Christy Martin: Η Sidney Sweeney σε μια αληθινή ιστορία μεγαλύτερη από κάθε Όσκαρ - Δες το trailer

Τα Όσκαρ αγαπούν τις μεταμορφώσεις, αλλά βραβεύουν την αλήθεια. Όχι την αλήθεια της πληροφορίας, αυτή χωράει σε ένα δελτίο τύπου, αλλά την αλήθεια που αφήνει σημάδι στο βλέμμα. Γι’ αυτό και οι στιγμές που έμειναν στην κινηματογραφική μνήμη δεν ήταν οι πιο λαμπερές, ήταν οι πιο επικίνδυνες: Hilary Swank στο Million Dollar Baby, Charlize Theron στο Monster, Frances McDormand στο Three Billboards Outside Ebbing, Missouri. Ερμηνείες που δεν ζήτησαν χειροκρότημα, απαίτησαν να τις αντέξεις. Σ’ αυτή τη στοά των δύσκολων ρόλων έρχεται τώρα η Sidney Sweeney με την Christy, μια ταινία που δεν αφηγείται απλώς τη ζωή της Christy Martin, αλλά τη μετατρέπει σε πολιτισμικό κατηγορώ.

The Boxer

Η Christy Martin γεννήθηκε στη Δυτική Βιρτζίνια και πάτησε σε ρινγκ όπου οι γυναίκες δεν χωρούσαν. Δεν εμφανίστηκε ως ατραξιόν αλλά ως αποδόμηση κανόνα. Έγινε η πρώτη γυναίκα στο εξώφυλλο του Sports Illustrated, η πρώτη που προωθήθηκε από τον Don King, και το 2020 μπήκε στο International Boxing Hall of Fame, την πρώτη χρονιά που επιτράπηκε σε γυναίκες να είναι υποψήφιες. Όλα αυτά είναι ιστορία αθλητισμού. Το βάρος όμως της Christy Martin δεν βρίσκεται μόνο εκεί. Βρίσκεται στον τρόμο πίσω από τις κλειστές πόρτες, στον Jim Martin που υπήρξε σύζυγος και προπονητής μαζί, στη χρόνια κακοποίηση που κορυφώθηκε με την απόπειρα δολοφονίας το 2010.

The Survivor

Μετά από εκείνη τη μέρα, η Christy ξαναέχτισε τη ζωή της. Στάθηκε δίπλα σε επιζώσες ενδοοικογενειακής βίας, ίδρυσε τη δική της εταιρεία προώθησης αγώνων και έγραψε το βιβλίο Fighting for Survival. Εκεί περιέγραψε το διακύβευμα: «Δεν ήθελα απλώς να πω την ιστορία μου. Ήθελα να δείξω ότι η σιωπή σκοτώνει. Και ότι υπάρχει ζωή μετά τη βία».

Σε άλλη της δήλωση υπήρξε ακόμη πιο ξεκάθαρη: «Κατάλαβα ότι δεν έχει σημασία πόσους τίτλους κέρδισα, αλλά πόσους ανθρώπους μπορώ να βοηθήσω με την ιστορία μου». Και πρόσθεσε: «Η σιωπή με πλήγωσε περισσότερο από τις γροθιές. Γι’ αυτό μιλώ».

The Film

Η Christy, που διανέμεται από την The Film Group και έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Toronto International Film Festival, είναι μια ταινία για δύο ζωές σε μία. Τη γυναίκα που κυριαρχεί στο ρινγκ και τη γυναίκα που παλεύει να επιζήσει στο σπίτι. Η Sidney Sweeney το διατύπωσε ευθέως: «Ο αγώνας πίσω από κλειστές πόρτες ήταν ακόμη πιο ισχυρός και πιο εξαντλητικός από τον ίδιο τον αγώνα στο ρινγκ». Και συνέχισε: «Ήταν μεγάλο το βάρος αλλά ταυτόχρονα μια από τις πιο συγκινητικές εμπειρίες της ζωής μου».

Η σκηνοθεσία του David Michôd δεν ωραιοποιεί. Κρατά την ενδοοικογενειακή βία στο κέντρο και την αντιπαραθέτει με την αθλητική αφήγηση. Το κοινό στο Toronto χειροκρότησε όχι απλώς την ερμηνεία αλλά την επιλογή: ότι το σινεμά μπορεί να γίνει δεύτερο ρινγκ, εκεί όπου δεν παλεύεις για βαθμούς αλλά για μνήμη.

