμαι drama queen, αλλά είμαι το καλύτερο πράγμα που έχουν δει τα μάτια σου».
«Δεν θέλω να με συγκρίνουν με τη Britney, την Ashlee, τη Hilary ή τη Lindsay. Θέλω να με συγκρίνουν με μένα».
«Το όνειρό μου ήταν πάντα να ανεβαίνω στη σκηνή μπροστά στους θαυμαστές μου κάθε βράδυ και να παίζω».
«Δημιούργησα το punk για αυτή την εποχή. Βλέπεις τη Britney να φοράει γραβάτες και να τραγουδάει punk; Όχι φυσικά. Αυτό κάνω εγώ. Είμαι σαν τον Sid Vicious για μια νέα γενιά».
«Πιστεύω ότι τίποτα δεν αλλάζει τη μοίρα. Ό,τι είναι γραφτό να γίνει θα γίνει τέλεια».
«Είναι δύσκολο να είσαι κολλημένος με ανθρώπους που αγαπάς, όταν κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν».
«Πέφτεις, σέρνεσαι, σπας ό,τι αποκτάς, το μετατρέπεις σε ειλικρίνεια και υπόσχεσαι ότι δεν θα σε πιάσουν ποτέ να προσποιείσαι».
«Μου άρεσε να είμαι ανήλικη γιατί δεν μπορούσα να μπλέξω. Τώρα πρέπει απλώς να φέρομαι καλά».
«Αυτός είναι ο εαυτός μου. Δεν χρειάζεται να προσπαθώ σκληρά».
«Το μόνο που θέλω είναι να διασκεδάσω και δεν με νοιάζει αν με αγαπάς ή αν με μισείς, δεν μπορείς να με σώσεις, μωρό μου, όλη μου τη ζωή ήμουν καλή».
Bloggers
