Η πιο απογοητευτική συνειδητοποίηση είναι αυτή που θα σε κάνει πιο δυνατή!

Δέσποινα Καμπούρη
Η πιο απογοητευτική συνειδητοποίηση είναι αυτή που θα σε κάνει πιο δυνατή!

Όπως γυμνάζεις το σώμα σου, αν το κάνεις, έτσι πρέπει να γυμνάζεις το μυαλό σου και το πνεύμα σου. Να εξελίσσεσαι. Να ανοίγεις τους ορίζοντές σου. Να μην κολλάς σε στερεότυπα. Να προχωράς μπροστά ακόμη κι αν χρειαστεί να διαγράψεις πορείες ή ανθρώπους.

Είμαι η πρώτη που «φωνάζω» για τους «φίλους». Πόσο πρέπει να τους αγαπάμε, να τους προσέχουμε, να τους φροντίζουμε, να τους τιμούμε. Άνθρωπος χωρίς φίλους, άνθρωπος μισός.

Τι γίνεται όμως όταν βλέπεις την πλάτη ενός φίλου; Όταν σε δύσκολες στιγμές αντί να σου αφιερώσει χρόνο, να σε ακούσει με ορθάνοιχτα τα αφτιά, το μόνο που κάνει είναι να σε κρίνει και να σου σηκώνει το δάχτυλο; Όσα λάθη κι αν έχεις κάνει, ότι κι αν πήγε στραβά για να βρεθείς σε μία δεινή θέση, πάντα στρέφεσαι σε αυτούς που αγαπάς για να σε ακούσουν, να σου πουν μία γλυκιά κουβέντα, να σε αγκαλιάσουν, να σε παρηγορήσουν και αν μπορούν να σε βοηθήσουν με όποιον τρόπο μπορούν. Δεν περιμένεις όμως να σε καταδικάσουν, να σε ειρωνευτούν ή να σου γυρίσουν την πλάτη.

Κάποια στιγμή λοιπόν έρχεσαι αντιμέτωπος με μία σκληρή πραγματικότητα που δεν είχες προβλέψει. Γιατί δυστυχώς συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Να αλλάζουν τα δεδομένα σε ανύποπτες στιγμές. Αυτοί για τους οποίους έβαζες το χέρι σου στη φωτιά, να μην αποδεικνύονται αντάξιοι των περιστάσεων.

Θα κλάψεις, θα στενοχωρηθείς, δεν ήρθε όμως και το τέλος του κόσμου. Δες τη θετική πλευρά της κατάστασης. Αυτή που σε ωριμάζει, είτε πρόωρα, είτε… καθυστερημένα. Γιατί μία τέτοια κατάσταση μόνο να σε «ξυπνήσει» και να σε μεγαλώσει μπορεί. Είναι ένα ταρακούνημα που σου θυμίζει ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο στη ζωή. Κι ότι ακόμη και αυτά που θεωρούσαμε μπετόν καμιά φορά γίνονται… λάσπη. Δε θέλω να σε πάω στη λογική «μόνοι ερχόμαστε και μόνοι φεύγουμε». Όχι δε θέλω να σε απογοητεύσω ούτε να σου γκρεμίσω όλα αυτά τα ωραία που νιώθεις για τους ανθρώπους που αγαπάς. Κι εγώ σαν κι εσένα είμαι. Ρομαντική. Και μου αρέσει. Και δε θα αλλάξω τον χαρακτήρα μου για καμία εφήμερη αγάπη που δεν ήταν αμφίπλευρη και αμοιβαία. Θα συνεχίσω να είμαι πιστή στα ιδεώδη μου και σε αυτούς που αγαπώ, μα όμως όταν δω την πλάτη τους απλώς δε θα αλλάξω πορεία όσο κι αν αυτό με πονέσει.

Οι ωραίες σχέσεις, έρωτος ή φιλίας, είναι αυτές που κυλούν όμορφα και εύκολα. Χωρίς πιέσεις. Γιατί νιώθουν και οι δύο πλευρές το ίδιο. Όταν πάψει ο ένας από τους δύο να νιώθει, απλώς τελειώνει. Σταμάτα να έχεις αυταπάτες και να πλάθεις παραμύθια μόνο μέσα στο δικό σου μυαλό. Άνοιξε τα μάτια σου και την καρδιά σου. Ειδικά η καρδιά, δεν κάνει ποτέ λάθος!

Να την εμπιστεύεσαι!

Καλή σου μέρα!

Περιμένω τα μηνύματά σου στο Instagram!