Vincent Cassel: Ο «άσχημος με τις πιο ωραίες γυναίκες» έγινε 59, αλλά άσχημος δεν ήταν ποτέ -sorry
Ο Vincent Cassel καθιστά σαφές ότι η φήμη του «άσχημου» ήταν πάντα μια κακή ανάγνωση, και αν δεν μας πιστεύεις μπορείς να ρωτήσεις τις Monica Bellucci, Tina Kunakey και Narah Baptista που στο γοητευτικό πρόσωπό του είδαν τον πατέρα των παιδιών τους. Ο ηθοποιός που κουβαλά πάνω του μια φιλοσοφία που δεν τον άφησε ποτέ να κρυφτεί πίσω από ταμπέλες, δεν βασίστηκε ποτέ στην εμφάνιση (που πολύ κακώς πολλοί υποτιμούν) αλλά στην παρουσία του. Σε αυτό το εκτόπισμα, αν θέλεις, που τον κάνει σαν το παλιό καλό κρασί, 59 χρόνια σήμερα από τη γέννησή του. «Έμαθα ότι η υποκριτική δεν έχει να κάνει με την ομορφιά», «Ο μόνος άνθρωπος που στέκεται εμπόδιο στον δρόμο σου είσαι εσύ», «Δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτό που είσαι», «Η τελειότητα δεν αφορά μόνο τον έλεγχο, αφορά και το να αφήνεσαι», «Λένε πως την ημέρα που χάνεις τους γονείς σου, αρχίζεις να τους μοιάζεις».
Το παράξενο με τον Vincent Cassel είναι ότι η δημόσια εικόνα του ακολούθησε τον αντίθετο δρόμο από αυτόν που ακολουθούν συνήθως οι ηθοποιοί. Άλλοι προσπαθούν να χτίσουν γοητεία με κάθε διαθέσιμο εργαλείο επειδή κανείς δεν τους τη χρωστάει. Ο Γάλλος ηθοποιός δεν χρειάστηκε να κρύψει κάτι, ούτε να κατασκευάσει κάτι. Αυτό που έβλεπες ήταν αυτό που υπήρχε. Το γεγονός ότι κάποιοι τον χαρακτηρίζουν μέχρι σήμερα «άσχημο» σε σχόλια στα social media - την ώρα που ποζάρει δίπλα σε καλλονές με τις οποίες έχεις υπάρξει, λέει περισσότερα για την κοινωνία παρά για εκείνον. Στην πραγματικότητα, σε αυτό που δεν υπήρξε ποτέ, είναι στην κατηγορία του άσχημου. Το πρόσωπο του είχε πάντα τη δική του μοναδική γοητεία. Αυτή που δεν χωρά σε συμβατικά γεωμετρικά κριτήρια.
Οι άνθρωποι που ένιωσαν και νιώθουν την ανάγκη να τον βαφτίσουν «άσχημο» είναι μάλλον οι ίδιοι που δεν καταλαβαίνουν ότι οι όμορφοι σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι οι συμμετρικοί αλλά εκείνοι που κουβαλούν πάνω τους κάτι πολύ πιο σύνθετο. Και ο Cassel δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος ούτε για δευτερόλεπτο. Αυτό το είδαν σαφώς οι τρεις από τις γυναίκες με τις οποίες έχει μοιραστεί πολλά πράγματα. Η Monica Bellucci, η Tina Kunakey και η Narah Baptista δεν έπεσαν πάνω σε ένα «σκληρό τύπο» της μεγάλης οθόνης αλλά στο πρόσωπό του βρήκαν έναν άντρα που ξέρει να σταθεί απέναντι στον κόσμο χωρίς να ζητήσει άδεια από κανέναν.
Η γοητεία του άντρα που δεν χρωστάει εξηγήσεις
Ο Vincent Cassel μεγαλώνει σε οικογένεια που θα μπορούσε εύκολα να τον παγιδεύσει. Πατέρας ηθοποιός, μητέρα δημοσιογράφος. Ένα περιβάλλον που θα μπορούσε να τον οδηγήσει σε έναν δρόμο υπερβολικής αυτοσυνειδησίας. Φαίνεται όμως ότι είχε από πάντα το ταλέντο να βλέπει τον κόσμο χωρίς να τον φοβάται. Αυτή η αυτοπεποίθηση ακούγεται στις φράσεις του. Η φράση «Ο μόνος άνθρωπος που στέκεται εμπόδιο στον δρόμο σου είσαι εσύ» δεν ειπώθηκε για να γίνει γνώρισμα Instagram αλλά για να είναι αυτό που ο ίδιος πιστεύει.
