Το φαινόμενο Super Moon

Το φαινόμενο αυτό δεν είναι καινούριο στην αστρολογία, αφού πρώτος το σημείωσε ο Ίππαρχος τον 2ο αι. π.Χ., κάνοντας την σκέψη ότι όταν η Πανσέληνος φαίνεται πολύ μεγαλύτερη και πολύ πιο φωτεινή απ' ότι συνήθως, η Σελήνη πρέπει να βρίσκεται πολύ πιο κοντά στην Γη. Την σκέψη αυτή ανάπτυξε αργότερα ο Πτολεμαίος και σταδιακά άρχισε η παρατήρηση και η εφαρμογή του φαινομένου αυτού στην αστρολογία. Όμως ο όρος Super Moon για να περιγράψει το φαινόμενο αυτό καθιερώθηκε στην αστρολογία το 1979 από τον αστρολόγο Richard Nolle ενώ αστρονομικά ονομάζεται περίγειο – συζυγία (perigee – syzygy).

Περίγειο ονομάζεται το σημείο στην τροχιά της Σελήνης που προσεγγίζει περισσότερο την Γη. Η απόσταση της Σελήνης από εμάς δεν είναι ακριβώς πάντα η ίδια επειδή η τροχιά της είναι ελλειπτική και παρουσιάζει εκκεντρικότητες που οφείλονται στην βαρυτική έλξη που ασκούν πάνω της η Γη και ο Ήλιος. Όταν μια Νέα Σελήνη ή Πανσέληνος συμβαίνει πάνω ή πολύ κοντά στο περίγειο της και η απόσταση της από την Γη είναι πολύ μικρότερη από το μέσο περίγειο της τότε έχουμε το φαινόμενο Super Moon. Η μέση απόσταση που η Σελήνη προσεγγίζει την Γη είναι 368,630 χιλιόμετρα. Όταν η Σελήνη πλησιάσει την Γη σε λιγότερα από 361,585 χιλιόμετρα έχουμε μια σούπερ Σελήνη. Με άλλα λόγια, Super Moon είναι μια ιδιαίτερα ισχυρή Νέα Σελήνη ή Πανσέληνος επειδή συμβαίνει πολύ πιο κοντά στην Γη.

Διαβάστε περισσότερα στο www.astrology.gr