Το «Δεν είσαι και ο Alain Delon» που κυριάρχησε στην pop κουλτούρα και ο γόης που θα γινόταν 90 ετών

Υπήρξε ο πιο φωτογενής άντρας της Ευρώπης -αν όχι του κόσμου- αλλά και ο πιο παρεξηγημένος. Η ομορφιά του έγινε εισιτήριο, ταυτόχρονα όμως και φυλακή. Από τη στιγμή που μπήκε στο κάδρο, η κάμερα τον λάτρεψε περισσότερο απ’ όσο άντεξε ο ίδιος. Οι σκηνοθέτες τον είδαν ως πρόσωπο και το κοινό τον αγάπησε πρώτα για την εικόνα. Στην πορεία, ο Alain Delon κλήθηκε να αποδείξει τα αυτονόητα. Ότι πίσω από έναν γοητευτικό άντρα υπάρχει μυαλό, πίσω από τον μύθο άνθρωπος, πίσω από τα φωτογενή κλικ ουσία.

Ο Delon υπήρξε αντικείμενο λατρείας και καχυποψίας ταυτόχρονα. Για τους άντρες, σύμβολο μιας γοητείας που δεν θα αποκτήσουν ποτέ και για τις γυναίκες ένα όνειρο ανεκπλήρωτο. Για τους σκηνοθέτες υπήρξε πρόκληση του πώς σκηνοθετείς έναν άνθρωπο που έχει ήδη σκηνοθετήσει τον εαυτό του.

Η βιομηχανία τον κατέταξε σε μια κατηγορία που τον αδίκησε

Ο ωραίος, ο επικίνδυνος, ο ψυχρός. Ένας άντρας που οι άλλοι έβλεπαν περισσότερο απ’ όσο τον άκουγαν. Η κοινωνία δυσκολεύεται να αποδεχτεί ότι ένας όμορφος άντρας μπορεί να έχει περιεχόμενο, όπως δυσκολεύεται να αποδεχτεί ότι μια γυναίκα μπορεί να είναι όμορφη και έξυπνη χωρίς να χρειάζεται να απολογηθεί. Ο Delon κουβάλησε αυτόν ακριβώς τον ρατσισμό με μια αίσθηση ανωτερότητας που έκρυβε κούραση. Γιατί ο κόσμος στη συντριπτική του πλειοψηφία δεν τον κοιτούσε ποτέ πραγματικά, μόνο τον έβλεπε. Και το να σε βλέπουν χωρίς να σε κοιτούν είναι μια μορφή εξάντλησης. Είναι αυτό το «καταλήγω αόρατος επειδή είμαι πολύ ορατός».

Η γοητεία του δεν ήταν στάση αλλά γεγονός. Δεν χρειαζόταν να προσπαθήσει, η παρουσία του αρκούσε για να τραβά την προσοχή και να τη δυσκολεύει ταυτόχρονα. Η σιωπή του ήταν τρόπος να κρατά αποστάσεις από όσους ήθελαν να τον εξηγήσουν, κι η ομορφιά του λειτούργησε σαν προνόμιο που πλήρωσε ακριβά. Σε κάθε ρόλο ο κόσμος έβλεπε πρώτα τον Delon και μετά τον χαρακτήρα, κάτι που τον ενόχλησε όσο και τον προστάτευσε. Είχε πει πως οι ωραίοι άντρες έχουν μόνο μία ελευθερία, να μη χαμογελούν, κι εκεί κρύβεται όλη η δυσκολία του να σε παίρνουν στα σοβαρά όταν το πρόσωπό σου μιλά πριν από σένα.

Οι φήμες, οι πολιτικές δηλώσεις, οι εξάρσεις, η ερωτική του ζωή, οι προσωπικές απώλειες, όλα έγιναν κομμάτια ενός ανθρώπου που έζησε τα πάντα στον απόλυτο βαθμό εκτός κάμερας. Και το σύστημα δεν συγχώρησε ποτέ αυτό το αμάρτημα, να είσαι ο ίδιος πιο ενδιαφέρων από τους χαρακτήρες που υποδύεσαι. Το Χόλιγουντ δεν τον χώραγε, η Γαλλία τον φοβόταν, η Ευρώπη τον λάτρεψε. Και όταν αναφέρθηκε στο δικαίωμά του να πεθάνει με ευθανασία, όλοι μιλούσαν για τον γοητευτικό άντρα που ήθελε να ελέγξει το τέλος του, όπως ακριβώς τον κατείχε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Η σχέση του με την κοινωνία υπήρξε αντιφατική όπως κι ο ίδιος

Ποτέ δεν υπήρξε πολιτικά ορθός, ποτέ δεν χάιδεψε το κοινό. Μιλούσε σαν άνθρωπος που δεν ζητάει αποδοχή αλλά παραδέχεται το μέσα του. Όταν τον κατηγόρησαν για ρατσισμό, για αλαζονεία, απάντησε πως «έτσι είναι τα πράγματα όταν είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου». Μια μεγάλη αλήθεια είναι πως δεν ζήτησε ποτέ να τον αγαπήσουν. Να τον δουν ήθελε. Κι αυτό είναι το πιο δύσκολο αίτημα για έναν άνθρωπο που ο κόσμος τον αγάπησε για λάθος λόγους.

