Η σκηνογράφος Δήμητρα Μπατσακούτσα πιστεύει πως όλα θα αλλάξουν στην TV λόγω τεχνητής νοημοσύνης
Ανανεώθηκε:
«Το σκηνικό πρέπει να ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία του παρουσιαστή για να υπάρχει μία συναισθηματική αντίδραση». Η Δήμητρα Μπατσακούτσα μιλά στο Queen.gr με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τηλεόρασης, για την εικόνα και την αισθητική της TV.
Η σκηνογράφος και αριχτέκτων Δήμητρα Μπατσακούτσα είναι μία δημιουργός που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια 15 χρόνια στη τηλεόραση. Είναι η μοναδική σκηνογράφος που έχει δημιουργήσει σχεδόν όλα τα studios ενημερωτικών εκπομπών, δελτίων ειδήσεων, μεγάλων shows και ψυχαγωγικών εκπομπών σε όλα τα ιδιωτικά κανάλια και στη δημόσια τηλεόραση.
Σε έναν τομέα όπως τον δικό της που η τεχνολογία τα αλλάζει και θα τα αλλάξει όλα στο μέλλον. Και στη συνέντευξή μας στο Queen.gr με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τηλεόρασης, μοιράζεται μαζί μας τα μυστικά της που ξεκινούν από την αρχιτεκτονική στη Βενετία και φτάνουν μέχρι τα «Φιλαράκια» και το New York Style.
«Υπάρχει πάντα μία συναισθηματική αντίδραση του παρουσιαστή με τον χώρο του»
Η Δήμητρα Μπατσακούτσα είναι ένας άνθρωπος που αγαπά την τηλεόραση και στον δικό της τομέα πρέπει να κρατηθεί μία χρυσή ισορροπία. Να μην μετρήσει παραπάνω η εικόνα από την πληροφορία σε μία ενημερωτική εκπομπή ή ένα δελτίο ειδήσεων, αλλά η εικόνα να συμπληρώσει και να αυξήσει τη σπουδαιότητα και την αμεσότητα στον τηλεθεατή σε μία ψυχαγωγική εκπομπή.
Η μηχανική, η γνώση των δομών και της τεχνολογίας, η τέχνη, η αισθητική, αλλά και η άριστη γνώση των τηλεοπτικών project και της ιδιοσυγκρασίας των παρουσιαστών και παρουσιαστριών, είναι άκρως απαραίτητα στοιχεία στη δική της δουλειά. Αλλά ας ξεκινήσουμε από την αρχιτεκτονική που σπούδασε στη Βενετία και την επηρέασε σε αυτό που είναι σήμερα. Η αρχιτεκτονική είναι τέχνη ή επιστήμη κυρία Μπατσακούτσα;
«Δεν υπάρχουν διακριτοί ρόλοι ανάμεσα στην τέχνη και την επιστήμη στην Αρχιτεκτονική. Τα όρια τους είναι ασαφή και δυσδιάκριτα. Το ένα συμπληρώνει το άλλο. Η Αρχιτεκτονική συνθέτει γνώσεις από τις καλές τέχνες, τις ανθρωπιστικές επιστήμες και τις επιστήμες των μηχανικών. Κατά την διαδικασία της δημιουργίας αφηνόμαστε σε μια ροή έμπνευσης που μας παρασύρει, κινούμαστε όμως πάντα σε χώρους με όρια που ορίζονται από την επιστήμη.
Από μικρή είχα ενδιαφέρον για την αισθητική σε ότι υπήρχε γύρω μου. Με ενοχλούσε η οπτική ακαταστασία. Είτε ήταν το δομημένο περιβάλλον, είτε ένα δωμάτιο, είτε μια εικόνα.
Με τα δικά μου κριτήρια βέβαια, γιατί η αισθητική έχει πολλούς ορισμούς αλλά και υποκειμενικούς παράγοντες. Διάφορες απρόβλεπτες καταστάσεις και συγκυρίες καθώς κ υποσυνείδητες θα έλεγα επιλογές είχαν σαν αποτέλεσμα να βρεθώ φοιτήτρια στην Αρχιτεκτονική σχολή της Βενετίας. Ακολούθησα λοιπόν το ένστικτό μου γιατί με μάγευε η ιδέα να ζήσω και να σπουδάσω σε μια πόλη όπου όλα γύρω μου εμπεριείχαν τέχνη και ιστορία».
