Τι σημαίνει, βάσει ψυχολογίας, όταν κάποιος διαφωνεί πάντα με ό,τι λες;

Τι σημαίνει, βάσει ψυχολογίας, όταν κάποιος διαφωνεί πάντα με ό,τι λες;

Η διαρκής αντίρρηση και το «Όχι» σε καθετί που κάποιος λέει, είναι κουραστικό, αλλά ίσως κρύβει και βαθύτερα ψυχολογικά αίτια.

Η επικοινωνία με κάποιον που διαφωνεί συνεχώς μαζί σου μπορεί να γίνει εξουθενωτική. Όμως, αν κατανοήσεις τα βαθύτερα αίτια αυτής της συμπεριφοράς και σκεφτείς πώς να την αντιμετωπίσεις, μπορείς να ελαφρύνεις σημαντικά το βάρος που δημιουργεί.

Πίσω από ένα τέτοιο άτομο, συχνά κρύβεται η ανασφάλεια. Είναι φυσιολογικό να διαφωνούμε πού και πού στις καθημερινές συζητήσεις, όμως ίσως έχεις βρεθεί μπροστά σε κάποιον που φαίνεται να έχει σχεδόν «ειδικευτεί» στο να φέρνει αντίρρηση σε κάθε τι που λες. Ακόμα κι όταν το επιχείρημά σου είναι λογικό ή ξεκάθαρο, εκείνος βρίσκει αδυναμίες. Μπορεί να έχεις πιάσει τον εαυτό σου να σκέφτεται: «Δεν γίνεται να μιλήσεις μαζί του». Και τότε, αρχίζεις να αναρωτιέσαι: «Γιατί το κάνει αυτό;»

Πώς να επηρεάζεις όποιον διαφωνεί μαζί σου: «Είναι λάθος ότι νομίζουμε πως τα γεγονότα είναι ισχυρά»

Δεν έχεις ποτέ δίκιο;

Για να είμαστε ξεκάθαροι, στην κατηγορία αυτή δεν περιλαμβάνουμε ανθρώπους που έχουν ισχυρή άποψη και την υπερασπίζονται. Μιλάμε για εκείνους που, ό,τι κι αν πεις, βρίσκουν λόγο να σε διορθώσουν ή να σε ακυρώσουν. Οι ψυχολόγοι εξηγούν ότι αυτή η ανάγκη για αντίρρηση μπορεί να προέρχεται από βαθιά ανασφάλεια. Κάποιος που δεν έχει αυτοπεποίθηση, ίσως χρησιμοποιεί την αντίφαση ως έναν τρόπο να νιώσει σημαντικός ή ότι έχει τον έλεγχο της κατάστασης.

Ίσως σου φαίνεται παράξενο, όμως το να διαφωνεί συνεχώς μπορεί για εκείνον να είναι ένας τρόπος αυτοεπιβεβαίωσης. Μέσα από τη σύγκρουση, προσπαθεί να προστατευτεί από φόβους, όπως η απόρριψη ή το αίσθημα κατωτερότητας.

Τα τραύματα του παρελθόντος

Η χαμηλή αυτοεκτίμηση δεν είναι ο μόνος λόγος. Μερικές φορές, πίσω από αυτή τη συμπεριφορά κρύβονται συναισθηματικά τραύματα που δεν έχουν επουλωθεί. Αν κάποιος έχει περάσει δύσκολες εμπειρίες ή είχε προβληματικές σχέσεις στο παρελθόν, μπορεί να έχει μάθει να αντιδρά έτσι για να μη νιώσει ξανά ευάλωτος.

Στην ουσία, φτιάχνει γύρω του ένα «τείχος» που τον προστατεύει, αλλά και τον απομονώνει. Ειδικά αν έχει μεγαλώσει σε περιβάλλον γεμάτο εντάσεις και συγκρούσεις, ίσως έχει υιοθετήσει αυτό το στυλ επικοινωνίας ως «κανονικό».