Ο ρατσισμός της ομορφιάς λειτουργεί σιωπηλά, όπως κάθε προκατάληψη που ντύνεται θαυμασμό

Είναι η απαξίωση του όμορφου ως επιφανειακού, η καχυποψία απέναντι σε εκείνον που δεν χρειάζεται να προσπαθήσει. Ο Delon υπήρξε παράδειγμα αυτής της αντίφασης. Όσο πιο πολύ γοήτευε, τόσο λιγότερο τον πίστευαν. Κι όσο λιγότερο τον πίστευαν, τόσο πιο βαθιά βυθιζόταν στην αλαζονική του σιωπή. Ήξερε πως η ομορφιά είναι ένα νόμισμα που πάντα χάνει αξία, αλλά δεν επέτρεψε ποτέ σε κανέναν να το ανταλλάξει για λογαριασμό του.

Εκπροσώπησε έναν τύπο άντρα που σήμερα δύσκολα θα άντεχε να υπάρξει, γιατί δεν χωρά σε hashtags, ούτε σε φιλτραρισμένες ισορροπίες. Η γοητεία του δεν είχε να κάνει με εμφάνιση ή ύφος, αλλά με τον τρόπο που στεκόταν, με εκείνη τη σιγουριά του ανθρώπου που δεν ζητά αποδοχή.

Τη φοβήθηκε τη φθορά γιατί η ομορφιά του ήταν το πιο ισχυρό του όπλο και ταυτόχρονα η πιο σκληρή του φυλακή

Ήξερε πως όταν χαθεί, θα χαθεί και ο ρόλος του. Ίσως, λοιπόν, γι’ αυτό να μίλησε για την ευθανασία δημόσια, γιατί ήθελε να φύγει πριν τον εγκαταλείψει αυτό που τον καθόρισε. Η γενιά του μεγάλωσε με την ιδέα ότι η ομορφιά είναι ευθύνη και προνόμιο, και ότι αν σου δοθεί πρέπει να την εκμεταλλευτείς και όχι να την ξοδέψεις. Εκείνος το έκανε, μέχρι που το ίδιο του το πρόσωπο άρχισε να του θυμίζει πόσο ακριβό είναι αυτό το βάρος.

Ο κόσμος μέχρι και σήμερα δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί την ομορφιά που …σκέφτεται και ο Alain Delon υπήρξε η πιο τρανή απόδειξη ότι αυτό το πακέτο μπορεί να είναι πολιτική πράξη. Αντιστάθηκε σε όλους τους ρόλους που του φόρτωσαν και έπλασε τον δικό του: του άντρα που δεν χρειάζεται να απολογηθεί. Δεν χρειάζεται να τον αγαπήσεις για να τον σεβαστείς, αρκεί να αναγνωρίσεις πως δεν ανήκε πουθενά. Ήταν πολύ ωραίος για να τον πιστέψουν, πολύ ειλικρινής για να τον συγχωρήσουν, πολύ μόνος για να τον ξεχάσουν.

Στο μυαλό του θα είχε πάντα τη Romy

Ο πρώτος του γιος ήταν ο Ari Boulogne, παιδί της τραγουδίστριας Nico, που του έμοιαζε όσο κανείς και που δεν αναγνώρισε ποτέ, παρότι η ομοιότητα ήταν κάτι παραπάνω από προκλητική. Η ιστορία εκείνη τον ακολούθησε μέχρι το τέλος και τον στοίχειωνε αθόρυβα, όπως κάθε απόφαση που παίρνεις για να μην παραδεχτείς τον εαυτό σου.

Ακολούθησε ο γάμος με τη Nathalie Delon και ο Anthony, παιδί που μεγάλωσε ανάμεσα στη φήμη και την απουσία. Πολύ αργότερα, με τη Rosalie van Breemen, ήρθαν στον κόσμο η Anouchka και ο Alain-Fabien, παιδιά γεννημένα σε μια εποχή που εκείνος είχε ήδη κουραστεί να εξηγεί ποιος είναι.

Ανάμεσα σε όλα αυτά και σε άπειρες γνωστές και άγνωστες κατακτήσεις υπήρχε πάντα η Romy Schneider.

Η εμβληματική ηθοποιός δεν ήταν ποτέ μια ακόμη ιστορία, αλλά η μόνη γυναίκα που -ίσως- είδε πίσω από το πρόσωπο του Delon. Που τον είδε πραγματικά. Μετά τον θάνατό της απέφευγε να μιλήσει για εκείνη, γιατί ήξερε πως ό,τι θα έλεγε θα ήταν πιο φτηνό απ’ αυτό που έζησαν.

