Η σημασία του να κινείσαι στη δουλειά (για να μη γίνεις «άγαλμα» μπροστά στον υπολογιστή)
Οι περισσότεροι περνούν τη μισή μέρα τους καθισμένοι. Στο γραφείο, μπροστά σε οθόνες, σε συναντήσεις ή τηλεδιασκέψεις. Κι όμως, όσο περισσότερο μένεις ακίνητος, τόσο πιο αργά «σβήνει» ο οργανισμός σου. Το σώμα συνηθίζει στη στασιμότητα, ο νους κουράζεται πιο εύκολα, κι η μέρα κυλά χωρίς να έχεις κάνει ούτε δέκα βήματα πέρα από το γραφείο σου.
Στην Ελλάδα της τηλεργασίας, των μικρών γραφείων και των εξαντλητικών ωραρίων, το φαινόμενο του καθιστικού τρόπου ζωής έχει γίνει σχεδόν αυτονόητο. Εργαζόμενοι κάθε ηλικίας περνούν 7 έως 9 ώρες την ημέρα μπροστά σε υπολογιστή, χωρίς ουσιαστικά διαλείμματα. Κι όσο αυξάνονται οι ώρες της ακινησίας, αυξάνεται και ο κίνδυνος: μυοσκελετικοί πόνοι, προβλήματα κυκλοφορίας, αυχενικά, μειωμένη αναπνευστική ικανότητα, ακόμη και καρδιαγγειακά νοσήματα.
Η πολύωρη καθιστική στάση επιβαρύνει όχι μόνο το σώμα, αλλά και τη διάθεση. Όταν το σώμα δεν κινείται, ο εγκέφαλος «κοιμάται». Η κυκλοφορία του αίματος μειώνεται, το οξυγόνο φτάνει πιο δύσκολα στον εγκέφαλο, και αυτό μεταφράζεται σε μειωμένη συγκέντρωση, υπνηλία, ευερεθιστότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές έρευνες συνδέουν τη σωματική ακινησία με την αύξηση του άγχους και της κατάθλιψης.
Τα περισσότερα γραφεία δεν είναι σχεδιασμένα για κίνηση. Στενοί χώροι, καρέκλες χωρίς στήριξη, χαμηλός φωτισμός, και ένας υπολογιστής που γίνεται προέκταση του σώματος. Στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα η ακινησία έχει σχεδόν νομιμοποιηθεί -σαν να είναι απόδειξη παραγωγικότητας. Η κουλτούρα της κίνησης λείπει, και μαζί της λείπει και η φροντίδα του σώματος.
Η ψυχολογία των μαλλιών: το αόρατο κεφάλαιο της αυτοεκτίμησης
Η παράξενη δεύτερη ζωή του ελληνικού αλφαβήτου
3 λόγοι που το online shopping σε κάνει να νιώθεις άσχημα, σύμφωνα με τους ψυχολόγους
Τι σημαίνει να κρατάς ρούχα που δεν φοράς ποτέ, σύμφωνα με την ψυχολογία
Κι όμως, αρκούν ελάχιστα για να αλλάξει αυτό. Το να σηκωθείς κάθε ώρα για δύο λεπτά, να τεντωθείς, να περπατήσεις μέχρι την κουζίνα ή τις σκάλες, να πάρεις βαθιά αναπνοή με ίσιο κορμό. Δεν χρειάζεται εξοπλισμός, ούτε γυμναστήριο. Μόνο συνείδηση ότι η κίνηση δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη.
Η πανδημία έκανε το σπίτι χώρο εργασίας και θόλωσε τα όρια ανάμεσα στο επαγγελματικό και το προσωπικό. Πολλοί εργαζόμενοι περνούν την ημέρα χωρίς να αλλάξουν στάση ούτε για λίγο. Η τηλεργασία έφερε ευκολία, αλλά και ακινησία. Ο υπολογιστής έγινε η πύλη του κόσμου -και το σώμα, ο ακίνητος φύλακάς της.
Στην πράξη, ελάχιστες επιχειρήσεις στην Ελλάδα εφαρμόζουν πολιτικές για ενεργές παύσεις ή εργονομία. Οι περισσότεροι εργοδότες δεν παρέχουν καν την κατάλληλη καρέκλα. Η άνεση και η υγεία του εργαζομένου εξαρτώνται τελικά από την τσέπη του.
Η λύση δεν βρίσκεται σε ειδικά προϊόντα ή ακριβά γραφεία, αλλά στην αλλαγή νοοτροπίας. Στην αναγνώριση ότι το σώμα δεν σχεδιάστηκε για να μένει ακίνητο. Ότι η εργασία δεν πρέπει να ταυτίζεται με την ακινησία.
Μερικά μικρά βήματα αρκούν:
- Κάθε ώρα, σήκω για δύο λεπτά και περπάτα λίγο.
- Κάνε κυκλικές κινήσεις στους ώμους και στα πέλματα.
- Απόφυγε να σταυρώνεις τα πόδια.
- Τοποθέτησε την οθόνη στο ύψος των ματιών.
- Πάρε μερικές βαθιές αναπνοές, τεντώνοντας τη σπονδυλική σου στήλη.
Δεν πρόκειται για fitness. Πρόκειται για αυτοπροστασία. Για την απλή υπενθύμιση ότι το σώμα σου δεν είναι έπιπλο, ούτε προέκταση του υπολογιστή. Είναι το εργαλείο που σε στηρίζει -αρκεί να το θυμάσαι.
Bloggers
