7 λόγοι που χρειαζόμαστε το χιούμορ, το θάρρος, την αλήθεια και τα «κότσια» αυτή τη στιγμή

Σε εποχές όπου ο θόρυβος κρύβει την αλήθεια και οι κραυγές σκεπάζουν τη λογική, το χιούμορ γίνεται η τελευταία υπεράσπιση του νου απέναντι στην αυθαιρεσία. Δεν είναι απλώς ανάλαφρη διασκέδαση, είναι τρόπος να μιλάς για τα άρρητα, να καρφώνεις την αλήθεια χωρίς να την πλασάρεις σαν κήρυγμα. Χρειάζεται θάρρος για να γελάς με όσα άλλοι τρέμουν να ψελλίσουν, χρειάζεται ευφυΐα για να βάζεις φωτιά στην υποκρισία με μια ατάκα. Το γέλιο δεν είναι απόδραση, είναι άμυνα, αντίσταση, δήλωση ελευθερίας.

Το χιούμορ και η κωμωδία είναι ιερά. Ακολουθούν αλήθειες που αξίζει να θυμόμαστε:

Γιατί οι φίλοι δεν απαντούν πάντα στα μηνύματα (+ γιατί μπορεί κι εσύ να δυσκολεύεσαι να το κάνεις)

Γιατί η γάτα είναι (μακράν) καλύτερη ψυχοθεραπεύτρια από την Τεχνητή Νοημοσύνη

Αυτό το αγαπημένο σου φυτό εσωτερικού χώρου φέρνει κακοτυχία σύμφωνα με το Feng Shui

Τι σημαίνει να περπατάς με τα χέρια πίσω από την πλάτη, σύμφωνα με την ψυχολογία

1. Το χιούμορ υπάρχει για να υψώνει και να διερευνά, όχι για να θάβει σκέψεις και συναισθήματα.
   Δεν απορρίπτει τα δύσκολα θέματα, τα ανοίγει για να μη μένουν κρυφά. Γι’ αυτό οι σοφοί βασιλιάδες είχαν γελωτοποιούς: για να χτυπούν με δηλητηριώδες πνεύμα τις αδυναμίες της αυλής, ώστε η εξουσία να γνωρίζει ότι οι ατέλειες και η υποκρισία της είναι ορατές.

2. Το χιούμορ ταπεινώνει.
   Όσοι είναι αλαζόνες, άπληστοι ή έχουν αποκτήσει πλούτη και δύναμη με ύποπτα μέσα, δεν αντέχουν την ταπεινότητα. Έτσι καταλήγουν να ταπεινώνονται οι ίδιοι. Ανίκανοι να παραδεχτούν λάθη ή να απορροφήσουν δυσαρέσκεια, προτιμούν την οργή από το γέλιο. Κάνουν τους άλλους να υποφέρουν, γιατί δεν καταλαβαίνουν τη λειτουργία της κωμωδίας. Οι τραμπούκοι και οι ναρκισσιστές τρέμουν ακόμη και ένα πλάγιο, ειρωνικό βλέμμα.

3. Το πνευματώδες μέλος της ομάδας είναι από τους πιο ισχυρούς ηγέτες.
   Εφόσον το χιούμορ του ενώνει αντί να φιμώνει, είναι ανεκτίμητο. Ο ηγέτης χωρίς χιούμορ τελικά αποτυγχάνει, γελοιοποιείται, χάνει την εξουσία και μένει στην ιστορία -αν μείνει- μόνο ως ανέκδοτο.

4. «Ένα πλήθος που γελάει είναι μια χορωδία ειρήνης», λέει η σπουδαία συγγραφέας και stand-up κωμικός Wendy Liebman.
   Όταν οι άνθρωποι γελούν μαζί, αναγνωρίζοντας σε μια ατάκα μια κοινή ανθρώπινη εμπειρία, δεν είναι αυτοί που θα πιάσουν μετά τσεκούρια και πυρσούς.

5. Οι αληθινοί κωμικοί είναι πάντα εκτός νόμου -με την καλύτερη έννοια.
   Δεν υπακούουν στους κανόνες της εξουσίας, βλέπουν από την περιφέρεια, από μεγαλύτερες αποστάσεις, από γωνίες που οι υπόλοιποι αγνοούν. Είναι μορφές τύπου Robin Williams–Robin Hood: επιστρέφουν κάτι πολύτιμο στην κοινωνία.

6. Όταν γελάμε αληθινά, έχουμε νικήσει.
   Το γέλιο απαιτεί θάρρος: να χαθείς στη στιγμή αλλά και να ρισκάρεις την εγκατάλειψη της σοβαροφάνειας. Οι κωμικοί δανείζουν φωνή σε όσους δεν έχουν.

7. Ο πιο γενναίος άνθρωπος γελά με την τυραννία.
   Δεν αφήνει κανέναν εξουσιαστή να του επιβάλει πότε και με τι θα γελάσει. Ακόμη κι αν το μαστίγιο του τυράννου αιωρείται από πάνω του, δεν σωπαίνει.

Κάθε φορά που ένα γνήσιο, πηγαίο γέλιο ξεσπά, καταρρέει για λίγο η ψευδαίσθηση της εξουσίας. Γιατί το χιούμορ δεν το ελέγχεις, δεν το διατάζεις, δεν το φιμώνεις. Απαιτεί ελευθερία σκέψης, αποδοχή της αλήθειας και αδιαπραγμάτευτο θάρρος. Γι’ αυτό και όσοι το φοβούνται προσπαθούν να το φιμώσουν· ξέρουν πως ένα αστείο μπορεί να πει περισσότερα για την εξουσία τους από χίλιες διαδηλώσεις. Στο τέλος, η ανθρωπότητα θα σωθεί -αν σωθεί — από εκείνους που γέλασαν την κατάλληλη στιγμή. Και γέλασαν δυνατά.