Αν κάποιος περπατά με τα χέρια του πίσω από την πλάτη, έχει αυτές τις 3 ιδιότητες, λέει η ψυχολογία

Ειδικοί στην ψυχολογία και τη μη λεκτική επικοινωνία έχουν μελετήσει σε βάθος αυτή τη στάση και έχουν καταλήξει σε πολλαπλές ερμηνείες για τη διάθεση και την προσωπικότητα του ατόμου. Το περπάτημα με τα χέρια πίσω από την πλάτη συνδέεται, σχεδόν πάντοτε, με την αυτοπεποίθηση και το κύρος. Πρόκειται για χαρακτηριστική στάση ανθρώπων που βρίσκονται σε ηγετικούς ρόλους -όπως οι δάσκαλοι, οι στρατιωτικοί ή οι ηλικιωμένοι- ανθρώπων που, είτε λόγω θέσης είτε λόγω εμπειρίας, έχουν μάθει να κυριαρχούν στο χώρο.

Όταν το στήθος προτάσσεται και το βλέμμα σηκώνεται ψηλά, το άτομο αυτό εκπέμπει αυτοκυριαρχία, ψυχραιμία και έλεγχο. Δείχνει ότι ορίζει το σώμα του και την κατάσταση. Αυτή η στάση φανερώνει αξιοπρέπεια, αποφασιστικότητα και την εσωτερική αίσθηση ότι «τίποτα δεν μπορεί να με ταράξει».

Υπάρχει, όμως, και μια πιο απλή εκδοχή. Σε ήρεμες στιγμές, ειδικά στους μεγαλύτερους ανθρώπους, αυτή η στάση δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια συνήθεια. Μια απλή κίνηση του σώματος που υποδηλώνει άνεση και αίσθημα ασφάλειας. Μια καθημερινή, ασυναίσθητη επιλογή, που υποδηλώνει ουσιαστικά το εξής: «Ας αφήσω τα χέρια μου πίσω, εκεί δεν ενοχλούν».

Υπάρχει όμως και μια τρίτη, βαθύτερη ανάγνωση: η συγκέντρωση και η ενδοσκόπηση. Πολλοί άνθρωποι παίρνουν αυτή τη στάση όταν στοχάζονται ή διαλογίζονται. Είναι μια τεχνική για να περιορίσουν τα εξωτερικά ερεθίσματα, να απομονώσουν τον εαυτό τους και να εστιάσουν αποκλειστικά στις σκέψεις τους. Είναι η στάση του ανθρώπου που «βουτά» στο μυαλό του, που θέλει να κινηθεί μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο, ώστε να φτάσει στις σωστές αποφάσεις και στις πιο καθαρές ιδέες.

Αν, ωστόσο, προσέξεις τις λεπτομέρειες -αν τα χέρια είναι υπερβολικά σφιγμένα, αν οι ώμοι δείχνουν ένταση- τότε πιθανόν να παρατηρείς έναν άνθρωπο που πιέζεται. Ίσως βρίσκεται σε μια δύσκολη φάση, ίσως η στιγμή απαιτεί ψυχραιμία και το σώμα του αντικατοπτρίζει τη μάχη ανάμεσα στην ηρεμία και την εσωτερική αναστάτωση.

Το σημαντικό είναι το εξής: Πριν βιαστείς να ερμηνεύσεις αυτή τη στάση, κοίτα το πλαίσιο. Όπως λένε και οι ειδικοί, όλα κρίνονται στη λεπτομέρεια. Παρατήρησε αν το άτομο κινείται αργά ή κοφτά, αν το πρόσωπό του είναι ήρεμο ή σφιγμένο, αν γύρω του υπάρχει ένταση ή ησυχία. Το κάθε στοιχείο είναι ένα κομμάτι του παζλ που σε βοηθά να αποκωδικοποιήσεις τη στάση.

Κι αν κάτι πρέπει να θυμάσαι, είναι αυτό: Μερικές φορές, η πιο ήρεμη και απλή κίνηση κρύβει τις πιο σύνθετες ιστορίες. Γιατί το σώμα μιλά πάντα -ακόμη και όταν σιωπά. Ειδικά τότε.