Η διαδρομή του προς το σινεμά δεν είχε τη λάμψη που φαντάζονται όσοι δεν ξέρουν τι σημαίνει πραγματική δουλειά. Μαθαίνει capoeira, συνδέεται με τη γαλλική hip-hop σκηνή, αντιμετωπίζει την πραγματικότητα των προαστίων και ας προέρχεται ο ίδιος από διαφορετικό κοινωνικό υπόβαθρο. Η La Haine δεν ήταν ρόλος αλλά παρατήρηση. Ήταν κατανόηση και τεχνική που στηρίχθηκε σε εμπειρία, και όχι σε κάποια φαντασίωση.
Και ήταν το πρώτο μεγάλο σημάδι ότι ο Cassel δεν θα γίνει ποτέ «ο ωραίος» τύπος της οθόνης. Θέλει να παίζει ρόλους που έχουν φθορά. Ρόλους που λένε την αλήθεια της ανθρώπινης αντίφασης. Οι ήρωες δεν τον ενδιαφέρουν. Οι άνθρωποι τον ενδιαφέρουν.
Ο «άσχημος» που διάλεξαν οι ωραιότερες γυναίκες
Η κοινωνία έχει την τάση να προσπαθεί να δώσει απαντήσεις με τρόπο ανάλαφρο, συχνά και πρόχειρο. Η φράση «άσχημος με τις πιο ωραίες γυναίκες» λειτουργεί σαν τίτλος που παίζει με τα στερεότυπα και την αμηχανία της εποχής. Όμως το γεγονός ότι η Bellucci, η Kunakey και η Baptista επέλεξαν να κάνουν παιδιά με τον Cassel δεν έχει ανάγκη εξηγήσεων. Οι άνθρωποι που ζουν μαζί του τον είδαν για αυτό που είναι. Έναν άντρα που δεν χρειάζεται να κρύβεται πίσω από καμία ταμπέλα.
Με τη Monica Bellucci η σχέση του σημάδεψε ευρωπαϊκή pop κουλτούρα. Ήταν ένα ζευγάρι που δεν είχε ανάγκη από επιβεβαίωση. Με την Tina Kunakey έζησε έναν έρωτα που έδειξε ότι δεν τον απασχολεί η ηλικία αλλά η δυναμική. Με τη Narah Baptista έγινε πατέρας ξανά και έδειξε ότι η ωριμότητα δεν σημαίνει αναγκαστικά συμβατικότητα. Το ότι κάθε γυναίκα της ζωής του έχει την αυτοτέλειά της δείχνει κάτι για εκείνον. Δεν επιβάλλεται. Συνεργάζεται. Συγκρούεται. Αλλά δεν προσποιείται.
Η φιλοσοφία ενός άντρα που δεν θέλησε να κρύψει τον εαυτό του
Στις απόψεις του υπάρχει μια συνέπεια που πολλές φορές λείπει από τα δημόσια πρόσωπα. Δεν τον ενδιαφέρει να διαμορφώσει μια «καλή» εικόνα. Το μόνο πράγμα που φαίνεται να τον απασχολεί είναι η αλήθεια. Η φράση «Δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτό που είσαι» είναι μια κατάθεση ζωής. Δεν έχει τη διάθεση να παρουσιάσει τον εαυτό του ως κάτι στατικό. Λέει το αντίθετο. Η αλλαγή είναι κάτι που μπορείς να επιδιώξεις αλλά δεν μπορείς να αλλάξεις τον πυρήνα σου. Ο άνθρωπος αυτός είναι ένας συνδυασμός ευαλωτότητας και δύναμης.