Oscar Context

Το Χόλιγουντ έχει μακρά παράδοση στο να επιβραβεύει ρόλους που ακροβατούν στη λεπίδα του τραύματος. Η Hilary Swank στο Million Dollar Baby απέδειξε ότι η δύναμη και η αδυναμία μπορούν να συνυπάρχουν. Η Charlize Theron στο Monster βούτηξε στην άβυσσο της κοινωνικής βίας. Η Natalie Portman στο Black Swan έδειξε το σώμα ως τόπο εμμονής και θυσίας. Οι μεγάλοι ρόλοι δεν είναι τεχνικές ασκήσεις, είναι αντιφάσεις που σπάνε τα όρια. Η Sidney Sweeney εγγράφεται σ’ αυτή τη χορεία γιατί απογυμνώνει μια ιστορία που η κοινωνία συχνά προτιμά να βλέπει σαν έμπνευση και όχι σαν ανοιχτή πληγή.

The Legacy

Το να προσεγγίζεις την Christy Martin ως απλή πρωτοπόρο του γυναικείου μποξ είναι άσκηση απλοποίησης. Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι είναι η δεύτερη πράξη της: πώς μετέτρεψε την ορατότητα σε εργαλείο για άλλους. Η προωθητική της εταιρεία, η δημόσια στήριξη επιζωσών, το βιβλίο της, όλα δείχνουν μια επιλογή: να γίνει η εμπειρία της δομικό υλικό κοινωνικής αλλαγής.

Η Christy συνομιλεί με μια γενεαλογία γυναικών που κατέρριψαν σύνορα. Η Billie Jean King άλλαξε το τένις, η Serena Williams κατέρριψε το αφήγημα της εύθραυστης αθλήτριας, η Ronda Rousey έφερε τις γυναίκες στο κέντρο του UFC. Η Christy Martin ανήκει σ’ αυτό το πάνθεον με μια διαφορά: η δική της κληρονομιά είναι διπλή, αθλητική και υπαρξιακή.

The Meaning

Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αν η Sidney Sweeney αξίζει το Όσκαρ. Το πραγματικό ερώτημα είναι τι θα κάνουμε με την έκθεση που θα φέρει, είτε κερδίσει είτε όχι. Αν η βιομηχανία θα αφηγηθεί ιστορίες που δεν προσπερνούν τον πόνο αλλά τον καταλαβαίνουν. Αν το κοινό θα μάθει να διαβάζει το τραύμα όχι ως σόου αλλά ως αίτημα αλλαγής. Αν οι θεσμοί θα θυμούνται ότι πίσω από κάθε περίφημη ερμηνεία υπάρχει ένα πραγματικό σώμα που χρειάστηκε βοήθεια για να επιζήσει.

Η Christy Martin μπήκε στο ρινγκ για να αποδείξει ότι μια γυναίκα μπορεί. Η Sidney Sweeney μπαίνει τώρα σε μια άλλη αρένα, εκεί όπου ο ρόλος δεν κερδίζεται με χτυπήματα αλλά με γενναιότητα. Αν αυτό το Oscar-moment έρθει, ας μην το διαβάσουμε ως βραβείο σε μια ταινία για πυγμαχία. Ας το διαβάσουμε ως υπενθύμιση ότι το σινεμά, όταν θέλει, μπορεί να σταθεί απέναντι στη σιωπή και να πει: δεν θα σε αφήσω να περάσεις απαρατήρητη.

Και αυτό, τελικά, είναι το μόνο βραβείο που μετράει: να αλλάζει κάτι έξω από την αίθουσα. Να βγαίνεις και να σκέφτεσαι λιγότερο πώς γυρίστηκαν οι σκηνές και περισσότερο πώς ζουν οι άνθρωποι. Αν η Christy το πετυχαίνει, και όλα δείχνουν πως ναι, τότε η Sidney Sweeney δεν κυνηγά ένα αγαλματίδιο. Κουβαλά μια ιστορία που ζητά δικαιοσύνη. Και καμιά φορά, τα Όσκαρ θυμούνται ότι γι’ αυτό υπάρχουν.

Αυτό είναι το τελικό, καθαρό, χωρίς παύλες, χωρίς προσωπικές λεπτομέρειες γάμου. Θέλεις να σου το ετοιμάσω και σε πιο «περιοδικό» format με call-out quotes (δηλαδή αποσπάσματα σε bold στο πλάι για ανάσα στο μάτι του αναγνώστη);

6 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους από την The Film Group

01

04