Πώς να κάνεις ουσιαστικές συζητήσεις χωρίς να έχεις τον φόβο να «γεμίσεις» τα αμήχανα κενά

Πώς να κάνεις ουσιαστικές συζητήσεις χωρίς να έχεις τον φόβο να «γεμίσεις» τα αμήχανα κενά
Pexels

Μήπως η σκέψη του να κάνεις κουβεντούλα σε γεμίζει τρόμο; Δεν είσαι η μόνη.

Μόνο οι πιο επιδέξια κοινωνικοί άνθρωποι δεν αισθάνονται άγχος πριν καθίσουν σε ένα τραπέζι δίπλα σε έναν ξένο. Για κάποιους, ο φόβος να γεμίσει αμήχανα κενά η κουβέντα, μπορεί να είναι σχεδόν παραλυτικός, ειδικά όταν βρίσκονται δίπλα σε κάποιον που φαίνεται να είναι επιφυλακτικός στη συζήτηση. Αλλά, όπως εξηγεί η Δρ Samantha Bordman, ψυχίατρος στο Μανχάταν (η οποία γράφει επίσης σε ένα blog με τίτλο The Positive Prescription) η πίεση για μια ουσιαστική συζήτηση, είναι καλή για όλους. «Το να βάλεις στόχο να μιλήσεις για πράγματα που έχουν σημασία είναι ένας απλός τρόπος για να καλλιεργήσεις την ευτυχία», είτε πρόκειται για έναν τύπο που δεν έχεις γνωρίσει ποτέ στο σπίτι ενός φίλου, είτε για ένα ραντεβού.

Μήπως η σκέψη του να κάνεις κουβεντούλα σε γεμίζει τρόμο; Δεν είσαι η μόνη. Οι περισσότεροι άνθρωποι αντιπαθούν την άσκοπη κουβεντούλα επειδή την αισθάνονται ψεύτικη και σαν χάσιμο χρόνου. Όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι το να μιλάμε για τον καιρό δεν έχει ενδιαφέρον, εκτός αν μιλάμε με μετεωρολόγο και έρχεται τυφώνας.

Γιατί η Gen Z και οι Millennials δεν μπορούν να «μεγαλώσουν»;

Σε αντίθεση με τη συμβατική συμβουλή του να μιλάς για χαλαρά πράγματα, μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι προτιμούν να κάνουν βαθύτερες και πιο ουσιαστικές συζητήσεις. Επιπλέον, η συμμετοχή σε ουσιαστικές συζητήσεις συνδέεται με μεγαλύτερη ευτυχία και ευημερία. Υπάρχουν δύο κύριες εξηγήσεις γι' αυτό: Είμαστε όντα που αναζητούν νόημα και κοινωνικά ζώα. Η συζήτηση για τις εμπειρίες μας και τον κόσμο γύρω μας, μάς επιτρέπει να βρούμε νόημα στη ζωή μας. Οι καλές συζητήσεις διευκολύνουν επίσης το δέσιμο και τη μεγαλύτερη σύνδεση με το άτομο με το οποίο μιλάμε. Με απλά λόγια, το να βάζουμε στόχο να μιλάμε για πράγματα που έχουν σημασία είναι ένας απλός τρόπος να καλλιεργήσουμε την ευτυχία.

Τούτου λεχθέντος το να ξεκινήσουμε μια συζήτηση δεν είναι πάντα εύκολο. Σε ένα ραντεβού, σε ένα δείπνο, ή ακόμα και με ένα αγαπημένο πρόσωπο, ο διάλογος δεν ρέει με ευκολία πάντα. Όλοι μας έχουμε βιώσει αμήχανες εμπειρίες όταν ήταν σαν να «βγάζουμε με το τσιγκέλι» λόγια από τον άλλον. Εξίσου δύσκολο είναι να νιώθεις «εγκλωβισμένη» σε ένα δείπνο δίπλα σε κάποιον που φλυαρεί για κάτι που δεν σε ενδιαφέρει.

Τα καλά νέα είναι ότι δεν χρειάζεται να είναι έτσι. Αντί να ασχολείσαι με το πόσο βαρετός είναι ο παρτενέρ σου στο δείπνο ή πόσο δύσκολο είναι να του μιλήσεις, αναρωτήσου: «Τι μπορώ να μάθω από αυτούς;»

Η διοχέτευση μιας πιο ανοιχτής νοοτροπίας μπορεί να μετατρέψει μια βαρετή συνάντηση σε ενδιαφέρουσα. Σε μια ερευνητική εργασία με τίτλο «Με τις ερωτήσεις μας φτιάχνουμε τον κόσμο», οι συγγραφείς παρουσιάζουν τη δύναμη μιας ανοιχτής νοοτροπίας: «Ανάλογα με το αν σας ακούω μέσα από την ερώτηση "Τι είναι πολύτιμο σε αυτό που λέει;" ή "Γιατί σπαταλάει τον χρόνο μου;". θα ακούσω πολύ διαφορετικά μηνύματα».

Να θυμάσαι ότι όλοι όσοι θα συναντήσεις, θα ξέρουν κάτι που δεν ξέρεις εσύ.

Γιατί το στρες μπορεί να μας κάνει καλό (και πώς να το «γυρίσουμε» υπέρ μας)

Ακολουθούν μερικοί τρόποι για να κάνεις τις συζητήσεις σου πιο ουσιαστικές:

Κάνε ερωτήσεις για το γιατί και το πώς.