Η ευαλωτότητά του φαίνεται σε πολλά σημεία της ζωής του. Το ότι παραδέχεται πως η μέρα που χάνεις τους γονείς σου σε κάνει να τους μοιάζεις δείχνει τι σκέφτεται για το legacy της ταυτότητας. Δεν κερνάει τσιτάτα σαν κάποιος που προσπαθεί να εντυπωσιάσει αλλά σαν κάποιος που ξέρει ότι η ζωή γράφει πάνω σου και δεν χρειάζεται να της αντιστέκεσαι με υπεροψία.
Η καριέρα που κάπως πάντα τον δικαιολογούσε
Η υποκριτική του Cassel έχει κάτι που συναντάς μόνο σε ηθοποιούς που δεν θέλουν να αποδείξουν τίποτα. Δεν επιλέγει εύκολους ρόλους, δεν επιλέγει ευχάριστες ιστορίες. Πηγαίνει πάλι στα δύσκολα. Πηγαίνει στον Mesrine. Πηγαίνει στον Cronenberg. Πηγαίνει σε έργα που χτυπούν την ηθική και την ανθρώπινη φύση.
Αυτό που έχει πει πως «Έμαθα ότι η υποκριτική δεν έχει να κάνει με την ομορφιά» είναι η πιο ακριβής περίληψη της καριέρας του. Ο Cassel δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι ηθοποιός βασισμένος στην εμφάνιση. Δεν θα είχε νόημα. Η υποκριτική του έχει να κάνει με τον τρόπο που στέκεται στο σώμα του, με τον τρόπο που παρακολουθεί τον κόσμο, με τον τρόπο που διαβάζει τις αντιφάσεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Γιατί απέτυχε η ταμπέλα «άσχημος»
Οι άνθρωποι που αποκαλούν κάποιον «άσχημο» συνήθως δεν καταλαβαίνουν ότι η ομορφιά είναι μια έννοια που αφορά κάτι πολύ πιο σύνθετο. Αν κάποιος μπορεί να σου αλλάξει τη διάθεση όταν μπαίνει σε ένα δωμάτιο, τότε έχει γοητεία. Αν μπορεί να κρατήσει συζήτηση χωρίς να καταρρέει σε κοινοτοπίες, έχει μυαλό. Αν έχει προσωπικότητα που δεν κάνει πίσω με την πρώτη, τότε ξέρεις με τι άνθρωπο έχεις να κάνεις.
Ο Cassel είχε πάντα αυτό που λέμε «εκτόπισμα». Δεν το αγόρασε. Δεν το δανείστηκε. Δεν το σκηνοθέτησε. Το έχει.
Και το ζει.
Γιατί ο Cassel, έγινε αυτός που έγινε;
Είναι απλό. Γιατί από όλα όσα θα μπορούσε να είναι διάλεξε να είναι ο εαυτός του. Δεν έχει σημασία αν παίζει τον «κακό». Δεν έχει σημασία αν παίζει τον απογοητευμένο της La Haine ή τον άνθρωπο που κινείται σαν σκιά στον κόσμο του Cronenberg. Η διαδρομή του είναι καθαρή.
Σήμερα, αυτός ο άντρας έχει διαψεύσει όσους έβαλαν πάνω του μια ταμπέλα. Η λέξη «άσχημος» δεν τον αφορούσε. Δεν τον περιέγραψε. Δεν τον όρισε. Δεν τον σταμάτησε.
Και αυτό, σε μια εποχή που τα πάντα κρίνονται από την εικόνα, είναι ίσως η πιο ενδιαφέρουσα νίκη της ζωής του.
Γεννημένος στις 23 Νοεμβρίου του 1966 αυτός ο άντρας σήμερα έγινε 59 ετών.
