Ο θάνατος της Βούλας στη Μουρμούρα μας θύμισε πόσο αδαείς είμαστε στις πρώτες βοήθειες

Κανείς δεν περίμενε πως μία ηθοποιός όπως η Ελένη Κοκκίδου που βρίσκεται από την πρώτη σεζόν στη σειρά «Μην αρχίζεις τη Μουρμούρα» θα την αποχαιρετούσε για να κάνει πια κάτι διαφορετικό στην τηλεόραση. Η αγαπημένη κρητικιά Βουλίτσα και σύζυγος του Μηνά στο τελευταίο επεισόδιο της Κυριακής έφυγε άκομψα, όχι όσο δραματικά περιμέναμε και μας θύμισε τι πρέπει να ξέρουμε να κάνουμε τη στιγμή που ένα αγαπημένο μας πρόσωπο πνίγεται.

Ο θάνατός της φυσικά και θα επηρεάσει τον τηλεοπτικό Μηνά την επόμενη τηλεοπτική σεζόν, ο οποίος θα μείνει μόνος όμως η απώλεια της τηλεοπτικής Βούλας με τέτοιον τρόπο πάνω στο τραπέζι φαγητού δεν πέρασε χωρίς σχόλια από το κοινό.

«Τραγικό και τερμα ψεύτικο αν όντως έτσι τελειώνει η Βούλα. Ετσι εύκολα πεθαίνουν οι άνθρωποι...

Γιατι δε τη βοηθούσαν τη γυναίκα που την έβλεπαν να πνίγεται

Υποθέτω πως προσπάθησαν να το κάνουν όσο λιγότερο οδυνηρό και δραματικό γινόταν εφόσον είναι κωμική σειρά», ήταν μόνο μερικά από τα σχόλια του κοινού.

Τι πήγε λάθος με τον Μηνά;

Όπως έχει συμβεί πολλές φορές στη χώρα μας, κανείς δεν πήρε πραγματικά χαμπάρι τον πνιγμό, δεν έδωσε τις πρώτες βοήθειες κι έτσι η πρωταγωνίστρια χάθηκε.

Για να βοηθήσουμε αυτόν που πνίγεται, αρχικά πρέπει να παραμείνουμε ψύχραιμοι. Η διακοπή της αναπνοής είναι από μόνη της αρκετά αγχωτική για το άτομο που πνίγεται. Για να βοηθήσουμε να απομακρυνθεί η τροφή που φράζει την αναπνευστική οδό, μπορούμε να εφαρμόσουμε έναν απλό αλλά σωτήριο χειρισμό.

Όταν υπάρχει κάποιος τριγύρω να βοηθήσει, τα πράγματα είναι κάπως πιο εύκολα, ειδικά αν το άτομο αυτό έχει εκπαιδευτεί στην εφαρμογή του χειρισμού Χάιμλιχ. Τι γίνεται όμως αν στραβοκαταπιείς την ώρα που τρως μόνη στο σπίτι και δεν μπορείς να ζητήσεις από κάποιον βοήθεια;

Πρόκειται για το χειρισμό Χάιμλιχ που μπορείς να εφαρμόσεις με μια καρέκλα.

Για να αποφύγετε τον κίνδυνο τραυματισμού, προτιμήστε το σώμα σας να έρθει σε επαφή με την πλάτη της καρέκλας και όχι με κάποια άλλη, πιο αιχμηρή, επιφάνειά της, όπως η γωνία της πλάτης ή του καθίσματος. Το σωστό σημείο επαφής του σώματος με την καρέκλα είναι το τμήμα της κοιλιάς που βρίσκεται ακριβώς κάτω από τα πλευρά. Για καλύτερη ισορροπία, στηρήξου με τα χέρια στο κάθισμα της καρέκλας ενώ μπορείς να χρησιμοποιήσετε τα χέρια για να απομακρύνεις το ξένο σώμα.

Τοποθετήστε το ένα χέρι μεταξύ των πλευρών και του αφαλού σφιγμένο σε γροθιά και με το άλλο σας χέρι πιέζεις με δύναμη προς τα μέσα και προς τα πάνω, σχηματίζοντας νοητά το γράμμα J, σαν να προσπαθείς να διαγράψετε αντίστροφα τη φυσιολογική φορά κίνησης του ξένου σώματος κατά μήκος της πεπτικής οδού.

