Είναι οι «γατομπαμπάδες» το νέο green flag; Είναι - και προσπάθησε να μου αλλάξεις τη γνώμη
Από τη συναισθηματική νοημοσύνη μέχρι την ικανότητα να αγαπούν χωρίς έλεγχο, οι άντρες με γάτες ίσως ξέρουν περισσότερα για τις σχέσεις απ’ όσο νομίζουμε.
Κάποτε, η αγάπη μετριόταν σε μεγάλες χειρονομίες. Σήμερα, μετριέται σε συναισθηματική διαθεσιμότητα. Και κάπου εκεί, αθόρυβα, εμφανίζεται ο «γατομπαμπάς» - όχι ως τάση, αλλά ως ένδειξη ωριμότητας.
Το αν οι άντρες βιώνουν κρίση στον έρωτα επειδή αρνούνται να βελτιωθούν είναι πολύ πιο σύνθετο
Γιατί ο άντρας που έχει γάτα είναι το νέο green flag;
Μιλώντας αρχικά για τις γάτες, είναι αλήθεια πως προσφέρουν συντροφικότητα που προσαρμόζεται τέλεια στους μοντέρνους ρυθμούς ζωής. Παράλληλα όμως, παρέχουν ουσιαστική συναισθηματική υποστήριξη και –ας είμαστε ειλικρινείς– χαρίζουν viral στιγμές χωρίς καμία προσπάθεια. Όσο για το χάσμα των φύλων στην ιδιοκτησία; Κλείνει γρήγορα. Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι το 23% των ανδρών έχει γάτα – μόλις 1% λιγότερο από τις γυναίκες.
Σύμφωνα με νέα έρευνα της Mars το να είσαι «cat dad» δεν είναι τάση, είναι στάση ζωής. Πάνω από τους μισούς (53%) δηλώνουν ότι συχνά προτιμούν τον χρόνο με τη γάτα τους από την παρέα άλλων ανθρώπων. Τέσσερις στους δέκα επιλέγουν μια ήσυχη βραδιά στο σπίτι αντί για κοινωνική έξοδο. Κι όμως, αυτό δεν είναι αντικοινωνικό. Αντιθέτως, η ιδιοκτησία γάτας φαίνεται να ενισχύει την κοινωνική και ερωτική τους ζωή, με το 36% των ανδρών να λέει ότι η γάτα τους έχει βελτιώσει το dating life τους.
Και θα σου εξηγήσω αμέσως το γιατί.
Ο άντρας που έχει γάτα έχει ήδη αποδεχτεί μια βασική αλήθεια των σχέσεων: η αγάπη δεν υπακούει. Δεν πιέζεται, δεν ελέγχεται, δεν απαιτείται. Χτίζεται με χρόνο, με συνέπεια και με σεβασμό στην αυτονομία του άλλου.
Οι γάτες δεν ανταποκρίνονται στην ανάγκη για επιβεβαίωση. Αντίθετα, απαιτούν παρουσία χωρίς προσδοκία. Και αυτός ο άντρας έχει μάθει να υπάρχει έτσι - χωρίς θόρυβο, χωρίς επίδειξη, χωρίς συναισθηματικούς εκβιασμούς.
Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και ο Νονός - το απόλυτο σύμβολο εξουσίας, ελέγχου και σιωπηλής δύναμης - είχε γάτα. Γιατί η πραγματική ισχύς, όπως και η ουσιαστική αγάπη, δεν χρειάζεται φωνές. Χρειάζεται αυτοκυριαρχία.
Ένας «γατομπαμπάς» δεν μπερδεύει την ένταση με το πάθος. Ούτε τη διαθεσιμότητα με την αξία. Ξέρει να φροντίζει. Όχι θεαματικά, αλλά ουσιαστικά. Έχει ενσυναίσθηση, υπομονή και μια σπάνια ικανότητα: να μην πανικοβάλλεται όταν δεν έχει τον έλεγχο. Στις σχέσεις, αυτό μεταφράζεται σε ασφάλεια.
Δεν φοβάται να μείνει σπίτι. Δεν χρειάζεται συνεχές κοινό. Δεν ορίζει τον εαυτό του μέσα από την εξωτερική επιβεβαίωση. Και ίσως γι’ αυτό είναι τόσο ελκυστικός: γιατί η συναισθηματική του σταθερότητα δεν είναι κάτι που δηλώνει, είναι κάτι που φαίνεται.
Σε μια εποχή όπου οι σχέσεις συχνά τελειώνουν πιο γρήγορα απ’ όσο ξεκίνησαν, ο άντρας με γάτα λειτουργεί αλλιώς. Πιο ήρεμα. Πιο συνειδητά. Πιο ανθρώπινα.
Οι γατομπαμπάδες δεν είναι το νέο green flag επειδή αγαπούν τις γάτες.
Είναι γιατί έχουν μάθει πώς είναι να αγαπάς κάποιον που δεν σου ανήκει.
Και αυτό, σήμερα, είναι ίσως το πιο σύγχρονο είδος έρωτα.
Bloggers