Με αφορμή τα γενέθλιά του, αυτός είναι ο Vincent Cassel με δικά του λόγια
«Ο μόνος άνθρωπος που στέκεται εμπόδιο στον δρόμο σου είσαι εσύ»
«Δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτό που είσαι»
«Η τελειότητα δεν αφορά μόνο τον έλεγχο, αφορά και το να αφήνεσαι»
«Έλκομαι περισσότερο από τους κακούς. Γιατί; Επειδή στην πραγματική ζωή δεν γνωρίζω κανέναν πραγματικά καλό. Ξέρω ανθρώπους εντάξει, ευγενικούς, ανθρώπους που μπορούν να ελέγξουν τον εαυτό τους»
«Οι άνθρωποι βλέπουν τον Jacques Mesrine σαν Ρομπέν των Δασών που έκλεβε από τους πλούσιους, αλλά δεν έδωσε ποτέ τίποτα πίσω σε κανέναν»
«Φόρεσα πολλές περούκες ως Jacques Mesrine. Εκείνος φορούσε πολλές και τις έβγαζε μία μία για να ληστέψει τρεις τράπεζες σε μία ώρα»
«Λένε πως την ημέρα που χάνεις τους γονείς σου, αρχίζεις να τους μοιάζεις»
«Ο κινηματογράφος είναι ψυχαγωγία και οι άνθρωποι πηγαίνουν στο σινεμά γιατί θέλουν να νιώσουν καλά και να ξεχάσουν τα πάντα»
«Η ιδέα να αφηγείσαι μια ιστορία αντίστροφα αποσταθεροποιεί τις συνηθισμένες ηθικές αντιδράσεις σου. Αυτό είναι ένα από τα σημεία της τέχνης, να προκαλεί τις προκαταλήψεις σου»
«Τώρα έχω μεγάλο σπίτι, ωραία ρούχα και ταξιδεύω σε πρώτη θέση και μου αρέσει, οπότε ίσως είναι ώρα να απολαύσω το να είμαι σταρ»
«Όταν βλέπεις βία στις ταινίες φαίνεται γρήγορη και ανώδυνη, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι»
«Οι άνθρωποι προσποιούνται ότι είναι ευγενικοί, ομαλοί και ευπρεπείς, αλλά αυτό είναι μόνο μια εμφάνιση, γιατί είμαστε φτιαγμένοι από παράδοξα και αντιφάσεις»
«Αν ο άνθρωπος πίσω από την κάμερα δεν είναι καλός, οι εικόνες είναι κακές. Είναι πάλι εσύ, οι ίδιες ατάκες, αλλά δεν λειτουργεί»
«Μου αρέσουν οι ρομαντικές κομεντί και οι ανάλαφρες ταινίες, αλλά όταν κάνεις βίαιες ταινίες βρίσκεσαι πιο κοντά στην πραγματικότητα»
«Η ζωή είναι σύντομη και δεν μπορείς να ξοδεύεις χρόνο κάνοντας πράγματα μόνο και μόνο για να είσαι στο σετ και να νιώθεις ότι δεν θα σε ξεχάσουν»
«Πάντα παρομοιάζω τους ανθρώπους με ζώα ως έναν τρόπο να καταλαβαίνω ποιοι είναι»
«Λατρεύω το γαλλικό στιλ των δεκαετιών του ’30 και του ’40. Οι σταρ όπως ο Jean Gabin και ο Yves Montand είχαν φυσικό και αβίαστο στιλ»
«Οι καλοί πρέπει να έχουν και λίγη σκόνη πάνω τους, αλλιώς είναι βαρετοί»
«Πάντα είχα την αίσθηση ότι βρίσκομαι στο επίκεντρο, στη σκηνή, ότι με κοιτούν»
«Οι γυναίκες; Ακόμα μελετώ το θέμα. Δεν έχω τελειώσει τις σπουδές μου. Είμαι ευτυχισμένος που υπάρχουν γύρω μου. Είναι το αλάτι και το πιπέρι της ζωής, αυτό που με ξυπνά το πρωί περισσότερο κι από τη δουλειά»
«Ήθελα να γίνω ηθοποιός για να παίζω και τώρα πρέπει να ντύνεσαι, να είσαι ευγενικός, έξυπνος, σέξι, έτοιμος για όλα»
«Προέρχομαι από οικογένεια ηθοποιών και έπρεπε να παλέψω για να δημιουργήσω τη δική μου ταυτότητα»