Όταν κάνεις την ερώτηση «Τι», οι πιθανότητες είναι ότι θα πάρεις μια απλή απάντηση, αλλά όταν κάνεις την ερώτηση «Γιατί», διερευνάς τα υποκείμενα κίνητρα ενός ατόμου. Για παράδειγμα, η ερώτηση «Γιατί νομίζεις ότι συνέβη αυτό;» δίνει μια πιο στοχαστική απάντηση από το «Τι συνέβη;». Κάθε ερώτηση που κάνεις, έχει τη δυνατότητα να περιορίσει ή να διευρύνει το διάλογο.

Δείξε ενδιαφέρον

Όπως λέει η Iris Apfel, «Πρέπει να ενδιαφέρεστε. Αν δεν ενδιαφέρεσαι, δεν μπορείς να είσαι ενδιαφέρων». Ρώτα για θέματα που θα σε βοηθήσουν να βρεις κοινά ενδιαφέροντα, βασιζόμενη σε αυτά που λέει ο άλλος. Καλό είναι να αποφύγεις προβλέψιμες ερωτήσεις όπως: «Από πού είσαι;» και «Με τι ασχολείσαι;». Κάνε ανοιχτές ερωτήσεις που απαιτούν κάτι περισσότερο από μια μονολεκτική απάντηση.

Ζήτα συμβουλές

Όπως παρατήρησε οξυδερκώς ο Όσκαρ Ουάιλντ, «Όλοι θαυμάζουμε τη σοφία εκείνων που έρχονται σε εμάς για συμβουλές». Είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να ξεκινήσεις μια συζήτηση. Ως επί το πλείστον, οι άνθρωποι λατρεύουν να μιλούν για τον εαυτό τους και τις εμπειρίες τους. Μελέτες δείχνουν ότι το να μιλάμε για τον εαυτό μας μάς κάνει να νιώθουμε ωραία - ενεργοποιεί τις ίδιες περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται όταν τρώμε καλό φαγητό, ακόμα και όταν κάνουμε σεξ. Εκμεταλλεύσου το γεγονός αυτό και χρησιμοποίησε το ως ευκαιρία για να μάθεις κάτι.

Απόφυγε το αγαπημένο σου θέμα

Είναι αντιφατικό αλλά έχει νόημα -είτε πρόκειται για την όπερα είτε για το καράτε που ξεκίνησες τον προηγούμενο μήνα- γιατί πιθανότατα θα καταλήξεις να μιλάς πάρα πολύ και να μην ακούς αρκετά.

Μίλα λιγότερο και άκου περισσότερο

Η πραγματική ακρόαση περιλαμβάνει την ακρόαση των όσων λέει το άτομο και επίσης την προσοχή στη μη λεκτική επικοινωνία του. Εσύ μπορείς να ανταποκριθείς προχωρώντας ουσιαστικά τη συζήτηση. Αυτό δείχνει στο άλλο άτομο ότι ενδιαφέρεσαι πραγματικά για αυτά που έχει να πει. Προσπάθησε να αναφέρεις κάτι για το οποίο το άλλο άτομο είναι παθιασμένο και στη συνέχεια χρησιμοποίησε τις ακόλουθες τρεις μαγικές λέξεις: «Πες μου περισσότερα».

Τήρησε τον κανόνα των 20 δευτερολέπτων

Ο Dr. Mark Goulston, συγγραφέας του Just Listen, παρέχει μερικές πρακτικές συμβουλές σχετικά με το πότε να μιλάς και πότε όχι. Συνιστά να υπακούς στον κανόνα αυτό: «Στα πρώτα 20 δευτερόλεπτα της ομιλίας, το φως είναι πράσινο: ο ακροατής σας σάς συμπαθεί, εφόσον η δήλωσή σας είναι σχετική με τη συζήτηση και ελπίζουμε ότι εξυπηρετεί τον άλλον. Αλλά, οι άνθρωποι που μιλούν για περισσότερο από περίπου μισό λεπτό κάθε φορά, είναι βαρετοί και συχνά θεωρούνται υπερβολικά φλύαροι. Έτσι, το φανάρι γίνεται κίτρινο για τα επόμενα 20 δευτερόλεπτα - τώρα αυξάνεται ο κίνδυνος το άλλο άτομο να αρχίσει να χάνει το ενδιαφέρον του ή να σας θεωρεί πολυλογά. Στο σημείο των 40 δευτερολέπτων, το φως σας γίνεται κόκκινο. Ναι, υπάρχει μια περιστασιακή στιγμή που θέλετε να περάσετε το κόκκινο φως και να συνεχίσετε να μιλάτε, αλλά στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, καλύτερα να σταματήσετε, αλλιώς κινδυνεύετε».

Το σώμα σου τα λέει όλα

Τα στοιχεία της γλώσσας του σώματος, όπως η οπτική επαφή, το ειλικρινές νεύμα και η κλίση προς τα μέσα, επικοινωνούν ενδιαφέρον. Χαμογέλα, άνοιξε τα χέρια, δώσε προσοχή. Τίποτα δεν σκοτώνει μια ευχάριστη συζήτηση όσο η αίσθηση ότι ο άλλος δεν ενδιαφέρεται για αυτά που λες.

Ξέχνα το τηλέφωνο

Μια μελέτη του 2014, με την ονομασία «The iPhone Effect», κατέδειξε πώς η απλή παρουσία ενός τηλεφώνου μπορεί να καταστρέψει μια συζήτηση. Η ποιότητα και η ουσία μιας συζήτησης αξιολογήθηκαν ως λιγότερο ικανοποιητικές σε σύγκριση με μια συζήτηση που γινόταν χωρίς κινητή συσκευή. Άστο στην τσέπη ή στην τσάντα σου και μην το τοποθετείς ποτέ στο τραπέζι.

For the love of luck! Γιατί μερικοί άνθρωποι έχουν όλη την τύχη μαζεμένη πάνω τους;

pexels-katerina-holmes-5911152.jpg