Ποιο ήταν το επαγγελματικό όνειρό σας εκείνη την εποχή;
Εκείνα τα χρόνια ήταν μαγικά! Δεν υπήρχε ο μαζικός τουρισμός και η σημερινή πολυκοσμία όπου αλλοιώνουν την αυθεντική, πραγματική διάσταση του Βενετσιάνικου τοπίου. Βρισκόμουν και ζούσα σε μια άλλη διάσταση του χώρου και του χρόνου. Περιτριγυρισμένη από ένα περιβάλλον όπου το κάθε δομημένο εκατοστό του, μετέδιδε γνώση και ιστορία. Με καθηγητές σαν τον Aldo Rossi, Vittorio Gregotti, Renzo Piano, αισθανόσουν τόσο ταπεινός που δεν υπήρχε χώρος για μεγαλόπνοα σχέδια. Απλά προσπαθούσες να απορροφήσεις και να επεξεργαστείς όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες, εικόνες, σκέψεις, τεχνικές, εμπειρίες.
Πώς έγινε στη συνέχεια η μεταστροφή στη δημιουργία σκηνικών, στο να γίνετε δηλαδή set designer;
Ήταν μια μετάβαση ομαλή. Για πολλά χρόνια ασχολούμουν ταυτόχρονα και με τα δύο. Πάντα όμως με ενδιέφερε το design, η δημιουργία, το διαφορετικό. Ως ένα σημείο με κάλυπτε η αρχιτεκτονική δημιουργία, όμως ήθελα και να ξεφεύγω από τα όρια των υλικών, να πειραματίζομαι με νέες φόρμες και γραμμές, να συνθέτω καινούργιες εικόνες. Και αυτά τα ζητούμενα τα κάλυπτε ο σχεδιασμός των εκπομπών.
Όταν παίρνετε μία ιδέα για μία εκπομπή από τα στελέχη του καναλιού, για να δημιουργήσετε οπτικά όλον αυτόν τον νέο τηλεοπτικό κόσμο, τι προσέχετε περισσότερο; Παίζει ρόλο η φυσιογνωμία και το τηλεοπτικό εκτόπισμα του παρουσιαστή ή της παρουσιάστριας;
Η δημιουργία μιας εκπομπής είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων. Θα πρέπει να είναι κατανοητό το ύφος, το είδος, η αλληλεπίδραση που πρέπει να έχει με τον τηλεθεατή.
Σίγουρα θα πρέπει να ταιριάζει και με την φυσιογνωμία του παρουσιαστή. γιατί συνήθως υπάρχει μία συναισθηματική αντίδραση με τον χώρο του. Υπάρχουν εκπομπές που ανέδειξαν τους παρουσιαστές, όπως και εκπομπές όπου αναδείχθηκαν από τους παρουσιαστές. Η σχέση είναι αμφίδρομη.
Τρία πράγματα που συνθέτουν ένα ιδανικό σκηνικό ή αυτό δεν υπάρχει;
Έμπνευση. Εντυπωσιασμός. Τεχνολογία.
Ποιο ήταν το πιο δύσκολο project, είτε από την ενημέρωση, είτε από την ψυχαγωγία, από όλα όσα έχετε κάνει την τελευταία 15ετία με την ομάδα σας;
Ένα πολύ δύσκολο κ αγαπημένο Project ήταν η διαμόρφωση των δυο μεγάλων νέων studio της Cosmote TV. Εκεί πειραματιστήκαμε με την τεχνολογία, καταργήσαμε την βαρύτητα στα υλικά, προχωρήσαμε τις γραμμές του design ένα βήμα παραπέρα. Multiset για πολλές διαφορετικές εκπομπές, αθλητικές, παιχνίδια, ψυχαγωγία. Πραγματικά ακόμη και σήμερα, 5 χρόνια μετά, η εικόνα τους παραμένει το ίδιο δυνατή, εντυπωσιακή και μοντέρνα.
Γιατί σας αρέσει αυτή η αίσθηση ενός μοντέρνου σπιτικού, κυρίως όταν δημιουργείτε για μία πρωινή ψυχαγωγική εκπομπή;
Πριν σας μίλησα για την αλληλεπίδραση που υπάρχει μεταξύ παρουσιαστή και χώρου. Σε ένα φρέσκο όμορφο πρόσωπο, θεωρείται ότι ταιριάζει κάτι περισσότερο μοντέρνο. Σε μια πρωινή ψυχαγωγική εκπομπή ταιριάζει κάτι ελαφρύ και χαρούμενο γιατί εκεί παίζει μεγάλο ρόλο η εικόνα, ο εντυπωσιασμός. Δεν θεωρείται βέβαια, απόλυτο αυτό.
Υπάρχουν ψυχαγωγικές εκπομπές με σκηνικά νεοκλασικού ύφους που είναι ξεχωριστά και όμορφα. Αντίθετα, στις βραδινές ενημερωτικές εκπομπές, στις ειδήσεις, η πληροφορία θα πρέπει να έχει πρωταρχικό ρόλο, και να δρα δευτερευόντως η εικόνα.
