Όταν η ακράτεια σε κρατάει πίσω

Πρόκειται για ένα πρόβλημα που προκαλεί αμηχανία σε πολλούς ανθρώπους, αφού μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής τους. Τουλάχιστον έτσι πίστεψα εγώ, όταν για πρώτη φορά αντιλήφθηκα πως η ακράτεια θα αποτελούσε μέρος της καθημερινότητάς μου. Το διάστημα που ακολούθησε την επίσημη διάγνωση ήταν αναμφίβολα δύσκολο λόγω ψυχολογικών –ως επί το πλείστον– παραγόντων. Αισθανόμουν άσχημα με τον εαυτό μου και δεν επιθυμούσα να συζητώ με το φιλικό και οικογενειακό μου περιβάλλον για το συγκεκριμένο πρόβλημα.

Είναι γνωστό πως η ακράτεια ούρων δημιουργεί συχνά ισχυρά αισθήματα ντροπής στους πάσχοντες και η αλήθεια είναι πως αν και το πρόβλημά μου ήταν σχετικά ελαφριάς μορφής, δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ σε αρχικό στάδιο τα συναισθήματά μου. Ως αποτέλεσμα, μέσα σε λίγες ημέρες οι κοινωνικές μου συναναστροφές περιορίστηκαν και η αυτοπεποίθησή μου έπεσε σε μεγάλο βαθμό. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που αποφάσισα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου. Λένε πως η σωστή ενημέρωση είναι το παν όσον αφορά στην αντιμετώπιση ενός ζητήματος –και δη υγείας– και στην περίπτωσή μου ο εν λόγω «κανόνας» ίσχυσε πλήρως. Χρειάστηκε απλώς να εστιάσω στα τρία παρακάτω σημεία, προκειμένου να προχωρήσω μπροστά.

Η αποδοχή του προβλήματος

Το πρώτο βήμα που με βοήθησε σημαντικά να διαχειριστώ το πρόβλημά μου ήταν η αποδοχή τους γεγονότος. Έπασχα από ακράτεια ούρων και αυτό δεν μπορούσε να με σταματήσει από οτιδήποτε ήθελα να κάνω. Ακούγεται εύκολο αλλά δεν είναι, ειδικότερα όταν το άτομο το οποίο επηρεάζεται από την εν λόγω πάθηση είναι ιδιαίτερα δραστήριο. Με βοήθησε, επίσης, το γεγονός ότι πληροφορήθηκα πως πρόκειται για ένα κοινό πρόβλημα. Για την ακρίβεια, οι γυναίκες έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν ακράτεια συγκριτικά με τους άντρες και τουλάχιστον 1 στις 10 γυναίκες από 40 έως 65 ετών και 3 στις 10 γυναίκες άνω των 65 ετών πάσχουν από αυτή.

Διαβάστε περισσότερα στο Onmed.gr