Ο τρόπος με τον οποίο τσακώνεσαι με τον σύντροφό σου, αποκαλύπτει πολλά για τη σχέση σας

Μήπως είναι κάτι πιο σύνθετο;

Ναι, υπάρχουν και πιο πολύπλοκοι – ή σκοτεινοί – λόγοι. Ορισμένοι άνθρωποι που διαφωνούν συνέχεια έχουν ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά. Θέλουν να ξεχωρίζουν, να νιώθουν ανώτεροι, να κερδίζουν την προσοχή μέσω της διαφωνίας. Αναζητούν την επιβεβαίωση μέσα από τα επιχειρήματά τους και συχνά προβάλλουν ένα υπερτροφικό «εγώ».

Σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να πρόκειται για άτομα με «υψηλά συγκρουσιακή προσωπικότητα» – ανθρώπους που δημιουργούν συνεχώς εντάσεις, κατηγορούν τους άλλους, δυσκολεύονται να αναλάβουν ευθύνη και παρουσιάζουν απότομες συναισθηματικές μεταπτώσεις.

Ορισμένες διαταραχές προσωπικότητας, όπως, για παράδειγμα, ο ναρκισσισμός, μπορεί επίσης να εκδηλωθούν με παρόμοια μοτίβα. Οι συνεχείς αντιφάσεις λειτουργούν ως ασπίδα για να προστατεύσουν την εικόνα τους ή να επιβεβαιώσουν την ανωτερότητά τους.

close-up-teenagers-outside.jpg

Οι έφηβοι, μία κατηγορία μόνοι τους

Ε ναι, το μυαλό πηγαίνει εύλογα εκεί καθώς οι έφηβοι είναι «μάστορες» της διαφωνίας. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων αυτό είναι φυσιολογικό, καθώς προσπαθούν να διαμορφώσουν την ταυτότητά τους, ξεχωρίζοντας από τους γονείς τους.

Ωστόσο, αν η συμπεριφορά αυτή είναι έντονη και παρατεταμένη, μπορεί να μιλάμε για κάποια διαταραχή, όπως η «αντικοινωνική ή αντιδραστική διαταραχή συμπεριφοράς», που χαρακτηρίζεται από αρνητισμό και έντονη ανυπακοή.

Οι έφηβοι του 2000: Μια γενιά ψηφιακή αλλά συνάμα «τυχερή», αφού γλίτωσε τις υπερβολές

Πώς αντιμετωπίζεται;

Ό,τι κι αν συμβαίνει, είναι σαφές ότι αυτή η συμπεριφορά φθείρει τις διαπροσωπικές σχέσεις. Εμποδίζει την ουσιαστική επικοινωνία και την ενεργή ακρόαση – στοιχεία απαραίτητα για μια υγιή σχέση.

Γι’ αυτό είναι σημαντικό να είσαι προετοιμασμένος. Ξεκίνα παρατηρώντας τη συμπεριφορά: υπάρχει κάποιο μοτίβο; Μήπως επαναλαμβάνεται συστηματικά; Αντί να αντιδράς παρορμητικά, δες αν μπορείς να κατανοήσεις τι κρύβεται πίσω από αυτήν.

Όταν νιώσεις έτοιμος, προσπάθησε να μιλήσεις ήρεμα και ξεκάθαρα. Μίλησε σε πρώτο πρόσωπο, περιέγραψε τι παρατηρείς και πώς αυτό σε επηρεάζει. Αυτό βοηθά να αποφύγεις παρεξηγήσεις και να διατηρήσεις τον διάλογο σε ένα υγιές επίπεδο.

Η ενεργητική ακρόαση – δηλαδή το να ακούς ειλικρινά και χωρίς διακοπές – μπορεί να μειώσει την ανάγκη του άλλου να σε «ακυρώνει». Επίσης, μην ξεχνάς να έχεις υπομονή και να παραμένεις αντικειμενικός. Αυτά τα δύο είναι οι πιο ισχυροί σου σύμμαχοι.

Να έχεις πάντα στο μυαλό σου πως ο στόχος δεν είναι να «κερδίσεις» τη διαφωνία, αλλά να καταφέρεις να επικοινωνήσεις. Και με τον χρόνο, να δεις αν αξίζει να διατηρήσεις αυτή τη σχέση ή να βάλεις όρια για να προστατεύσεις τον εαυτό σου.