Αυτό είναι και το είδος των εκπομπών που προτιμώ περισσότερο γιατί μου δίνει την δυνατότητα να δημιουργήσω κάτι διαφορετικό, να δοκιμάσω νέες γραμμές στο design, να πειραματιστώ σε νέες διαστάσεις χώρου.
Σας ζητήθηκε κάποια στιγμή, κάτι που φάνταζε εξ αρχής ακατόρθωτο;
Σε ότι έχει σχέση με το design δεν υπάρχουν όρια σχεδιασμού, προσπαθώ όμως πάντα να κινούμαι στα πλαίσια του εφικτού και του κατανοητού από τους τηλεθεατές. Ναι, μου έχουν ζητηθεί κατά καιρούς project που ήταν δύσκολα να πραγματοποιηθούν, λόγω τεχνολογικών, οικονομικών, χωροταξικών προβλημάτων.
Έχετε εμπνευστεί ή επηρεααστεί από τη σκηνογραφία του θεάτρου ή είναι και πρακτικά αυτό είναι ένας άλλος και εντελώς διαφορετικός κόσμος;
Το θέατρο είναι μια άλλη πραγματικότητα σε σχέση με την τηλεόραση. Όλα λειτουργούν διαφορετικά, σε άλλες διαστάσεις, με άλλα ζητούμενα, τεχνικές, τρόπο σκέψης. Δεν έχω ποτέ ασχοληθεί παρότι είχα αρκετές προτάσεις, γιατί νομίζω ότι δεν ταιριάζει με την δική μου επαγγελματική διαδρομή. Εκεί έχει θέση η σκηνογραφία με την απόλυτη ερμηνεία της λέξης.
Η τεχνητή νοημοσύνη θα αλλάξει το σκηνικό - κυριολεκτικά και μεταφορικά - και στην τηλεόραση;
Προφανώς, η τεχνητή νοημοσύνη θα αλλάξει τα πάντα. Σε άλλους τομείς προς το καλύτερο και σε άλλους προς το χειρότερο. Συμφωνώ απόλυτα με την ανάλυση του Chomsky που λέει ότι: «Η Τ.Ν. είναι μια στατιστική μηχανή που επεξεργάζεται εκατοντάδες terabytes δεδομένων για να δώσει την πιο εύλογη και πιθανή απάντηση σε μία επιστημονική ερώτηση. Σχετικά με την τέχνη όμως, αντιγράφει τα υπάρχοντα έργα από υπάρχοντες καλλιτέχνες για να δημιουργήσει άλλα, αλλάζοντας τα έτσι, ώστε να ξεφεύγει από τους νόμους των πνευματικών δικαιωμάτων. Αντίθετα, το ανθρώπινο μυαλό λειτουργεί με περιορισμένο αριθμό πληροφοριών και προσπαθεί να δημιουργήσει εξηγήσεις». Κατά την γνώμη μου λοιπόν στην τέχνη και σε ότι έχει σχέση με εικαστικές τέχνες, ανθρώπινες εκφράσεις και ανησυχίες αποτυπωμένες με την παλέτα των χρωμάτων, θα πρωτοπορεί πάντα ο άνθρωπος με την σκέψη του, την δημιουργικότητά του, την πνευματική ανησυχία του.
Κλείνοντας, πόσες φορές σας ζήτησαν (χωρίς να λέμε ονομαστικά) να κοπιάρετε ένα σκηνικό από μία ξένη εκπομπή ή μία σειρά; Φαντάζομαι θα σας έχουν ζητήσει να αντιγράψετε ακόμη και τη σειρά Φιλαράκια;
Να αντιγράψω δεν μου έχουν ζητήσει - δεν θα το έκανα άλλωστε- αλλά να πάρω σαν αναφορά την εικόνα- ατμόσφαιρα ενός ξένου σκηνικού, ναι. Και ήταν όντως η οικειότητα και η ζεστασιά του σπιτιού από την σειρά Φιλαράκια, το Central Perk, τα χρώματα και το old New York style προσαρμοσμένο στην Ελληνική πραγματικότητα. Σε έναν όμορφο νεοκλασικό χώρο. Τελικά το αποτέλεσμα ήταν πολύ ενδιαφέρον.
Πείτε μου λίγα λόγια και για το επόμενο σας project στο εξωτερικό
Πρόκειται για την συμμετοχή σε έναν διεθνή διαγωνισμό για δυο πολύ μεγάλα studios, εκτός Ελλάδος σε συνεργασία με μια Ελληνική εταιρία που πραγματοποιεί έργα οπτικοακουστικού εξοπλισμού σε όλο τον κόσμο. Είμαστε σε πολύ καλή θέση και νομίζω ότι θα πάει πολύ καλά.
Bloggers
