Να σε πάρω μία αγκαλιά;

Να σε πάρω μία αγκαλιά;

Πόσο συχνά αγκαλιάζετε κάποιον; Πόσο συχνά αγγίζετε κάποιον; Πιστεύετε πως μία αγκαλιά μπορεί να γίνει ο κόσμος όλος σε μία στιγμή ή φοβάστε μήπως εκτεθείτε;

Τον τελευταίο καιρό, έχω πάρει αγκαλιές δυνατές, μεγάλες, στοργικές, έντονες και έχω ανάγκη να δίνω κάθε μέρα και περισσότερες.

Κάποτε, μία αγκαλιά ήταν ο κόσμος σου όλος.

Συνέβαινε κάτι και έτρεχες να βρεις παρηγορία σε αυτή τη μεγάλη αγκαλιά που πάντα σε περίμενε!

Σήμερα, οι αγκαλιές, έχουν χάσει την αξία τους. Έχουν χάσει τη σημασία τους.

Δεν ξέρουμε να αγκαλιάζουμε. Φοβόμαστε να αγγίξουμε τον άλλον. Αγκαλιάζουμε με τα χέρια τεντωμένα, από απόσταση λες και κάποιος θα μας παρεξηγήσει. Λες και κάποιος θα αποκρυπτογραφησει τα αισθήματά μας, τις αδυναμίες μας και ο καθωσπρεπισμός μας, δεν το επιτρέπει.

Όταν αντιστεκόμαστε στις μεγάλες, στις ανοιχτές, στις ζεστές αγκαλιές, αντιστεκόμαστε και στην αγάπη!

Μισές αγκαλιές, μισοί άνθρωποι. Μίζερες αγκαλιές, μίζεροι και οι άνθρωποι.

Αγκαλιάστε σαν να μην υπάρχει αύριο και θα αισθανθείτε υπέροχα!