Κι αν νομίζεις πως μόνη δεν θα τα καταφέρεις, σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Thorax, ο χειρισμός Χάιμλιχ επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα στον ίδιο βαθμό είτε εφαρμόζεται από τον ίδιο τον πάσχοντα με τη βοήθεια καρέκλας ή των χεριών του είτε εφαρμόζεται από κάποιον τρίτο.

Μιλώντας στο Queen την Παγκόσμια Ημέρα Πρώτων Βοηθειών, Ο Χρήστος Κρασαδάκης, επικ. Επιμελητής στο Νοσοκομείο ΚΑΤ και δημιουργός της First Aid Athens είχε τονίσει σχετικά με την πιο πιο συχνή μορφή έκτακτης ανάγκης που προκύπτει μέσα στο σπίτι και πώς μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί;

«Συνήθεις καταστάσεις στο σπίτι είναι μικροτραυματισμοί (π.χ. από πτώσεις). Εντούτοις, σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος να καλέσουμε κάποιον ειδικό (π.χ. τον παιδίατρό μας), ώστε να ενημερωθούμε για τις απαραίτητες πρώτες ενέργειες και με ηρεμία να μεταφέρουμε εμείς ή το ασθενοφόρο, αν χρειαστεί, τον ασθενή στο νοσοκομείο, σε κάποιο κέντρο υγείας ή σε κάποιο ιδιωτικό ιατρείο.

Από την άλλη, εγώ θα ήθελα να δώσω έμφαση σε καταστάσεις που είναι πιο επείγουσες από τους μικροτραυματισμούς μέσα στο σπίτι, όπως η απόφραξη του αεραγωγού από κάποιο ξένο σώμα.

Όταν, για παράδειγμα, ένα παιδί ή ενήλικας πνίγεται γιατί φαγητό ενσφηνώνεται σε κάποιο μέρος του σωλήνα με τον οποίο αναπνέουμε. Εκεί δεν υπάρχει χρόνος για τίποτα και η μη γνώση Α' Βοηθειών έχει καταδικάσει το άτομο σε θάνατο.

«Όταν ένα παιδί ή ενήλικας πνίγεται από το φαγητό… εκεί δεν υπάρχει χρόνος για τίποτα και η μη γνώση Α' Βοηθειών έχει καταδικάσει το άτομο σε θάνατο».

Και στο ερώτημα για το αν θα έπρεπε οι πρώτες βοήθειες να περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα σχολικής εκπαίδευσης, ο ειδικός είχε τονίσει:

«Θεωρώ πως είναι δεδομένη η ανάγκη της ύπαρξης σχετικού μαθήματος σε ετήσια βάση σε όλες τις βαθμίδες του σχολείου αλλά και στο πανεπιστήμιο, ανεξαρτήτως κατεύθυνσης. Έχουν γίνει κινήσεις προς την κατεύθυνση αυτή και από τη δική μας αλλά και από άλλες ομάδες εκπαίδευσης, σε εθελοντική πάντα βάση. Αυτό απέχει πολύ όμως από το να είναι θεσμοθετημένο από το Υπουργείο Παιδείας.

Είναι σημαντικό τα παιδιά να εκπαιδεύονται από μικρή ηλικία, καθώς κατι τέτοιο δημιουργεί την απαιτούμενη ηρεμία και διαύγεια σε ένα επείγον περιστατικό. Αυτό δε σημαίνει φυσικά πως θα πρέπει να αρκεστούμε μόνο σε τέτοια μαθήματα.

Μια γνώση η οποία δεν εξασκείται είναι καταδικασμένο να ξεχαστεί. Οπότε χρειάζεται ανά διαστήματα η συμμετοχή όλων μας σε σεμινάρια Α' Βοηθειών ώστε να γίνεται ένα φρεσκάρισμα των γνώσεων αλλά και να μαθαίνουμε τι έχει αλλάξει σε σχέση με την τελευταία φορά στα πρωτόκολλα που ακολουθούνται.

Η First Aid Athens είναι πρακτικά μια εθελοντική ομάδα ιατρών και μη, με εξειδίκευση στην παροχή Α' Βοηθειών, η οποία διοργανώνει δωρεάν σεμινάρια για εκπαιδευτικούς , μαθητές, γονείς αλλά και γενικά για οποιονδήποτε ενδιαφέρεται. Τα σεμινάρια αυτά ουσιαστικά μαθαίνουν τον κόσμο, τι ενέργειες πρέπει να κάνουν σε μια επείγουσα ιατρική κατάσταση.