Ίσως ο Delon να ήταν ο τελευταίος που απέδειξε πως η γοητεία δεν είναι θέμα τύχης αλλά στάσης. Πως η σιωπή μπορεί να πει περισσότερα από ολόκληρες δηλώσεις και πως ο ρατσισμός της ομορφιάς είναι η πιο ύπουλη μορφή απαξίωσης, γιατί μετατρέπει τον φθόνο σε θαυμασμό. Ο αξέχαστος ηθοποιός δεν έψαξε να σώσει κανέναν, δεν θέλησε να γίνει παράδειγμα, δεν φόρεσε ποτέ τον ρόλο του αγίου. Κι ίσως γι’ αυτό να έμεινε για πάντα εκεί όπου ανήκει, στο όριο ανάμεσα στη γοητεία και στην ενοχή.

«Δεν μετάνιωσα ποτέ για τίποτα, γιατί ό,τι έκανα ήμουν εγώ», επέμενε ο γόης που γεννήθηκε σαν σήμερα πριν από 90 χρόνια και πέθανε πλήρης εμπειριών στις 18 Αυγούστου του 2024.

Ακολουθούν 30 iconic φράσεις του με τις οποίες κατά καιρούς συστήθηκε

Ο χρόνος σου είναι περιορισμένος μην τον σπαταλάς ζώντας τη ζωή κάποιου άλλου.

Πίστεψε ότι μπορείς και έχεις ήδη διανύσει τη μισή απόσταση.

Ο μόνος τρόπος να κάνεις σπουδαία πράγματα είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις.

Η επιτυχία δεν έχει να κάνει με το να είσαι ο καλύτερος αλλά με το να είσαι καλύτερος από χθες.

Η επιτυχία δεν μετριέται με χρήμα ή δύναμη μετριέται με τον θετικό αντίκτυπο που αφήνεις στους άλλους.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να μη ρισκάρεις καθόλου σε έναν κόσμο που αλλάζει διαρκώς η μόνη σίγουρη αποτυχία είναι η ακινησία.

Η ομορφιά βρίσκεται στο βλέμμα εκείνου τη βλέπει.

Η επιτυχία δεν είναι το κλειδί της ευτυχίας η ευτυχία είναι το κλειδί της επιτυχίας Αν αγαπάς αυτό που κάνεις θα πετύχεις.

Δεν ξέρω τι φέρνει το αύριο ξέρω όμως ποιος κρατά το αύριο.

Η καλύτερη εκδίκηση είναι η τεράστια επιτυχία.

Κάνε μεγάλα όνειρα δούλεψε σκληρά μείνε συγκεντρωμένος και περιβάλου τον εαυτό σου με καλούς ανθρώπους.

Η στάση σου καθορίζει την κατεύθυνσή σου.

Μην περιμένεις τη σωστή στιγμή πάρε τη στιγμή και κάνε την σωστή.

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είσαι οτιδήποτε άλλο εκτός από ευτυχισμένος.

Ο μόνος τρόπος να κάνεις σπουδαία δουλειά είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις.

Η επιτυχία δεν είναι ο προορισμός είναι το ταξίδι.

Το μόνο όριο στην πραγμάτωση του αύριο είναι οι αμφιβολίες του σήμερα.

Στο κέντρο κάθε δυσκολίας κρύβεται μια ευκαιρία.

Η μεγαλύτερη δόξα στη ζωή δεν είναι να μη πέφτεις ποτέ αλλά να σηκώνεσαι κάθε φορά που πέφτεις.

Μην αφήνεις τους φόβους του μυαλού να σε κατευθύνουν άσε τα όνειρα της καρδιάς να σε οδηγήσουν.

Η επιτυχία δεν είναι τελική η αποτυχία δεν είναι θανατηφόρα αυτό που μετρά είναι το θάρρος να συνεχίσεις.

Το μέλλον ανήκει σε όσους πιστεύουν στην ομορφιά των ονείρων τους.

Οι προκλήσεις κάνουν τη ζωή ενδιαφέρουσα το να τις ξεπερνάς κάνει τη ζωή ουσιαστική.

Όσο πιο σκληρά δουλέψεις για κάτι τόσο μεγαλύτερη θα είναι η χαρά όταν το κατακτήσεις.

Ξεκίνα από εκεί που είσαι χρησιμοποίησε ό,τι έχεις κάνε ό,τι μπορείς.

Ο μόνος άνθρωπος που πρέπει να προσπαθείς να ξεπεράσεις είναι ο εαυτός σου του χθες.

Μερικές φορές το μικρότερο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση είναι το μεγαλύτερο βήμα της ζωής σου.

Μην αφήνεις τον φόβο της ήττας να ξεπερνά τον ενθουσιασμό της νίκης.

Πίστεψε στον εαυτό σου και σε ό,τι είσαι να ξέρεις πως μέσα σου υπάρχει κάτι πιο δυνατό από κάθε εμπόδιο.

Δεν υπάρχει υποκατάστατο για τη σκληρή δουλειά το ταλέντο σε πάει ως ένα σημείο η επιμονή και η αποφασιστικότητα σε πάνε παραπέρα.