«Δεν ψωνίζω πια συχνά. Το κάνω μόνο όταν χρειάζεται. Νομίζω πως είναι υπερτιμημένο»
«Είμαι λίγο θυμωμένος στη ζωή»
«Σκεφτόμουν να πάω σε δραματικές σχολές στο Λονδίνο ή στη Νέα Υόρκη γιατί η Γαλλία δεν χωρούσε όσα ήθελα να κάνω στον κινηματογράφο»
«Το να δουλεύεις με κάποιον που αγαπάς κάνει τα γυρίσματα πιο γρήγορα και πιο ευχάριστα»
«Πάντα λάτρευα την ιδέα να αλλάζω τον εαυτό μου, να φοράω κοστούμια και μεταμφιέσεις. Σε επιστρέφει στην παιδική ηλικία»
«Όταν άρχισα να γίνομαι αναγνωρίσιμος έγινα πολύ πιο διακριτικός»
«Δούλεψα όλη μου τη ζωή με νέους σκηνοθέτες, μόνο νέους σκηνοθέτες»
«Ο πατέρας μου είναι γνωστός για τις ανάλαφρες κομεντί του κι εγώ για τους τρελούς κακούς με τα σύντομα ξεσπάσματα»
«Σκηνοθέτησα δύο μικρού μήκους και έμαθα ότι δεν είμαι σκηνοθέτης. Πρέπει να είναι κάτι σπλαχνικό και αυτό δεν είναι για μένα. Νιώθω πιο άνετα ως ηθοποιός»
«Είναι ενδιαφέρον να βλέπεις έναν σκηνοθέτη να δοκιμάζει διαφορετικά πράγματα και μάλιστα να τα καταφέρνει σχεδόν κάθε φορά»
«Παλιά ήμουν πιο ανασφαλής με το στιλ επειδή όταν είσαι νέος θέλεις να δείξεις τα πάντα»
«Νομίζω πως είμαι πιο ευάλωτος απ’ όσο φαντάζονται οι άνθρωποι»
«Αν τα παιδιά έκαναν πραγματικά όλους τους γονείς καλύτερους δεν θα υπήρχαν τρελά παιδιά στον κόσμο»
«Κανένας από εμάς δεν είναι εργασιομανής. Αν υπάρχεις μόνο μέσα από αυτό που κάνεις τότε γίνεσαι αυτό που κάνεις και αυτό είναι λάθος»
«Όταν έχεις πολλά σενάρια να διαβάσεις όσο λιγότερα έχεις τόσο το καλύτερο γιατί διαφορετικά όλα είναι ήδη προγραμματισμένα και αυτό είναι άσχημο συναίσθημα»
«Είμαι ηθοποιός και το ντύσιμο είναι μέρος της δουλειάς μου. Ό,τι κι αν φοράς πρέπει να είσαι ο εαυτός σου. Μην ακολουθείς τυφλά τη μόδα, χρησιμοποίησέ την για να είσαι μοναδικός»
«Ερχόμενος από το Παρίσι θα ήθελα πραγματικά να ζήσω στο Ρίο γιατί έχει βελτιωθεί, δεν είναι τόσο βίαιο, η οικονομία είναι καλύτερη και η μεσαία τάξη μεγαλώνει»
«Υπάρχει η ιδέα ότι είναι πολύ διαφορετικό να δουλεύεις στην Αμερική από γαλλική οπτική, αλλά πιστεύω ότι διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, όχι από χώρα σε χώρα»
«Πραγματικά απολαμβάνω το να είμαι ηθοποιός»
«Έμαθα ότι η υποκριτική δεν έχει να κάνει με την ομορφιά»
«Παράγω περισσότερο πια αλλά για να σκηνοθετήσεις χρειάζεσαι μια φλόγα και δεν την έχω. Θα προτιμούσα να κάνω κάτι άλλο»
«Όταν κάποιος σου μιλά για κάτι τρομερό στο σετ και τον πιστεύεις αναρωτιέσαι αν μιλά για κάτι που του συνέβη πραγματικά και απλώς χρησιμοποιεί τον χαρακτήρα»
«Πιστεύω ότι το αμερικανικό κοινό αγαπά τις γκανγκστερικές ταινίες, είναι κομμάτι της κουλτούρας του»
«Ο Cronenberg είναι πολύ διασκεδαστικός και πολλοί δεν το φαντάζονται βλέποντας τις ταινίες του. Δεν παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά και συνεχίζει να επανεφευρίσκεται»
Bloggers
